ÖĞRENCİLERİN SOMUT OLMAYAN KÜLTÜREL MİRASA İLİŞKİN FARKINDALIKLARININ BELİRLENMESİ

Bu araştırma, Safranbolu’da bir devlet okulunda öğrenim gören 4. sınıf öğrencilerinin, somut olmayan kültürel mirasa ilişkin farkındalık düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Kolay ulaşılabilir örneklem ile Karabük ilinin Safranbolu ilçesinde bir devlet okulunda öğrenim görmekte olan 4.sınıf öğrencilerinden belirlenen toplam 11 katılımcı ile araştırmanın amacı doğrultusunda görüşme yapılmıştır. Araştırmada nitel verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin somut olmayan kültürel mirasa ilişkin farkındalık düzeylerinin sınırlı olduğu, geleneksel çocuk oyunları dışında öğrencilerin neredeyse tamamının somut olmayan kültürel mirasa ilişkin farkındalıklarının bulunmadığı tespit edilmiştir.

___

  • Altunsabak, E. (2016). Somut olmayan kültürel mirasın kuşaktan kuşağa aktarımı ve gençlik: Kars ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Avcı, M. (2014). Sosyal bilgiler dersinde kültürel miras eğitimine ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Bölücek, B. (2008). Sosyal bilgiler öğretiminde türkülerden yararlanmanın öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F.(2016).Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu (UNESCO). (2017). Somut olmayan kültürel mirasın korunması sözleşmesi. http://www.unesco.org.tr/dokumanlar/somut_olmayan_km/SOKM_KORUNMASI.pdf sitesinden alınmıştır.
  • Can, M. (2009). Kültürel miras ve müzecilik. //teftis.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/1279,muserrefcanpdf.pdf?0 sitesinden alınmıştır.
  • Çelepi, M. S. (2016). Somut olmayan kültürel miras ve üniversite gençliği. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (3), 5-35.Çengelci, T. (2012). Sosyal bilgiler öğretim programında somut olmayan kültürel mirasın yeri. Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 185-203.
  • Çiçekoğlu, N. (2014).Somut olmayan kültürel miras taşıyıcıları: Rize el sanatları ustaları üzerine bir inceleme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Deniz,T.,Diker, O. & Çetinkaya, A.(2017).Somut olmayan kültür öğesi olarak yerel iklim bilgisi ve halk takvimi: Safranbolu’da (Karabük) bir saha araştırması. Doğu Coğrafya Dergisi, 22(38), 205-226.
  • Gökalp, Z. (2012). Türkçülüğün Esasları. İstanbul: Anonim Yayınları.
  • Gürkan, B. (2015). Sosyal bilgiler ders kitaplarının somut olmayan kültürel miras açısından incelenmesi.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Haviland, W.A. (2002). Kültürel antropoloji.(H. İnanç & S. Çiftçi,Çev), İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Karabaşa, S. (2014). Uygulamaları açısından somut olmayan kültürel miras ve folklor. Folklor/Edebiyat Dergisi, 20(80), 99-105.
  • Kutlu, M. M. (2009). Somut olmayan kültürel mirasın korunmasında eğitime yönelik ilk adım: halk kültürü dersi. Milli Folklor Dergisi, 21 (82), 13-18.
  • Pehlivan, A. (2015). Açık ve örgün eğitim sosyal bilgiler ders kitapları ve öğretim programında somut olmayan kültürel miras ögelerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Eskişehir Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Okuyucu, A. (2011). Osmaneli ilçe merkezinde kültürel mirasın korunması ve turizm amaçlı kullanımına yönelik bir araştırma.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Özbek, Ö. & Çevik, S. (2018). Somut olmayan kültürel mirasın taşıyıcısı olarak geleneksel el sanatları: Gönen ilçesinin yaşayan mirası. Journal of Tourism and Gastronomy Studies,6(4),588-603.
  • Safran, M. (2011). Sosyal bilgiler öğretimine bakış. B. Tay & A. Öcal (Ed.)Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi (s. 1-19). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Silverman, H. & Ruggles, D. F. (2007). CulturalHeritageand Human Rights. H. Silverman & D.F. Ruggles (Eds.).CulturalHeritageand Human Rights in (pp.3-22). USA:Springer.
  • Şahin, S. & Özdemir, Ö.(2018). İl kültür ve turizm müdürlükleri internet sitelerinde Türkiye’nin somut olmayan kültürel miras ürünlerinin tanıtılması. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi,7(2),563-583.
  • Türkdoğan,A.(2014).Nicel, nitel ve karma araştırma. S.B.Demir (Ed.) Eğitim araştırmaları(s.48).Ankara:Eğiten Kitap Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu. (2017). Kültür. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.592eb85ee37d70.74513294 sitesinden alınmıştır.
  • Ünal, F. Sağ, Ç. & Güneş, S.(2018,Mayıs).Yetişkinlerin yerel tarihe ilişkin görüşlerinin incelenmesi: Safranbolu örneği. Uluslararası Tarih Eğitimi Sempozyumu,5.
  • Ünal, F. (2013). Sosyal bilgiler ders kitaplarında yer alan halk kültürü ögelerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sosyal Bilgiler Öğretimi Özel Sayısı, 6 (14), 611-644.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri.Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yolcu, M.A.(2014).Nevşehir’de yaşayan geleneksel mesleklerin değişim ve dönüşümü.International PeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic,9(2),1719-1738.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1303-0493
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

