İLKOKUL VE ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN YAZILI ANLATIM BECERİLERİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Bu araştırma ile Türkçe dersinin önemli bir parçası olan öğrencilerin yazılı anlatım becerisinin geliştirilme sürecinde ortaya çıkan güçlükler belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla Samsun ili ilçelerinde görev yapmakta olan on sınıf öğretmeni ve on Türkçe öğretmeni ile görüşmeler yapılmıştır. Araştırma verileri, 2012-2013 yılı bahar yarıyılında yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile toplanmıştır. Verileri çözümlemek için betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Yapılan görüşmeler sonucunda öğrencilerin Türkçe dersindeki beceri alanları içinde en fazla güçlük çektikleri alan, yazma olarak belirlenmiştir. Öğretmenlerle yapılan görüşmelerde öğrencilerin yazma konusunda istekli olmadıkları ve yazılı anlatım ile ilgili etkinlikleri sevmedikleri belirlenmiştir. Öğretmenlerin Türkçe çalışma kitaplarında var olan etkinliklere yönelik görüşleri incelendiğinde; öğretmenlerden birçoğunun etkinlikleri öğrenci seviyesine uygun bulmadığını, bu etkinliklerin uygulanması sürecinde öğrencilerin zorluk yaşadıklarını ve isteksiz davrandıklarını ifade ettikleri belirlenmiştir.

TEACHERS’ OPINIONS ABOUT PRIMARY AND SECONDARY SCHOOL STUDENTS’ WRITING SKILLS

This study aims at determining the difficulties faced during the process intended to improve students’ written expression skills which has become a significant part of Turkish language course. To that end, 10 classroom teachers and Turkish language teachers who work in various districts of Samsun were interviewed. Data of this study were collected through semi-structured interview method during the spring term of 2012-2013 training and education year. Data obtained from this study were analysed through descriptive analysis technique. Based on teachers’ opinions, students may be said to have serious problems in written expression activities. Teachers stated that students were reluctant to write and they did not like writing activities. Teachers’ opinions about the course books and workbooks used in Turkish language courses showed that they thought the activities included in these books to be far beyond the students’ level and students had difficulty and reluctance in conducting these activities. 

___

  • Adalı, O. (2004). Anlamak ve anlatmak. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Ağca, H. (1999). Sözlü anlatım. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
  • Akbaba, S.(2006). Eğitimde motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-364.
  • Aktaş, Ş. & Gündüz, O. (2002). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Algan, S. (2008). İlköğretim 6. ve 7. sınıflar sosyal bilgiler dersi öğretim programının ölçme ve değerlendirme öğesinin görüşleri açısından incelenmesi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Arıcı, A. F. (2005). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin okuma durumları: Beceri- ilgi-alışkanlık-eğitim. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Arıcı, A. F. (2008). Üniversite öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,11(2), 209-220.
  • Arıcı, A. F. & Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-328.
  • Bayat, Ö. (2010). İngilizce yazılı anlatım derslerinde uygulanan akran ve öz değerlendirme etkinliklerine yönelik öğrenci görüşleri. Dil Dergisi, 150, 70- 81.
  • Bölükbaş, F. (2006). Öğrencilerin okuma ve yazmaya yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Çağdaş Eğitim, 333, 32-39.
  • Cemiloğlu, M. (2001). Dil bilimi açısından Türkçe yazılı anlatım ve anlatım teknikleri öğretimi. İstanbul: Alfa Yayıncılık.
  • Çakır, Ö. (2003). Yazma öğretiminde süreç yaklaşımına dayalı programın yazılı anlatım becerisinin geliştirmedeki rolü: Mersin Üniversitesi eğitim fakültesi örneği. Tömer Dil Dergisi, 122, 31-51.
  • Çamurcu, D. (2011). Yüksek öğrenime yeni başlayan Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin yazma becerilerinin incelenmesi. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 7(29), 503-518.
  • Çelik, M. E. (2012). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish, 7(1), 727- 743.
  • Demir, N. & Yılmaz, E. (2003). Türk dili el kitabı. Ankara: Grafiker Yayıncılık.
  • Demirel, Ö. (1993). Yabancı dil öğretimi: İlkeler, yöntemler, teknikler. Ankara: USEM Yayınları.
  • Emir, S. (1972). Kompozisyon yazma sanatı. Ankara: Emek Matbaacılık.
  • Erkul, R. (2004). Cümle ve metin bilgisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Fidan, N. K. (2008). İlköğretimde araç gereç kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri. Kuramsal Eğitimbilim, 1 (1), 48-61.
  • Göçer, A. (2010). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin süreç yaklaşımı ve metinsellik ölçütleri ekseninde değerlendirilmesi (Niğde Üniversitesi örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(1), 271-290.
  • Göçer, A. (2011). Öğrencilerin yazılı anlatım çalışmalarının Türkçe öğretmenlerince değerlendirilmesi üzerine. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 71-97.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Güleryüz, H.(2006). Yaratıcı çocuk edebiyatı. Ankara: PegemA Yayınları.
  • Günay, D. (2003). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual.
  • Hamzadayı, E. & Çetinkaya, G. (2011). Yazılı anlatımı düzenlemede akran dönütleri: dönüt türleri, öğrenci algıları. AİBÜ, Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 147-165.
  • İlaslan, B. (2007). Orta öğretim ikinci sınıf öğrencilerinde görülen yazılı anlatım bozuklukları ve bu bozuklukların giderilmesi için çeşitli öneriler- Kalecik/Pursaklar Örneği. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • İpşiroğlu, Z. (1993). Eğitimde yaratıcılık. A. Ataman, (Ed), Yaratıcılık ve eğitim içinde(170-178). Ankara: TED Yayınları.
  • Kantemir, E. (1972). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, No: 26. Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Karadayı, H. İ. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğretmenlerinin Türkçe ders kitapları hakkındaki görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 42-50.
  • Karadüz, A. (2009). Türkçe öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme uygulamalarının “yapılandırmacı öğrenme” kavramı bağlamında eleştirisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 189-210.
  • Kırbaş, A. (2006). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi.Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Erzurum.
  • Kırbaş, A. & Orhan, S. (2011). Görsel materyallerle desteklenmiş yazma çalışmalarının öğrencilerin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume, 6(4), 705-714.
  • Kırmızı, F. S. & Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25),42-54.
  • Koçak, A. (2005). İlköğretim öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
  • Kuvanç, E. B. K. (2008). Yaratıcı yazma etkinliklerinin öğrencilerin Türkçe dersine ilişkin tutumlarına ve Türkçe dersindeki başarılarına etkisi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Onan, B. ve Baş, B. (2009). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatımlarında deyim kullanımı: Hatay ve Sivas örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 113-139.
  • Oral, G. (2003). Yine yazı yazıyoruz. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Özdemir, E. (2002). Yazınsal türler. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Özdemir E. ve Binyazar A. (2006). Yazma öğretimi/Yazma sanatı. İstanbul: Papirüs Yayınevi.
  • Saban, A. (2006, Eylül). Lisansüstü öğrencilerin nitel araştırma metodolojisine ilişkin algıları. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi(ss. 469-485). Muğla: Muğla Üniversitesi.
  • Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme.Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sever, S., Kaya, Z. & Aslan, C. (2006). Etkinliklerle Türkçe öğretimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Şahin, E. Y., Maden, S., Güleryüz, Ş. Satır, M., Aydın, G. (2013). Müzik dinlemenin resimle ve yazıyla anlatım becerisi üzerine etkisi. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(5), 32-49.
  • Temizkan, M. (2008). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarını düzeltme ve değerlendirme durumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 49-61.
  • Tiryaki, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin tartışmacı metin yazma becerileri ile yazma kaygısı ve eleştirel düşünme becerileri. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Hatay.
  • Üredi, I. & Üredi, L. (2005). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin öz-düzenleme stratejileri ve motivasyonel inançlarının matematik başarısını yordama gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 250-260.
  • Üstün, Ö. (2007). Ortaöğretim üçüncü sınıfta Türk dili ve edebiyatı dersinde karikatür kullanımının yazılı anlatım öğretimine etkisi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
  • Yavuzer, H. (2004). Eğitim ve gelişim özellikleriyle okul çağı çocuğu. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Yıldız, C., Okur, A., Arı G. & Yılmaz, Y. (2008). Yazma öğretimi. C. Yıldız, (Ed.), Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi içinde (203- 276). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1303-0493
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

