Çocuğa Yönelik Aile İçi Fiziksel İstismar

Çocuğa yönelik istismar fiziksel, ekonomik, duygusal ve cinsel istismar olmak üzere sınıflandırılmaktadır. Bazı durumlarda bu istismar türlerinin birden fazlası bir arada olabilmektedir. Bu alanyazını derlemesinde de çocuğa yönelik fiziksel şiddet ve istismar konusu ele alınmıştır. Özelliklede çocuğa ev ortamında ailesi tarafından (parental abuse) uygulanan şiddet davranışlarına odaklanılmaya çalışılmıştır. İstismar ve ihmal kavramlarının ayrımı yapılmış, fiziksel istismar tanımlanmış ve tarihsel gelişimi içerisinde çocuğa yönelik şiddete bakış açılarına değinilmiştir. Farklı kültürlerde ve tarihsel dönemlerde bu konunun nasıl ele alındığı ve nasıl yorumlandığı incelenmiştir. Fiziksel istismara uğrama açısından risk faktörlerine bakılmış ve fiziksel istismarın çocuklar üzerindeki kısa ve uzun dönem etkilerine yer verilmiştir. Ülkemizde bu konuda yapılan araştırma ve istatistikler oldukça ürkütücü sonuçlar vermiştir. Öyle görülüyor ki, evde çocuğa şiddet uygulamak kültürel bir norm olarak kabul edilmiştir. Fiziksel istismarın teşhis ve tedavisine yer verilmiş ve yasal düzenlemeler tartışılmıştır. Son olarak da çocuklarla çalışan psikolojik danışman, öğretmen ve doktorların fiziksel istismarın belirlenmesi ve önlenmesi konusundaki rol ve sorumluluklarına vurgu yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Aile İçinde Çocuğa Yönelik Şiddet, Fiziksel İstismar, Fiziksel Şiddet, Çocuk ve Dayak

PHISICAL ABUSE IN THE FAMILY SETTINGS

Child abuse can be classified as physical, economical, emotional and sexual abuse. In same cases children are subject to more than one kind of abuse. The purpose of this literature review is to focus on physical abuse; especially, abuse that originated by children’ mothers and fathers in their family settings. The definition of abuse and neglect was differentiated and physical abuse was explained. The concept was investigated in different cultural perspectives and historical periods. Risk factors, long terms and short term effects of parental abuse was reviewed and interpreted in terms of their psychological effects on children mental health. Research findings and statistics done in our country revealed very common occurrences of physical abuse. It seems that parental abuse and physical punishments accepted as cultural norms and tolerated by many people. Furthermore, physically abused children identification, diagnosis and treatment was discussed in the lights of legal regulations. Finally, professionals who are working with children such as, sychological counselor psychologists, teachers and doctors’ role and responsibilities are emphasized in identification and prevention of parental abuse

Keywords:

Parental Abuse, Physical Abuse, Physical Violence, Children and Corporal Punishment,

