DUYGUSAL ZEKÂ VE LİDERLİK İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ: Polis Teşkilatı Örneği

Duygusal zekâ son 30 yıldır literatürde tartışılmakta olan farklı bir zekâ konseptidir. Eğitim, iş ve siyaset alanlarında çokça tartışılan duygusal zekâ günümüz liderleri için aranan bir özellik haline gelmiştir. Duygusal zekânın verimlilik, iş memnuniyeti ve mesleki başarı üzerinde pozitif etkisi olduğunu gösteren pek çok bilimsel çalışma yapılmıştır. Duygusal zekâ diğer alanlardaki liderler için olduğu kadar polis liderleri için de önemli bir özelliktir. Ancak, duygusal zekâ ile polis liderliği ilişkisini inceleyen bilimsel araştırmalar nadiren yapılmıştır. Bu araştırmada farklı birimlerden ve farklı rütbelerden 113 polis liderinin duygusal zekâ seviyeleri ve liderlik davranışları araştırılmış ve polis liderlerinin duygusal zekâ seviyeleri ile liderlik davranışları arasında bir ilişki olup olmadığı incelenmiştir. Veri analizleri SPSS 17.0 programı üzerinde Bağımsız Örneklem t-testi, Pearson Product Moment korelâsyon ve Çoklu Regresyon kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın bulguları polis liderlerinin duygusal zekâ seviyeleri ile liderlik davranışları arasında pozitif, kuvvetli ve istatistikî olarak anlamlı bir ilişki olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler:

Duygusal zekâ, Polis, Liderlik, Etkililik, Güvenlik.

Emotional intelligence is a different intelligence concept that has been discussed by scholars for three decades. It has been discussed not only in the area of education, business, and political science but also in the leadership field. In the related literature, there are many scientific studies regarding the positive effects of emotional intelligence on productivity, job satisfaction, and professional success. Like in other sectors, emotional intelligence is one of the most influential elements in shaping organizational success in policing as well. However, few research studies have been conducted investigating the relationship between emotional intelligence and police leadership. This study measured 113 police leaders’ level of emotional intelligence and score of leadership behaviors, and also investigated the relationship between emotional intelligence and police leadership. Collected data were analyzed on SPSS 17.0 using independent sample t-test, Pearson Product Moment correlation and Multiple Regression. The findings showed that there is a positive, strong and statistically significant relationship between emotional intelligence and police leadership.

Keywords:

Emotional Intelligence, Police, Leadership, Effectiveness, Security. I.Giriş Duygusal zekâ yeni bir kavram olmasına rağmen toplumun bütün katmanlarında tartışılan ve pek çok farklı alanda uygulamaları bulunan bir olgu haline gelmiştir. Gün,

PDF

___

Acar, F. (2002). Duygusal zekâ ve liderlik. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,12, 53-68.
Acar, F.T. (2001). Duygusal Zekâ Yeteneklerinin Göreve Yönelik ve İnsana Yönelik Liderlik Davranışları İle İlişkisi: Banka Şube Müdürleri Üzerine Bir Alan Araştırması, Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akbaba, A. ve Erenler, E., (2008). Otel İşletmelerinde Yöneticilerin Liderlik Yönelimleri ve İşletme Performansı İlişkisi. Turizm Araştırmaları Dergisi, 19 (1), 21-36.
Alpkan, L. ve Palacı, M., (2008). Community Policing Applications: The Zara Case, Turkish Journal of Police Studies, 10, 93-122.
Anderson, T. (1998). Every Officer is A Leader: Transforming leadership in policing, justice, and public safety. Boca Raton, FL: CRC Press.
Bakan, İ., (2009). Liderlik Tarzları ile Örgüt Kültürü Türleri Arasındaki İlişkiler: Bir alan çalışması. Tisk Akademi, 1, 138-172.
Bardzil, P. ve Slaski, M. (2003). Emotional Intelligence: Fundamental competencies for enhanced service provision. Managing Service Quality, 13(2), 97-104.