ÖĞRETMEN ADAYLARINDA ÖZ LİDERLİK BECERİLERİNİN YORDAYICISI OLARAK ÖĞRENİLMİŞ GÜÇLÜLÜK VE DENETİM ODAĞI

Burçak Çağla GARİPAĞAOĞLU, Berna GÜLOĞLU

TÜRKİYE DE FEN EĞİTİMİNDE KULLANILAN ÖLÇME ARAÇLARI: BETİMSEL İÇERİK ANALİZİ

Cemal TOSUN, Yavuz TAŞKESENGİL

GÖRSEL SANATLAR ÖĞRETMENLERİNİN RESİM-İŞ ÖĞRETMEN ADAYLARINCA GELİŞTİRİLEN ÖRNEK ÖĞRETİM MATERYALLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Elif MAMUR YILMAZ, Sema BİLİCİ

BİLİMSEL ARAŞTIRMAYA YÖNELİK TUTUM VE EPİSTEMOLOJİK İNANÇ ARASINDAKİ İLİŞİKİNİN İNCELENMESİ

Merve ŞAHİN KÜRŞAD

İLKÖĞRETİM 6-8. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN İSTATİSTİK VE OLASILIK ÖĞRENME ALANINDA ZORLANDIKLARI KAVRAM VE KONULARIN BELİRLENMESİ

Zübeyde Tuba ÇAKMAK, Soner DURMUŞ

OKUL PSİKOLOJİK DANIŞMANLARINDA İŞ DOYUMUNUN YORDAYICISI OLARAK PSİKOLOJİK DANIŞMA ÖZYETERLİĞİ VE DİNLEME BECERİLERİ

Halil EKŞİ, Esra ISMUK, Simel PARLAK

AVRUPA BİRLİĞİ PROJELERİNE KATILIM GÖSTEREN OKULLARIN SAĞLIĞINA İLİŞKİN ÖĞRETMEN ALGILARI

Fatma KESİK, Esergül BALCI

Okul Örgütlerinde Mobinge Maruz Kalan Öğretmenlerin Başa Çıkma Davranışına İlişkin Görüşleri (Eskişehir İli Örneği)

Esra TURHAN, Sally NEUMANN, Engin DİLBAZ

ERGENLERİN OKULA YÖNELİK ÖFKE DÜZEYLERİ İLE ANNE BABA TUTUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Arzu ÖZYÜREK, İsa ÖZKAN

AŞAMALI TEPKİ MODELİ VE KLASİK TEST KURAMI ALTINDA ELDE EDİLEN TEST VE MADDE PARAMETRELERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

İbrahim Alper KÖSE