ÖĞRETMENLERİN EŞLİ RUMİNASYON VE ÖZ- DUYARLIK DÜZEYLERİ İLE MESLEKİ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Begüm TOPRAK, Sakine Gülfem ÇAKIR

MERKEZİ SINAV VE ÖĞRETMEN YAPIMI SINAVLARIN BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ: ORTAÖĞRETİME GEÇİŞ SINAVI ÖRNEĞİ

Mücahit Çağlar, Abdurrahman KILIÇ

ORTAOKUL TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETMEN KILAVUZ KİTAPLARININ KULLANILMASI VE KULLANILMAMASINA İLİŞKİN BİR DURUM ÇALIŞMAS

Hasan Hüseyin MUTLU, Üzeyir SÜĞÜMLÜ, Enes ÇİNPOLAT

VİDEO-BLOG KULLANIMININ ÖĞRENCİLERİN ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME STRATEJİLERİ ÜZERİNE ETKİSİ

Elif TAŞLIBEYAZ

ÇOCUKLARDA YARATICILIĞIN GELİŞİMİNE İLİŞKİN BOYLAMSAL BİR ARAŞTIRMA

Güneş SALI

ORTAOKUL ÖĞRETMENLERİNİN HESAP VEREBİLİRLİK ALGILARI İLE YÖNETİCİLERİNİN HİZMETKÂR LİDERLİK DAVRANIŞ DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Ayhan KANDEMİR, Nuri AKGÜN

YÖNETİCİ VE LİDER KAVRAMLARINA İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ: BİR METAFOR ÇALIŞMASI

Kaya YILDIZ, Ramazan ERTÜRK

OTANTİK LİDERLİĞİN PSİKOLOJİK SERMAYE, İŞE KAPILMA VE OKUL BAŞARISIYLA İLİŞKİSİ

Özge ÖZTEKİN BAYIR, Ayhan AYDIN

OKUL PSİKOLOJİK DANIŞMANLARININ GİZLİLİK, ÇOKLU İLİŞKİLER VE MESLEKİ YETERLİK KONULARINDAKİ ETİK İKİLEMLERİ

Evrim ÇETİNKAYA YILDIZ

ORTAOKUL 5. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN ÇEVREYE YÖNELİK TUTUMLARINA DÖNÜŞÜMSEL ÖĞRENME KURAMI UYGULAMALARININ ETKİS

Gizem ALPAK TUNÇ, Nilgün YENİCE