Bar-On, R. (1997). Bar On emotional quotient inventory: EQ-i technical manual. Toronto: Multi-Health Systems, Inc.
Bar-On, R. (2000). Emotional and social intelligence: Insights from the Emotional Quotient Inventory (EQ-I). In R. Bar-On & J.D.A. Parker (Eds.), Handbook of emotional intelligence (pp. 363-388). San Francisco: Jossey-Bass.
Bar-On, R., Brown, J. M., Kirckcaldy, B.D. and Thome, E.P (2000). Emotional Expression and Implication for Occupatioanal Stress; an Application of the Emotional Quotient Inventory, Personality and Individual Differences. 28, 1107-1118.
Bass, B. M. (1998). Transformational leadership: Individual, military, and educational impact. Mahwah, NJ: Erlbaum Beceren, E. (2002). Duygusal zeka, Personal Excellence. Rota Yayın Yapım Tanıtım.
Bennis, W. ve Nanus, B., (2003). Leaders: Strategies for taking charge. Harper Business Essentials, New York, NY, USA.
Best, K. C., (2010). Assessing Leadership Readiness Using Developmental Personality Style: A tool for leadership coaching, International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 8 (1), 22-38.
Betal, Reich R. (1999). Point-counterpoints. Training Development, 53(4), 26-31.
Biebel, E. and Cordner, G., (2003). Repeat Cals for People with Mental Illness: An Aplication of Hot-Spots Analysis. Police Form, 13(3), 1-8.
Boyatzıs, R. E. (2006). Using Tipping Points of Emotional Intelligence and Cognitive Competencies to Predict Financial Performance of Leaders. Psicothema, 18, 124-131.
Braga, Anthony A., (2002). Problem Oriented Poicing and Crime Prevention. Monsey, NY: Criminal Justice Press.
Burke, S. and Collins, K. M. (2001). Gender Differences in Leadership Styles and Management Skills. Women in Management Review, 16(5), 244-257.
Burns, J. M. (1978). Leadership. New York: Harper & Row. Carmeli, A. (2003), The Relationship Between Emotional Intelligence and Work Attitudes, Behavior and Outcomes: An examination among senior managers [Electronic edition]. Journal of Managerial Psychology, 18(8), 788-813.
Certel, Z., Çatıkkaş, F. ve Yalçınkaya, M. (2011). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Duygusal Zeka ile Eleştirel Düşünme Eğilimlerinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilim Dergisi, 13(1), 7481.
Cherniss, C. (2001). Developing Emotional Competence Through Relationships at Work. In C. Cherniss & D. Goleman (Eds.), The emotionally intelligent workplace,(pp. 254-285). San Francisco: Jossey-Bass.
Childs, R., (2004). Emotional Intelligence and Leadership. http://www.teamtechnology.co.uk/emotional-intelligence.html (Erişim Tarihi: 15.07.2006).
Cooper, R.K. and Sawaf, A. (1997), Executive EQ: Emotional Intelligence in Leadership and Organizations. New York: Grosset/Putnam.
Çakar, U. ve Arbak, Y. (2003). Modern Yaklaşımlar Işığında Değişen Duygu- Zeka İlişkisi ve Duygusal Zek,. Yayınlanmamış Makale.
Damasio, A. (1999). Descartesin Yanilgisi. Varlik Yayinlari, Sayi: 504, 1. Basim
Delice, M. and Dağlar, M., (2011). Alternative Tactics for Combating Terrorism: Citizens Police Academies. IPES working paper series.
Delice, M., Günbeyi, M.ve Fert I., (2010). Polisin Insan Hakları Gelişiminin Bilimsel Bir Çalışma Işığında İncelenmesi. Adalet Yayınevi: Ankara.
Demir, Şirvan Ş. ve Demir, Mahmut (2009). Örgütsel İletişimde Duygusal zekanın Rolü: Konaklama İşletmelerinde Bir Araştırma. Selçuk İletişim, 6(1), 67-77.