PDF

___

Açık, Y., Deveci, S. E., Yıldırım, A. M. ve Okur, M. İ. (2008).Bir fiziksel istismar olgusu. 2.11.2008. http://www.dicle.edu.tr/~halks/m9.28.htm
Adalı, N. (2002). 10-12 yaş grubu çocuk istismarı ebeveyn ve çocuk bilgilendirme çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Afifi, T, O., Brownridge, D,A., Cox, B,J. ve Sareen, J. (2006). Physical punishment, childhood abuse and psychiatric disorders. Child Abuse&Neglect, 30, 10.
Akgiray, A. (2007). Çocuk istismarı: 8-10 yaş çocuklarda istismarı önleme yöntemleri. Yüksek lisans dönem projesi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Aral, G. (2001). Çocuk hakları çerçevesinde çocuk ihmal ve istismarı. Milli Eğitim Dergisi, Temmuz, Ağustos, Eylül sayısı.
Armağan, E.(2007). Çocuk ihmali ve istismarı: Psikoz tablosu sergileyen bir istismar olgusu. Yeni Symposium, 45, 4
Ayan, S. (2007). Aile içinde çocuğa yönelik şiddet. Yayınlanmamış doktora tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Bilir, Ş., Arı, M., Dönmez, N. ve Güneysu, S. (1991). 4-12 Yaşları Arasında 16.000 Çocukta Örselenme Durumları İle İlgili Bir İnceleme, Çocuk İstismarı ve İhmali, Ankara: Ilo, 45-54.
Bulut, I. (1996). Genç anne ve çocuk istismarı. Ankara: Bizim Büro
Çağlarırmak, A. (2006). Yerleşik olan ve olmayan ailelerde çocuk istismarı yaygınlığının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çocuk ihmal ve istismarı. 15.11.2008. http://www.adlitip.org/yazilar/turkce/konular/cocuk/fiziksel_%20istismar.htm
Çocuk ve Gençlik Merkezi. (2006). Çocuk İhmal ve İstismarına Multidisipliner Yaklaşım http://www.shcek.gov.tr.
Empati (2002). Farklı Boyutlarıyla Çocuk İstismarı. Özel Ekin Lisesi P.D.R.H. Servisi Yayını Endener, E. (2008). Dosya: Çocuk İstismarı ve İhmali: Türkiye ve Dünyada Durum. 15.11.2008. http://www.dusuncegundem.com/sayi-47/dosya-cocuk-istismari-ve-ihmali-turkiye-vedunyada-durum.html
Gershoff, E, T. (2002). Corporal punishment by parents and associated child behaviors and experiences: A meta analytic and theoretical review. Psychological Bulletin, 128(4), 539- 579
Gökler, R. (2006). Eğitimde Çocuk İstismarı ve İhmaline genel bir bakış. TSA,10,3 Güler, N., Uzun, S., Boztaş,Z. ve Aydoğan,S. (2002). Anneleri tarafından çocuklara uygulanan duygusal ve fiziksel istismar/ihmal davranışı ve bunu etkileyen faktörler. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 24, (3), 128-134
Hancı, İ. H. ve Eşiyok, B. (2001). Munchausen by Proxy Sendromu: Vekaleten Hastalık. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 10,9, 326-327
Hancı, İ. H. (2002). Adli Tıp ve Adli Bilimler. (1. baskı). Ankara: Seçkin yayıncılık; 263-284
Hancı, İ. H. (2008). İzmir'de eğitim hastanelerinde çocuk istismarı tanısı alan olgularla ilgili İzmir çocuk istismarı araştırma grubunun on sekiz aylık deneyimi. 16.11.2008 http://www.sosyalhizmetuzmani.org/cocukistismari.ht m
Hardt, J., Sidor,A. ve Kappis, B. (2008). Childhood adversities and suicide attempts: Aresrospective study. Journal of Family Violence, 23,8, 713-718
Kaplan, S., Pelcovitz, D., Labruna, V.(1999).Child and adolescent abuse and neglect research: a review of the past 10 years. Part I: Physical and emotional abuse and neglect. Journal of American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 38, 1214-22
Kara, B., Biçer, Ü. ve Gökalp, A, S (2004). Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi; 47: 140–151.
Kozcu, Ş. (1991). Çocuk İstismarı ve İhmali. Ankara. Aile Yazıları 3, Başbakanlık A.A.K. Yay. Kulaksızoğlu, A. (2004). Ergenlik psikolojisi (6. basım). İstanbul: Remzi Kitapevi
Kurtay, D. (2007). Çocuk istismarı alanında sosyal hizmet. http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=54873
