TÜRKİYE-SURİYE DIŞ TİCARETİNİN SEKTÖREL ANALİZİ

Öz Türkiye 24 Ocak 1980 tarihinde aldığı kararlar doğrultusunda ekonomik büyümenin ve kalkınmanın motorunu dışa açık büyüme modeli olarak belirlemiş ve bu bağlamda ihracata yönelik sanayi stratejileri uygulamaya başlamıştır. Zaman içerisine dış ticaret yapısında meydana gelen pozitif değişiklikler, dış ticaret hacmini sürekli arttırmıştır. Bu çalışmanın temel amacı Türkiye-Suriye dış ticaretini mal grupları bazında analiz etmektir. Bu bağlamda, Türkiye’nin “Komşularla Sıfır Problem” politikasının dış ticaret üzerindeki etkileri üzerinde durulmuştur. Analizde Geniş Ekonomik Kategorilere göre Sınıflandırma (BEC) ve Uluslararası Standart Ticaret Sınıflandırılması (SITC) kullanılmış, Türkiye Suriye arasındaki rekabet gücünün ölçülmesi için ise Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler (AKÜ) indeksi hesaplanmıştır. Analiz sonucunda, Türkiye SITC sınıflandırılması bazında 2 numaralı mal grubu hariç, diğer mal gruplarının tamamında Suriye pazarında karşılaştırmalı üstünlüğe sahiptir.

___

Akal Mustafa, (2008), “Ortadoğu Sınır Ülkeleriyle Dış Ticaret Yoğunlaşması ve Yapısal Değişim”, s.271-296, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2).

Altay, H., (2008), “Karşılaştırmalı Üstünlükler Teorisi Kapsamında Türk Endüstrilerinin Avrupa Birliği (15) Pazarındaki Rekabet Gücü Düzeylerinin İncelenmesi: 1995-2007”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:21, ss.215-239,

Balassa, B., (1965), Trade Liberalization and Revealed Comparative Advantage, p.99-123, The Manchester School, Number:33.

Batra, A., Khan, Z., (2005), “Revealed Comparative Advantage: An Analysis for India and China”, Indian Council for Research on International Economic Relations, Working Paper No. 168, p.1-85.

Çakmak A.Ö., (2005), “Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler ve Rekabet Gücü: Türkiye Tekstil ve Hazır Giyim Endüstrisi Üzerine Bir Uygulama”, Ege Üniversitesi Ege Akademik Bakış, Cilt:5, Sayı:1-2, s.65-76.

DEİK, Suriye Ülke Bülteni, Şubat 2010

DTM, Suriye Arap Cumhuriyeti Ülke Profili, Aralık 2008

DTM, www.dtm.gov.tr, E.T:06.10.2010

Eşiyok, B. Ali, (2007), “Türkiye Ekonomisinin Rekabet Gücündeki Gelişmeler ve Faktör Kullanım Yoğunluklarına Göre Dış Ticaretin Yapısı”, Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, Cilt:44, Sayı 514, s.16-17.

ITC, http://www.trademap.org/Country_SelProductCountry_TS.aspx (E.T. 05.10.2010)

Liesner, H.H., (1958), “The European Common Market and British Industry”, Economic Journal, Number:68, p.302-316.

Seyidoğlu, Halil, (2002), Ekonomik Terimler Ansiklopedik Sözlük, 3.Baskı, Güzem Can Yayınları, İstanbul. s.577.

Şimşek, N., Sadat, S.A., (2009), “ECO Pazarında Türkiye:1997-2005 Dönemi Rekabet Gücü Analizi”, Sosyoekonomi, Hacettepe Üniversitesi Yayını, s.138-140.

Şimşek, N., Seymen, D., Utkulu, U., (2007), “Turkey’s Competitiveness in the EU Market: A Comparison of Different Trade Measures”, European Trade Group, 9th Annual Conference, Athens University of Economics and Business, p.4-7.

TÜİK, (2008), Dış Ticaret İstatistikleri ve Endeksleri Sorularla Resmi İstatistikler Dizisi–2, TÜİK Matbaası, Ankara, s.22.

TÜİK, www.tuik.gov.tr

Türkiye Cumhuriyeti İle Suriye Arap Cumhuriyeti Arasında Serbest Ticaret Alanı Tesis Eden Ortaklık Anlaşması (2007).

UNSD, (2007), Statistics Division, Future Revision of the Classification by Broad Economic Categories (BEC), New York.

UTKULU, Utku, (2005), Türkiye’nin Dış Ticareti ve Değişen Mukayeseli Üstünlükler, Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları, İzmir.

Vollrath, T.L., (1991), “A Theoretical Evaluation of Alternative Trade Intensity Measures of Revealed Comparative Advantage”, Weltwirtschaftliches Archiv, 130, p.265-279.