Dennis, M. C. (1995). Effective Communication Will Make Your Job Easier. Business Credit, 97 (6), 45.
Densten I. L., (1999). Senior Australian Law Enforcement Leadership Under Examination. Policing: An International Journal of Police Strategies & Management, 22, 45-57.
Dessler, G. (2001). Management. Prentice Hall: New Jersey. Doğan, S. (2005). Çalısan İlişkileri Yönetimi, Nisan, 1. Baskı, İstanbul: Kare Yayınları.
Doğan, S. ve Demiral, S. (2007). Kurumların Başarısında Duygusal zekanın Rolü ve Önemi, Yonetim ve Ekonomi, 14.
Doğan, Selen ve Şahin, Faruk (2007). Duygusal Zekâ: Tarihsel Gelişimi ve Örgütler İçin Önemine Kavramsal Bir Bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 231-252
Dulewicz, V., ve Higgs, M. (2003). Leadership at the Top: The need for emotional intelligence in organizations. International Journal of Organizational Analysis, 11(3), 193-210.
Ekman, P. ve Davidson, R.J. (1994). The Nature of Emotion. Newyork Oxford University Press.
Engel, R. S., (2002). Patrol Officer Supervision In The Community Policing Era. Journal of Criminal Justice 30, 51-64.
Epstein, R. (1999). The Key to Our Emotions. Psychology Today, 32(4).
Erdoğdu, M.Y. (2008). Duygusal Zekânın Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 7(23), 6276.
Erdoğdu, M.Y. ve Kenarlı, O. (2008). Duygusal Zekâ ile Akademik Başarı Arasındaki İlişki. Millî Eğitim Dergisi, 178, 297-310
Ergin, D.Y., İşmen, E. ve Özabacı, N. (2000). EQ-NED Duygusal zekâ Ölçeği El Kitabı. İstanbul.
Erkuş, A. ve Günlü, E. (2008). Duygusal Zekanın Dönüşümcü Liderlik Üzerine Etkileri. İşletme Fakültesi Dergisi, 9(2), 187-209.
Gates, G. (1995). A Review of Literature on Leadership and Emotion: Exposing theory, posing questions, and forwarding an agenda. Journal of Leadership Studies, 2(3), 98110.
Goldstein, H., (1990). Problem-oriented policing. New York: McGraw-Hill.
Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam.
Goleman, D. (1998). İşbaşında Duygusal zeka. Varlık Yayınları: İstanbul.
Goleman, D. (2003). Duygusal zeka. Varlık Yayınları: İstanbul.
Gottfredson, L.S. (1986). Societal Consequences of the G Factor in Employment. Journal of Vocational Behaviour, 29, 379-410.
Güllüce, A.Ç. (2006). Mesleki Tükenmişlik ve Duygusal Zekâ Arasındaki ilişki (Yöneticiler Üzerine Bir Uygulama). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Günbeyi, M. ve Sahin, I. (2008). Çevik Kuvvet Birimlerinde Polis Liderliği. http://www.isref.org/index.php?pid=43&page=view&id=1101, (Erişim tarihi: 15/9/2008).
Gürbüz, S. ve Yüksel, M. (20008), Çalışma Ortamında Duygusal Zekâ: İş performansi, iş tatmini, örgütsel vatandaşlık davranışı ve bazı demografik özelliklerle İlişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (2), 174-190.
Gürsoy, A. (2005). Liderlikte Duygusal Zekâ (Liderlik Özellikleri ile Duygusal Zekâlı Liderlere Ulaşılması) Türk Silahlı Kuvvetlerinde Örnek Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Gürşimşek, I., Vural, D. E. ve Demirsöz, E. S. (2008). Öğretmen Adaylarının Duygusal zekaları ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 8(16), 1-11.
Haberfield, M. R., (2006). Police Leadership. Upper Saddle River, NJ: PrenticeHall.
Halıçınarlı, E. ve Bender, M. T. (2005). Kadında Duygusal Zeka (Eq) ve Bir Saha Çalışması.http://cws.emu.edu.tr/en/conferences/2nd_int/pdf/Emine%20Halicinarli,%20Merih%20Tekin%20Bender.pdf, (Erişim Tarihi: 27.04.2012).
Hogan, R. (1969). Development of an Empathy Scale. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 33, 307-316.
Hunter, J.E. (1986). Cognitive Ability, Cognitive Aptitude, Job Knowledge, and Job Performance. Journal of Vocational Behaviour, 29 (3), 340-362.
İnce, M., Bedük, A. ve Aydoğan, E., (2004). Örgütlerde Takım Çalışmasına Yönelik Etkin Liderlik Nitelikleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 423-446.
İşmen, A. E. (2001). Duygusal zekâ ve Problem Çözme. M. U. Atatürk Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 111-124.
İşmen, A. E. , (2004). Duygusal Zeka ve Aile İşlevleri Arasındaki İlişki. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(11), 55-75.
Johnson, P. R. ve Indvik, J. (1999). Organizational Benefits of Having Emotionally Intelligent Managers and Employees. Journal of Workplace Learning, 11(3),84-88.
Jones, D.and Rudd, R., (2008). Transactional, Transformational, or Laissez- Faire Leadership: An assessment of college of agriculture academic program leaders (deans) leadership styles. Journal of Agricultural Education, 49 (2), 88-97.
Larkin, J. M. (1995). Managing Employee Turnover is Everyone's Business. National Public Accountant, 40 (9), 34-36.
Larssona, J. and Vinberg, S., (2010). Leadership Behaviour In Successful Organisations: Universal orsituation-dependent?, Total Quality Management, 21 (3), 317334.
Law , K.S., Wong, C. ve Song, L.J. (2004), The Construct And Criterion Validity of Emotional Intelligence and Its Potential Utility for Management Studies. Journal of Applied Psychology, 89, 483496.
Lazarus P. (1999). Emotional Intelligence: A Paradigm for Education in the New Millenium. 22.Uluslararası Okul Psikolojisi yıllık toplantısına sunulan bildiri metni, Kreuzlingen, İsviçre.
Leblebici, D. N., (2008). 21. Yüzyılın Liderlik Anlayışına Bakış. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 32 (1), 61-72.
Malek, M. (2000). Relationship Between Emotional Intelligence and Collaborative Conflict Resolution Styles. Dissertation Abstracts International, 61, 05B.
Marshall, Clare (2001). Make the Most of Your Emotional Intelligence. Chemical Engineering Progress, 97(2).
Mayer, J. (2001). Emotional Intelligence and Giftedness. Roeper Review, 23(3), 131-137.
Mayer, J. D. ve Salovey, P. (1997). What is Emotional Intelligence, In P. Salovey & D. J. Slyuter (Eds.), Emotional development and emotional intelligence: Implications for Educators (pp. 3-31). New York, NY: Basic Books.
Mayer, J.D., Salovey, P. ve Caruso, D. (2000). Emotional Intelligence as Zeitgeist as Personality, and as Mental Ability, In Reuven Bar-On;
James D. A.Parker (Eds.) The Handbook of Emotional Intelligence (pp. 92-117) USA: Jossey-Bass.
McClelland, D.C. (1993), Intelligence is not the Best Predictor of Job Performance, Current Directions in Psychological Science, 2, 5-6.
Meese III. and Ortmeier, P. J., (2004). Leadership, Ethicsand Policing: Changes for the 21st Century. New Jersey: Prentice Hall.
Mehrebian, A. and Epstein, N. (1972). A Measure of Emotional Empathy, Journal of Personality, 40, 525-543.
Moller, C. (1999). Hearthwork. Hillerod: TMI.
Morreale, S. A., (2002). Analysis Of Perceived Leader Behaviors In Law Enforcement Agencies. Dissertation Abstracts International, 55(12), 4385. (UMI No. 3074882).
Murphy, P.V. (1985). The Prospective Chiefs Negotiation of authority with the Mayor, in PoliceLeadership in America (Ed. By William A. Geller),Praeger, USA.
Nawaz, M. M., (2010). Comparative Study of Full Range Leadership Model among Faculty Members in Public and Private Sector Higher Education Institutes and Universities, International Journal of Business and Management,5 (4), 208-215.
Neisser, U. (1976). General, Academic, and Artificial Intelligence. Editor L. Resnick. The Nature of Intelligence (pp.135-144). Hillsdale, NJ:Erlbaum.
Nunnally, C. (1978). Psychometric Theory. New York, NY: McGraw-Hill. Ortony, A., Gerald, L. C. and Collins, A. (1998), The Cognitive Structure of Emotions, Cambridge University Press.
Özeren, S. ve Cinoğlu, H., (2010). Terörle Mücadelede Toplum Desteklik Polislik Uygulamaları: Karşılaştırmalı Analiz. In Sözer, A. (Ed.), Toplum Destekli Polislik: Toplum suç ve güvenlik. Ankara: Adalet Yayınevi.
Özgen, E. (2003), İletişim ve Liderlik, İletişim, 18, 99-119.
Özmen, A. (2008), An Analytical Study of The Impact of The Perception of Leadership Styles on Job Satisfaction within The Turkish National Police Based on The Multifactor Leadership Questionnaire. Unpublished doctoral dissertation, Sam Houston State University, Huntsville, Texas.
Öztürk, A. ve Deniz, M. E. (2008). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Duygusal Zekâ Yetenekleri İş Doyumları ve Tükenmişlik Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. İlköğretim Online, 7(3), 578-599.
Özutku, H., (2005). Algılanan Liderlik Tarzının Örgütsel Bağlılığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Ampirik Bir Çalışma. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,14(2), 67-82.
Özüpek, M. N. ve Aktan, E., (2008). Konya Emniyet Müdürlüğü Örneğinde İşgören Motivasyonu ve Liderlik İlişkisi. Selçuk İletişim, 5 (2), 68-79.
Poskey, M. (2006). The Importance of Emotional Intelligence in the Workplace: Why It Matters More than Personality. http://callcentercafe.com/article_directory, (Erişim tarihi: 15/9/2008).
Putti, J. M., ve Tong, A. C., (1992). Effects Of Leader Behavior On Subordinate Satisfaction in A Civil Service: Asiancontext. Public Personnel Management, 21, 53-63.
Robbins, S.P. (2003). Organizational Behavior. Prentice-Hall: New Jersey.
Salovey, P. ve Mayer, D.J. (1989). Emotional Intelligence, Imagination, Cognition and Personality 9(3),189-211.
Salovey, P. ve Sluyter,D. (1997). Emotional Development and Emotional Intelligence, Educational Implications. Basic Books.
Serinkan C., (2007). Günümüz Yönetim Dünyasında Önemli Bir Yeri Olan Liderlik Kavramı ve Liderlerin Özellikleri. Türk İdare Dergisi, 454(1),19-36.
Shaffer, R.D. ve Shaffer M.A. (2005). Emotional Intelligence Abilities, Personality and Work Place Performance. Hong Kong Baptist University Academy of Management Best Conference Paper, HR: M 1
Shapiro, L.E. (1998). Yüksek EQlu Bir Çocuk Yetiştirmek (Çev: Ü. Kartal). İstanbul: Varlık Yayınları.
Shelly, Y.S. and Brown, L., (2004). A Review of The Emotional Intelligence Literature and Implications for Corrections. Research Branch Correctional Service of Canada.
Sivanathan, N. and Fekken, G.C. (2002). Emotional Intelligence, Moral Reasoning and Transformational Leadership [Electronic edition]. Leadership & Organization,23(4),198-204.
Sosik, J J. and Megerian, L.E (1999). Understanding Leader Emotional Intelligence and Performance: The role of self-other agreement on transformation leadership perceptions. Group and Organization Management, 24(3), 367-390.
Spears, L. (Ed.) (1998). The power of servant-leadership. San Francisco: Berrett-Kochler Publishers, Inc.