Küpeli, S., Kanbur, N. ve Derman, O. (2003). Çocuk istismarı: Bir olgu sunumu.. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 12,4, 129-130.
Oral, R. (1993). Çocuk istismarı. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 2(12), 419-420.
Polat, O. (2001). Çocuk ve şiddet. İstanbul: Der Yayınları.
Polat, O. (2007). Türkiye’de Çocuk İstismarı Kavramının Gelişimi. 15.11.2008. www.cocukistismarinionleme.sempozyumu.web.tr/2008/sunular/09/Oguz_POLAT.ppt
Post, R, M., Weiss, S, R. ve Gabriele, S. (1992). Transduction of psychosocial stres into the neurobiology of recurrent affective disorder. American Journal of Psycihiatry; 149 (999- 1010).
Read, J., Agar, K., Argyle, N. ve Aderhold, V. (2003). Sexual and Physical Abuse During Childhood and Adulthood as Predictors of Hallucinations, Delusions and Thought Disorder. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and practice,76,1, 1-22
Rothman, E,F., Edwards, E,M. ,Heeren, T. ve Hingson, R,W(2008). Adverse Childhood Experiences Predict Earlier Age of Drinking Onset: Results From A Representative US Sample of Current or Former Drinkers. Pediatrics,122, 2, 298-304
Siyez, D, M, (2003). Duygusal İstismara Maruz Kalan ve Kalmayan Ergenlerin Benlik Algıları ile Depresyon ve Kaygı Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Straus, M, A. (2000). Corporal Punishment and Primary Prevention of Physical Abuse. Child Abuse & Neglect, 24(9), 1109-14
Şahin, F. (2001). Çocuk İstismarı ve İhmalinin Önlenmesinde Hekimin Rolü. Sürekli Tıp Eğitim Dergisi, 10(7), 246-249.
Şimşek, F., Ulukol, B. ve Bingöler, B. (2004).Çocuk istismarına disiplin penceresinden bakış. Adli Bilimler Dergisi, 3, 1, 47-52
Taner, Y. ve Gökler, B. (2004). Çocuk İstismarı ve İhmali: Psikiyatrik Yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi, 35, 82-86
T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı (1998). Aile İçinde ve Toplumsal Alanda Şiddet. 12.12.2008. http://www.vuslatdergisi.com/?vuslat=yazi&id=311&k=27
Thomas, C., Hyppönen, E. ve Power, C. (2008). Obesity and type 2 diabees risk in midadult life:the role of childhood adversity. Pediatrics, 121, 5,1240-1249
Tıraşçı, Y., ve Gören, S. (2007). Çocuk İstismarı ve İhmali. Dicle Tıp Dergisi.34, 1, 70-74.
Topbaş, M. (2004). İnsanlığın Büyük Bir Ayıbı: Çocuk İstismarı. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni,3,(4),76-80
Turhan, E., Sangün, Ö. ve İnandı, T. (2002). Birinci Basamakta Çocuk İstismarı ve Önlenmesi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 15, 9 ,153-157
Türk Ceza Kanunu (2004). http://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5237.html
Türk Medeni Kanunu (2001). http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/1156.html
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası.(1982). http://www.tbmm.gov.tr/Anayasa.htm
Wang, N, E., Baz, B. ve Bechtel, K. (2007). Physical Abuse of Children: Identification, Evaluation, and Management in the Emergency Department Setting.Emergency Medicine 12(9),97-108.
Yaşar, Z, F., ve Akduman, G. G. (2007). Çocuk İhmali-İstismarı ve Adli Diş Hekimliği. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni.6, 5, 389- 394
Yavuzer, H. (2001). Ana-baba çocuk (14. basım). İstanbul: Remzi Kitapevi
Yıldız, S. (2007). İlköğretim II. kademesindeki çocuklara yönelik istismarın ve ihmalin çeşitli değişkenler yönünden incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Zeytinoğlu, S. ve Kozcu, Ş. (1990). Fiziksel Çocuk İstismarı Konusunda Bir Araştırma. Seminer Psikoloji, 6(7), 77- 84.
Zoroğlu, S. S., Tüzün, Ü., Şar, V., Öztürk M., Kora, M. ve Alyanak, B. (2001). Çocukluk Dönemi İstismar ve İhmalinin Olası Sonuçları. Anadolu Psikiyatri dergisi, 2, 2.,69-78.