Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Kredi İlişkisi

Küresel kriz sonrası gelişmiş ülkelerce tercih edilen genişletici para politikası uygulamaları, risk iştahının yükselmesiyle birlikte finansal piyasalarda ani fon hareketlerinin yaşanmasına neden olmuştur. Bu gelişmeler, fiyat istikrarını sağlama temel hedefi ile hareket eden merkez bankalarını yeni politika arayışlarına yönlendirmiştir. Geleneksel olmayan para politikası araçları çerçevesinde Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından geliştirilen araçlardan biri de rezerv opsiyonu mekanizmasıdır. Bu çalışmada 2011: 09 – 2019: 02 dönemine ilişkin Türkiye’de rezerv opsiyonu mekanizması kullanımı ile işletme ve tüketici kredileri arasındaki ilişki analiz edilmiştir. Hepsağ (2019)’ın geliştirdiği doğrusal olmayan asimetrik yumuşak geçişli hata düzeltme modeline göre değişkenler arasında uzun dönemli eşbütünleşik ilişkiye ulaşılmıştır.  Anahtar Kelimeler: Rezerv Opsiyonu Mekanizması, Tüketici Kredileri, İşletme Kredileri JEL Sınıflandırması: E4, E5

The Relatıonshıp Reserve Optıon Mechanısm and Credıt

Expansionary monetary policies, which were preferably implemented by developed countries after the global crisis, together with increases in risk appetite, caused sudden changes in fund activities in financial markets. As a result of this, central banks whose primary objective is to ensure price stability began to seek new policies. In this regard, the reserve options mechanism is one of the non-traditional monetary policy instruments developed and conducted by the Central Bank of the Republic of Turkey (CBRT). This study aims to analyse and illustrate the relationship between the use of reserve options mechanism in Turkey and working capital and consumer loans from September 2011 to February 2019. In the light of the nonlinear asymmetric smooth transition error correction model developed by Hepsag (2019), the results indicate that there is a long-run cointegration relationship between the variables.Key Words: Reserve Option Mechanism, Consumer Loans, Working Capital Loans.             JEL Classification: E4, E5

___

  • Alper, K., Kara, H. ve Yörükoğlu, M. (2012), “Sermaye Akımlarının Etkilerini Yumuşatmaya Yönelik Yeni Bir Para Politikası Aracı: Rezerv Opsiyonu Mekanizması”, İktisat ve Toplum Dergisi, Sayı 25, s. 9 – 19.
  • Böcüoğlu M. E. (2015), Rezerv Opsiyon Mekanizmasının Banka Davranışlarına Etkisi, Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • Büyüksaraç, D. ve Özel, Ö. (2012), Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Optimal Rezerv Opsiyonu Katsayılarının Hesaplanması, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Çalışma Tebliği, Ankara: Sayı 12/32.
  • Dickey, D. A. ve Fuller, W. A. (1979), “Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series with a Unit Root, Journal of the American Statistical Association”, 74 (366), s. 427 - 431.
  • Engle, R. F. ve Granger, C. W. J. (1987), “Cointegration and Error Correction: Representation, Estimation, and Testing”. Econometrica, 55 (2), s. 251 – 276.
  • Gürkan Yay, G. (2015), Para ve Finans Teori Politika, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Hepsag, A. (2019), Testing for Cointegration in Nonlinear Asymmetric Smooth Transition Error Correction Models, Communications in Statistics, Simulation and Computation. https://doi.org/10.1080/03610918.2018.1559927, (Erişim Tarihi: 23.03.2018).
  • Kapetanios, G., Shin, Y. ve Snell, A. (2006), “Testing for Cointegration in Nonlinear Smooth Transition Error Correction Models”. Econometric Theory, 22 (2), s. 279–303.
  • Oduncu, A., Ermişoğlu, E. ve Akçelik, Y. (2013), “Merkez Bankasının Yeni Enstrümanı Rezerv Opsiyonu Mekanizması ve Kur Oynaklığı”, Bankacılar Dergisi, Sayı: 86, s. 43 – 53.
  • Schwert, G. W. (1989), “Tests for Unit Roots: A Monte Carlo Investigation”, Journal of Business & Economic Statistics, 7 (2), s. 147 – 159.
  • Serin, V. (1987), Para Politikası, İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 440. TCMB (2012), Aylık Bülten, Sayı: 28.
  • Tuna, A., Öner, S. ve Öner, H. (2015), “Rezerv Opsiyonu Mekanizmasının Optimal Kullanımı ve Türk Bankacılık Sektörü Açısından Maliyet Analizi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29 (2), s. 219 – 232.
  • Vural, U. (2013), Geleneksel Olmayan Para Politikalarının Yükselişi, Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-0064
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Yayıncı: Manisa Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi