Eğitim Fakültesinde Görevli Akademisyenlerin Alternatif Eğitim/Okul Hakkındaki Görüşleri

Bu araştırmanın temel amacı, Türkiye’de eğitim fakültelerinde çalışan akademisyenlerin alternatif eğitim/okullara ilişkin görüşlerini belirlemektir. Bu temel amaç doğrultusunda 2017-2018 eğitim öğretim yılında Türkiye’de yer alan üniversitelerdeki eğitim fakültesinde görevli akademisyenlere e-posta aracılığı ile ulaşılmış ve “Alternatif Eğitim/Okul” konusunda hazırlanan yarı yapılandırılmış yazılı görüşme forumları aracılığı ile veriler toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’de 36 farklı üniversitenin eğitim fakültelerinde görev yapan toplam 93 akademisyenden oluşmuştur. Araştırmanın amacına uygun olarak bu araştırma nitel bir çalışmadır ve veriler betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre: alternatif eğitim/okul akademisyenler tarafından çok farklı açılardan yorumlanmış olup akademisyenlerin bir kısmı bu konu hakkında hiçbir bilgiye sahip olmadığını belirtirken, diğer bir kısmı ise konuya ilişkin sınırlı kuramsal bilgilerinin olduğunu kabul etmişlerdir. Alternatif eğitim/okul uygulamalarına ilişkin görüşler ise olumlu, olumsuz ve temkinli olacak şekilde üç farklı uçta toplanmıştır. Aynı zamanda alternatif eğitimin/okulların Türkiye’nin kültürüne ve eğitim anlayışına uygun olmadığını, var olan sistem ile ciddi uyuşmazlıkları olduğunu düşünen akademisyenler, alternatif eğitimin/okulların Türkiye’de doğru bir şekilde işlemeyeceğini ifade etmişlerdir. Bununla birlikte eğitim fakültelerinde öğretmen yetiştirme alanında “alternatif eğitim/okullara yönelik” sadece “teorik” değil uygulama anlamında da eğitimler verilmesi olumlu olarak karşılanabilir.

Anahtar Kelimeler:

Alternatif Eğitim, Alternatif Okul, nitel

The Views of Academics Working at Education Faculties on Alternative Education/Schools

The main objective of this research is determining the views of academics working at education faculties in Turkey on alternative education / schools. In accordance with this basic aim, in the 2017-2018 academic year, academics working at education faculties in universities located in Turkey were reached via e-mail and data were collected through semi-structured interview forms designed on the topic named "Alternative Education / School". The participant group was composed of a total of 93 academics working at education faculties from 36 different universities in Turkey. In parallel with the aim of the study, the present research is qualitative and the collected data were analyzed through descriptive statistics. The findings suggested that alternative education/school was evaluated from different aspects, while some of the academics stated that they had no information about this subject, the others accepted that they had limited theoretical information on the subject. The views on alternative education/schools were categorized into three as positive, negative, and cautious. At the same time, the academics who think that alternative education/schools are not fitting to Turkey’s culture and understanding of education, there are serious conflicts with the current school system; they stated that alternative education/schools would not be able to function properly. In addition, in the field of teacher training in education faculties, it can be positively welcomed to provide trainings towards "alternative education / schools" not only "theoretically" but also practically.

Keywords:

Alternative Education, Alternative School,

PDF

___

Adıgüzel, Ö. (2006). Okul dışında farklı bir öğrenme ortamı olarak çocuk müzeleri. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 4(14), 32-41.

Aiex, N. K. (1994). Homeschooling and Socialization of Children. University of Oregon. Bloomington IN.

Akbaş, O. (2007). Türk Milli Eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının (değerlerinin) ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinde gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi. Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu 26-28 Kasım 2004 içinde (ss. 673-695). (Ed: R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Ş. Arslan, M. Zengin). İstanbul: Dem Yayınları.

Akyüz, Y. (2001). Tarihsel Seyir İçinde Öğretmen Yetiştirmede Kalite, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimde Kalite Paneli. Milli Eğitim Bakanlığı, Gazi Üniversitesi, ODTÜ, Hacettepe Üniversitesi, Bilkent Üniversitesi ve Ankara Üniversitesi. Ankara.

Apple, M. (2004). Are We Wasting Money on Computers in Schools? Educational Policy. 18; 513.Online kaynak: 31.03.2008 tarihinde http://epx.sagepub.com/cgi/reprint/18/3/513 adresinden erişilmiştir. https://doi.org/10.1177/0895904804265022

Asher, J.J. (2010). TheStory of Maria Montessori, Sky Oaks Productions, Inc., Los Gatos, CA.

Aslıyürek, M. (2015). Montessori eğitiminin 4 – 5 yaş çocukların motor beceri, görsel algı ve bellek, el – göz koordinasyonu ile küçük kas becerilerinin gelişimine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fatih Üniversitesi, İstanbul.

Aydın, İ. (2012). Alternatif okullar. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Aydın, İ. P. & Pehlivan, Z. (2000). Homeschooling: United States Case. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 33(1), 91-97.

Aydın, M. Z. (2010). Okulda değerler eğitimi. Eğitime Bakış, 6(18), 16-19.

Aydın, R. (2007). Türkiye’de eğitimle ilgili yapılan bilimsel toplantılarda ve millî eğitim şûralarında ele alınan öğretmen sorunları ile Millî Eğitim Bakanlığı’nın politika ve uygulamalarının değerlendirilmesi (1980– 2004). Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Balcı, A. (1988) Etkili okul. Education and Science. 12(70), 21-30.

Balcı, A. (2007). Etkili okul - okul geliştirme, kuram uygulama ve araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Basham, P., Merrifield, J. & Hepburn, C.R (2007). Homeschooling from the extreme tothem ain stream. Canada: The Fraser Institute. 03.04.2008 tarihinde http://www.census.gov/population/www/documentation/twps0053.html adresinden erişilmiştir.

Bayer, A. (2015). Montessori yönteminin okul öncesi (36-66 ay) çocuklarının özbakım becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.

Bayram, B. (2014). Değerler eğitiminde Montessori yöntemi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.

Bursalıoğlu, Z. (2005). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara, Pegem-A Yayıncılık.

Coeyman, M. (2000). Moreno. 2 pencils at alternative schools. The Chiristian Science Monitor, 92(53), 13.

Çelen, A., Mirzeoğlu, N. & Mirzeoğlu, A. D. (2010). The effects of the multiple intelligences theory of student’s cognitive, affective and psychomotor domains at the physical education lesson.e-Journal of New World Sciences Academy, 5, (4), 251-267.

De Jesus, R. D. (1987). Design guidelines for montessori schools, center for architecture and urban planning research, university of wisconsin, Milwaukee. Dewey, J. (2008). Okul ve toplum. (Çev: H.A. Başman). Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.

Dravor, I. (2009). Eğitimde Değişim Şart, Ayhan Ural (Editör). Ben Bir Okul Uydurdum. Ankara, Pegem-A Yayıncılık.

Duman, T. (1991). Türkiye’de ortaöğretime öğretmen yetiştirme (Tarihi Gelişim). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

Durakoğlu, A. (2010). Maria Montessori’ye göre çocuğun doğası ve eğitimi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Finney, S. & Corbett, M. (2007). ERP implementation: A compilationand analysis of critical success factors. Business Process Management Journal, 13(3), 329-347. https://doi.org/10.1108/14637150710752272

Gezer, İ. (2012). Değişen dünyada eğitim. İstanbul: Bilsam Yayınları.

Gözütok, F. D. (1993). Okulda dayak. Ankara: 72 Ofset.

Gülkanat, P. (2015). Okul öncesi öğretmenlerinin Montessori Yöntemi ile gerçekleştirilen eğitim uygulamalarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.

Hadderman, M. (2002). Alternative Schools TrendsandIssues. (ERIC Document Reproduction Service No. ED473003).

Kartal, S. E. (2014). Eğitim Paydaşlarının Görüşlerine Göre Alternatif Bir Okul: Ev Okulları. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Ana Bilim Dalı. Elazığ.

Kavcar, C. (1987). Yüksek Öğretmen Okulunun Öğretmen Yetiştirmedeki Yeri, Öğretmen Yetiştiren Yüksek Öğretim Kurumlarının Dünü-Bugünü-Geleceği Sempozyumu. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim, Gazi Mesleki Eğitim, Teknik Eğitim Fakültesi. Ankara.

Kayılı, G. (2015). Sosyal beceri eğitimi programı ile desteklenmiş Montessori yönteminin anaokulu çocuklarının duyguları anlama ve sosyal problem çözme becerilerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.

Keçecioğlu, Ö. (2015). MEB okul öncesi eğitim programı ve Montessori yaklaşımına göre eğitim alan 5 yaş çocuklarının sosyal becerilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Korkmaz H. E. (2005). Montessori Metodu ve Montessori okulları: Türkiye`de Montessori okullarının yönetim ve finansman bakımından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Köseoğlu, K. (1994). İlköğretime öğretmen yetiştiren kurumlarda öğretim elemanı yeterliklerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Lillard, P.P. (1973). Montessori, a modern approach. Schocken Books, New York.

Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (1992). İlköğretim kurumlar yönetmeliği. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.

Memduhoğlu, H. B. (2012). The issue of education supervision in turkey in the views of teachers, administrators, supervisors and lecturers. Educational Sciences: Theory & Practice, 12(1), 135-156.

Memduhoğlu, H. B., Mazlum M. M. & Alav Ö. (2015). Views of teachers and academicians about alternative education applications in Turkey, Education and Science, 40(179), 69-87. https://doi.org/10.15390/EB.2015.3913

Miles, M, B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.

Miller, R. (2006). Alternatif eğitim tarihi, (O. Tekinturhan, Çev.). Zil ve Teneffüs Dergisi, 6, 27-31.

Mustafayeva, L. (2016). Montessori eğitim sistemi ve İslam eğitim sisteminin karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi).

Nalçacı, A. & Bektaş, F. (2012). Teacher candidates’ perceptions regarding the concept of school. Journal of Ahi Evran University Kırşehir Education Faculty, 13(1), 239-258.

Nava, R.G. (2001). Holistic education pedagogy of universal love. Educational Renewal, Brandon, USA.

Neill, A. S. (2000). Özgürlük okulu (1.bs.), (N. Şarman, Çev.). İstanbul: Payel Yayınevi.

Neuendorf, K. A. (2002). The content analysis, guidebook. California: Sage Publications.

Öz, M. (2008). Amerika’da Alternatif Bir Eğitim Modeli Olarak Kişi Merkezli Eğitim. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Özdağ, S. A. (2014). Montessori metodu’nun eğitim mekânlarına yansıması üzerine kavramsal bir analiz. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.

Rocha, D.L.S. (2003). Schools where children matter exploring educational alternatives. Educational Renewal, Brandon, USA.

Selçuk, K.S. (2016). Montessori yönteminin anaokulu çocuklarının büyük kas becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.

Steiner, R. (2003). What is waldorf education?, three lectures by Rudolf Steiner. Introduction by Stephen Keith Sagarin, PublishedBySteinerBooks, Great Barrington, MA.

Stevenson, K. R. (2007). Educational Trends Shaping School Planning and Design: 2007 .National Clearing house for Educational Facilities. 30.05.2008 tarihinde http://www.edfacilities.org/pubs/trends2007.pdf adresinden erişilmiştir.

Summerhill (2018). Summerhill – An overview. 23 Ocak 2018 tarihinde http://www.summerhillschool.co.uk/an-overview.php adresinden erişildi.

Şad, S. N. & Akdağ, M. (2010). Evde eğitim. Milli Eğitim, 39(188), 19-29.

Şahinkesen, A. (1989). Ortaöğretim kurumlarında görevli öğretmenlerin süreçler yönünden değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22 (1), 101–133.

Şeker, K. N. (2015). Kırsal bölgede okul öncesi eğitime devam eden 5 yaş çocukları ile Montessori eğitimi alan 5 yaş çocukların motor becerilerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.

Taylor, L. A. & Petrie, A. J. (2000). Home education regulations in Europe and recent U.K. Research. PeabodyJournal of Education, 75 (1&2), 49-70. https://doi.org/10.1080/0161956X.2000.9681935

Tekışık, H. H. (1986). Türkiye’de Öğretmenlik Mesleği ve Sorunları, Çağdaş Gelişmeler Işığında Türkiye’de Eğitim Fakültelerinin Yeri ve Rolü Uluslararası Sempozyumu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Ankara.

Topbaş, E. (2004). Montessori yöntemi ile çocuk eğitimi, Tekağaç Eylül Yayınları, İstanbul.

Tösten, R. & Elçiçek, Z. (2013). Home Schools within the Scope of Alternative Schools. Journal of Ziya Gökalp Faculty of Education, 20 (2013) 37-49.

Tubaki, M. & Matsuishi, T. (2008). On the pedagogical theory of Maria Montessori, Journal of Disability and Medico-Pedagogy, 18, 1-4.

Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24, 543-559.

Ünver, G.,Bümen, N. T. & Başbay, M. (2010). Faculty members’ perspectives towards secondary teacher education graduate courses at Ege University. Education and Science, 35(155), 63-77.

WEB, (2019). http://www.montessoriegitimi.org/yerarti/joomla/index.php?page=shop.browse&category_id=18&option=com_virtuemart&Itemid=26 adresinden 1 Mayıs 2019 tarihinde erişilmiştir.

Wilbrandt, E. Ç. (2011). Maria Montessori yöntemiyle çocuk eğitimi sanatı, 2. Baskı, Sistem Yayıncılık, İstanbul.

Wolcott, J.S. (2008). Waldorf egitimi: ruhun egitimi. M. Hesapçıoglu, E. Korkmaz, S. Dündar, B.G. Morhayim, M. Çavus (Ed.), 1. Alternatif Egitim Sempozyumu Bildiri Kitabı.

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri.(6. baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yıldırım N.,Talas S.,Yazıcı L.,Nural H.,Çelebi İ.,Çetin K.,Acet Ö.,Pelitli Ü.,Çaylak M. (2015). Evde Eğitim Alan Öğrencilerin Eğitim Süreçlerinin Değerlendirilmesi Tokat İli Örneği. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi. 1,33-52.

Yücesan, Y. (2016). Montessori eğitiminin okul öncesi dönem çocukların problem çözme becerileri ve problem davranışları üzerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Karabük Üniversitesi, Karabük.

Yücesan, Y. & Özyürek, A. (2017). Montessori Eğitimi Alan Ve Almayan Okul Öncesi Dönem Çocukların Problem Davranışlarının İncelenmesi. LAÜ Sosyal Bilimler Dergisi (VIII-II), 215-226.