Kovid-19 Salgınında Sosyal Hizmet Bakışıyla Ailede Yoksullaşma ve Uzaktan Eğitim

COVID-19 salgını bir pandemi olarak küresel ölçekte etkiler göstermiştir. Çok hızlı yayılım göstererek milyonlarca insanın ölümüne sebebiyet vermiştir. Bu sebeple bu yeni sağlık krizi ortasında bir ok sosyal ve ekonomik sorunlar da yaşanmaya başlamıştır. Pandeminin tedavisinin bilinmemesi süreci zorlaştırmış, kısa uzun süreli kapanmalar ekonomik zorluklara neden olmuş ve işsizlik de artış görülmüştür. Ayrıca eğitim sisteminde kapanmalar uzaktan eğitim adıyla yeni bir modelin ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır. Dezavantajlı gruplar bu işsizlik ve uzaktan eğitim açmazında bir kat daha zorlukla yüzleşmişlerdir. COVID-19 pandemisi sosyal, küresel etkileriyle sosyal hizmet uygulamalarına duyulan ihtiyacı gündeme getirmiştir. Özellikle dezavantajlı grupların sosyal adalet ilkesiyle toplumda yerini korumaları bu dönemde oldukça önemli bir hale gelmiştir. Meslek elemanları pandeminin kısa ve uzun vadeli etkilerini göz önüne alarak koruyucu ve destekleyici hizmetlerin düzenlenmesi için çalışmaların gerekliliğini sıkça tartışmıştır. Bu düşünceler çerçevesinde sosyal politikaların ve ekonomik planların pandemi etkileri çerçevesinde düşünülerek derin bir krize dönüşen salgın süreciyle mücadelede önem kazanacağı ön plana çıkmaktadır. Bu derleme COVID-19 pandemisi sürecinde derinleşen yoksulluk ve uzaktan eğitim sürecinin sosyal hizmet bakış açısıyla değerlendirilmesi amacıyla kaleme alınmıştır.

Anahtar Kelimeler:

COVID-19, Sosyal Hizmet, Yoksulluk, Uzaktan Eğitim

PDF

___

Akyüz, M. (2021). Salgın Hastalıklar, Sosyal Sorunlar Ve Halk Sağlığı Bağlamında Sosyal Hizmet. Sosyal Hizmet Dergisi (1) , 33-37.
Avrupa Birliği Politika Çalışmaları Bulguları, Çocuk Yoksulluğunun Önlenmesi ve Azaltılması, www.yoksulluklamucadele.org/icerik.php. Erişim Tarihi: 23.4.2021. Avşar Kurnaz, Ş. (2009). Türkiye’de Çocuk Yoksulluğu. Ankara: Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü.
Ayata, R. ve Çamur, G. (2020). Sosyal Hizmet Perspektifinden Covid-19 Pandemi Süreci Ve Sosyal Sorunlara Yönelik Kriz Değerlendirmesi. Sosyal Politika ve Sosyal Hizmet Çalışmaları Dergisi, 1(1), 21-38.
Bilge, M. (2020). Türkiye’de Covid-19 Pandemi Sürecinde Dezavantajlı Bireylere Yönelik Uygulamaların İncelenmesi: Vefa Sosyal Destek Grubu Örneği. Tıbbi Sosyal Hizmet Dergisi (16), 101-114.
Bilgin, S., Kurtkulagi, O., Bakir Kahveci, G., T. Duman, T., Meryem, B. ve Tel, A. (2020). Millennium pandemic: A review of coronavirus disease (COVID-19). Exp Biomed Res 3(2), 117-125.
Birinci, M. ve Bulut, T. (2020). Covıd-19’un Sosyo-Ekonomik Yönden Dezavantajlı Gruplar Üzerindeki Etkileri: Sosyal Hizmet Bakış Açısından Bir Değerlendirme. Sosyal Çalışma Dergisi 4 (1), 62-68.
Budak, F. ve Korkmaz, Ş. (2020). Covıd-19 Pandemi Sürecine Yönelik Genel Bir Değerlendirme: Türkiye Örneği. Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi (SAYOD) (1), 62-79. Çetin İ. (2020). Yoksulluk ve Yoksulluk Göstergeleri:Türkiye ve OECD Ülkeleri Üzerine Bir Karşılaştırma. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2), 510-532.
Çıtak, N. (2020). COVID-19 ve Sınıfsal Eşitsizlik. Ankara: Türk Tabipleri Birliği COVId-19 Pandemisi 6.Ay Değerlendirme Raporu.
Dalfidan, F. (2020). Çocuk Yoksulluğuna Sosyolojik Bakış:Eleştirel Bir Literatür Değerlendirmesi. Journal of Economy Culture and Society, 62, 397-414.
G. Dooley, D., Bandealy, A. ve M. Tschudy, M. (2020). Low-Income Children and Coronavirus Disease 2019(COVID-19) in the US. JAMA Pediatrics 174(10), 921-928.
Herrenkohl, T. I., Scott, D., Higgins, D. J., Klika, J. B. ve Lonne, B. (2021). How COVID-19 Is Placing Vulnerable Children at Risk and Why We Need a Different Approach to Child Welfare. Child Maltreatment 26(1), 9-16.
Hosta, S. (2020, 09 17). UNICEF ve Save the Children, Koronavirüs nedeniyle 150 milyon çocuğun daha yoksulluğa sürüklendiğini açıkladı. 01 31, 2021 tarihinde UNICEF: https://www.unicef.org/turkey/bas%C4%B1n-b%C3%BCltenleri/unicef-ve-save-children-koronavir%C3%BCs-nedeniyle-150-milyon-%C3%A7ocu%C4%9Fun-daha-yoksullu%C4%9Fa adresinden alındı
Johnson, S. U., Ebrahimi, O. V. ve Hoffart, A. (2020). PTSD symptoms among health workers and public service providers during the COVID-19 outbreak. PLOS ONE 15(10), 1-13.
Kara, E. (2020). The Function of the Social Service Workforce during the COVID-19 Pandemic in Disadvantaged Groups. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi 4(1), 28-34.
Kaur, N. ve Byard, R. W. (2021). Prevalence and potential consequences of child labour in India and the possible impact of COVID-19 – a contemporary overview. Medicine, Science and the Law, 1–7.
Kınacı, Ş. N. (2019). Çocuk Yoksulluğu. Journal of Social Sciences and Humanities , 81-87.
Lancker, W. V. ve Parolin, Z. (2020). COVID-19, school closures, and child poverty: a social crisis in the making. www.thelancet.com/public-health (5), 1-2. Limanlı, Ö. (2020). Türkiye’de Çocuk Yoksulluğu: Bir Yeniden Değerlendirme. İktisat Araştırmaları Dergisi 4(2), 158-173.
M. Morens, D., Daszak, P., Markel, H. ve Taubenberger, J. K. (2020). Pandemic COVID-19 Joins History’s Pandemic Legion. Clinical Science and Epidemiology 11(3), 1-9. Masonbrink, A. R. ve Hurley, E. (2020). Advocating for Children During the COVID-19 School Closures. Pediatrics,146(3), 1-3.
McKinney, S. J. (2021). Covid-19, Child Poverty, Catholic Schools and the Insights of Gustavo Gutiérrez. Irish and British Reflections on Catholic Education, 29-40. MPPN. (2019). 2019 Global MPI: Half of Multidimensionally Poor People are Children. Dimensions, 8–9. https://mppn.org/infographic-2019-global-mpi/.
Mukhtar, S. (2020). Psychological health during the coronavirus disease 2019 pandemic outbreak. International Journal of Social Psychiatry 66(5), 512–516.
Pak Güre, M. D. ve Tulğan, B. (2020). Uluslararası Sosyal Hizmet Uzmanları Federasyonu (IFSW) Öncülüğünde Sosyal Hizmet Meslek Örgütlerinin COVID - 19’a Karşı Yanıtları. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi 4(3), 44-63.
Rodriguez, C. M., Lee, S. J., Ward, K. P. ve Pu, D. F. (2020). The Perfect Storm: Hidden Risk of Child Maltreatment During the Covid-19 Pandemic. Child Maltreatment, sagepub.com/journals-permissions, 1-13.
Sher, L. (2020). An infectious disease pandemic and increased suicide. Braz J Psychiatry 42(3), 239-240.
Sinha, I., Bennett, D. ve Robinson, D. C. (2020). Children are being sidelined by covid-19. The Bmj, 369.
Smith, M. ve Upshur, R. (2019). Pandemic Disease, Public Health, and Ethics. The Oxford Handbook of Public Health Ethics, 1-19.
UNICEF. (2005). Defining Child Poverty. The State of the World’s Children 2005. https://www.unicef.org/sowc05/english/povertyissue.html, Erişim Tarihi: 23.4.2021. Ünlü, A. (2020). Türkiye’nin Dezavantajlı Bölgelerinde Yoksulluk Olgusu. TJSS 4(7), 394-405.
Vezina, D. C., Brend, D. ve Beeman, I. (2020). When it counts the most:Trauma-informed care and the COVID-19 global pandemic. Developmental Child Welfare 2(3), 172–179.
Walter, H. A. (2020). Coronavirus Pandemic Calls for an Immediate Social Work Response. Social Work in Public Health 35(3), 69-72.
Whitehead, M., Robinson, D. T. ve Barr, B. (2021). Poverty, health, and covid-19. The BMJ, 1-2.
WHO. (2020). Mental health and psychosocial considerations during the COVID-19 outbreak. İsviçre: WHO.
Wu, Q. ve Xu, Y. (2020). Parenting stress and risk of child maltreatment during the COVID-19 pandemic:A family stress theory informed. Developmental Child Welfare 2(3) , 180–196.
Yanardağ, U. ve Selçuk, O. (2020). COVID-19 Pandemi Sürecinde Sosyal Hizmet. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi 4(1) , 1-2.
Yaşar, S. ve Taşar, M. O. (2019). Kavramsal Olarak Yoksulluk Ve Türkiye’de Yoksullukla Mücadele Politikalarının Etkileri. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi 19(38), 119-144. Yıldırım, A. (2019). Türkiye’de Yoksulluk Ve Yoksullukla Mücadele. İktisadi ve İdari Yaklaşımlar Dergisi, 1 (1),15-33.
Yıldırım, F., Abukan, B., Öztürk, H. ve Eker, H. (2020). Sosyal Hizmette Teknoloji Kullanımı ve Sosyal Hizmet Uzmanlarının Dijital Yapabilirlikleri: Covid-19 Salgını Odağında Bir Değerlendirme. Turkish Studies, 15(8), 3900-3916.