Sternberg, R. J. (1988), The Triarchic Mind: A new theory of human intelligence. New York: Viking.
Sternberg, R.J. and Wagner, R.K. (1993). The G-Ocentric View of Intelligence and Job Performance is Wrong. Current Directions in Psychological Science, 2, 1-5.
Stogdill, Ralph, M., (1963). Manual for the Leader Behavior Description Questionnaire Form XII: An experimental revision. Fisher College of Business: The Ohio State University.
Stubbs, E.C. (2005). Emotional Intelligence Competencies in The Team and Team Leader: A multi-level examination of the impact of emotional intelligence on group performance. Dissertation Abstracts International, 65, 07A, 4663.
Sue-Chan, C. ve Latham, G.P. (2004). The Situational İnterview as a Predictor of Academic and Team Performance: A study of the mediating effects of cognitive ability and emotional intelligence. International Journal of Selection and Assessment, 12, 312320.
Swanson, C.R., Territo, L., and Taylor, R.W. (2000). Police administration: structures, process and behavior (5th Ed.). Prentice Hall.
Şahin, Eyüp, (2000). Yönetim Sanat: Lider Amir Sanatçıdır. Polis Bilimleri Dergisi, 2(7-8), 245-258.
Tengilimoğlu, D. ve Yiğit, A., (2005). Hastanelerde Liderlik Davranışlarının Personel İş Doyumuna Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Alan Çalışması. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 8 (3), 375-401.
Tengilimoğlu, D., (2005). Kamu Ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (14), 1-16.
Terman, L.M., Otis, A.S., Dickson, V., Hubbard, O.S., Norton, J.K., Howard, L., et.al.(1917). A Trial of Mental and Pedagogical Test in a Civil Service Examination for Policemen and Firemen. Journal of Applied Psychology, 21, 1-2.
Trojanowicz, R. C. & Bucqueroux, B., (1990). Community Policing-A Contemporary Perspective. Cincinnati, OH: Anderson Publishing Co.
Tütüncü, Ö. ve Demir, M. (2002). Konaklama İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi ve İşgücü Hareketlerinin Analizi. Turhan Kitabevi: Ankara.
Vito, G. F. and Higgins, G. E., (2010). Examining The Validity of The Leadership Challenge Inventory: The case for law Enforcement. International Journal of Police Science and Management, 12 (3), 305319.
Webb, K. S., (2009). Creating Satisfied Employees in Christian Higher Education: Research on leadership competencies. Christian Higher Education, 8, 1831.
Weisburd, D. & Eck, J. E., (2004). What can Police do to Reduce Crime, Disorder, and Fear? Annals of the American Academy of Political and Social Science, 593, 42-65.
Weisinger, H. (1998). Emotional Intelligence at Work. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Weymes, E. (2003). Relationship not Leadership Sustain Successful Organizations. Journal of Change Management, 3(4), 319-331.
Wong, C. S.ve Law, K. S. (2002). The Effects of Leader and Follower Emotional İntelligence on Performance and Attitude. The Leadership Quarterly, 13(3), 243-274.
Yavuz, K.E. (2002). 7-12 Yaş Dönemi Çocuklarda Duygusal zekâ Gelişimi, Özel Ceceli Okulları Eğitim Dizisi No: 4
Yıldız, S. ve Şahin, B., (2010). Toplum Desteklik Polisliğin Terörle Mücadelede Kullanımı ve Bir Alan Çalışması Olarak Mardin Örneği. I
Sözer, A. (Ed.), Toplum Destekli Polislik: Toplum suç ve güvenlik. Ankara: Adalet Yayınevi.
Yılmaz, s. (2007). Duygusal Zeka Ve Akademik Başarı Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Yukl, G. A. (1999). Leadership in Organization. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Yüksel, M., (2006). Duygusal Zeka ve Performans İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Zenger, J. H., & Folkman, J. (2002). The Extraordinary Leader: Turning good managers into great leaders, The Mcgraw-Hill Companies Inc.