YÜKSEKÖĞRETİMDE GİRİŞİMCİLİK EĞİTİMİ VE ÇIKTI OLARAK GİRİŞİMCİLİK FARKINDALIĞININ İNCELENMESİ

Bu çalışmanın amacı; Yükseköğretim kurumlarında girişimcilik eğitimi alan öğrencilerin, ders öncesi ve ders sonrası girişimcilik düzeylerinin saptanması, bu düzeyler arasında anlamlı bir farkındalığın olup olmadığının incelenmesi ve öğrencilerin girişimcilik ruhunun demografik ve çeşitli faktörlere göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesidir. Bu amaca bağlı olarak X üniversitesine bağlı bir Meslek Yüksekokulu’nda aktif olarak öğrenim gören 123 öğrenciden anket yöntemiyle veri elde edilmiştir. Elde edilen bu veriler SPSS programı ile değerlendirilmiş, güvenilirlik, Paired Sample T testi, Mann-Whitney U testi ve Kruskal Wallis H testi ile analiz edilmiştir. Gerçekleştirilen analizleri sonucunda; öğrencilerin girişimcilik dersini aldıktan sonraki girişimcilik ruhu düzeyinin, girişimcilik dersini almadan önceki girişimcilik ruhu düzeyine göre istatistikî olarak anlamlı bir farklılık gösterdiği, girişimcilik eğimi sonrasında öğrencilerin girişimcilik ruhunun arttığı ve gerçekleştirilen girişimcilik eğitiminin yüksek düzeyde başarı sağladığı saptanmıştır. Farklılık analizleri sonucunda, erkek öğrencilerde kadın öğrencilere göre girişimcilik ruhunun daha yoğun olduğu, bir işletmeyi yönetebilecek sorumluluk alabileceğini ifade eden öğrencilerde girişimcilik ruhunun daha baskın olduğu, ileride özel sektörde çalışmak isteyen öğrencilerde girişimcilik ruhunun daha yüksek olduğu ve daha önce KOSGEB hakkında bilgisi olan öğrencilerde girişimcilik ruhunun daha yoğun olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Girişimcilik, Yükseköğretim, Mesleki İşgücü, Girişimcilik Eğitimi

ENTREPRENEURSHIP EDUCATION IN HIGHER EDUCATION AND INVESTIGATION OF ENTREPRENEURSHIP AWARENESS AS AN OUTPUT

The aim of this study is to determine the pre-course and post-course entrepreneurship levels of students who study entrepreneurship in higher education institutions; to examine if there is a significant difference between these levels and to determine whether the entrepreneurship spirit has a significant difference according to demographic and various factors. Therefore, the data has been obtained from 123 students who are actively trained in a Vocational School of X University by questionnaire method. The obtained data has been analyzed by using the SPSS program, reliability test, Paired Sample T test, Mann-Whitney U test and Kruskal Wallis H test. As a result, it was found that the entrepreneurship spirit level of the students after the entrepreneurship courses showed a statistically significant difference compared to their entrepreneurship spirit level before the course and that the entrepreneurship spirit of the students increased after training. In addition, the entrepreneurship training has also been found to be successful at a high level. The findings of the difference analysis highlight that male students had more entrepreneurial spirit than female students; the entrepreneurship spirit is more dominant in the students who express that they can take responsibility of managing an enterprise; the entrepreneurial spirit is higher in the students who want to work in the private sector in the future and the entrepreneurial spirit is more intense in the students who had knowledge about KOSGEB.

Keywords:

Entrepreneurship, Higher Education, Occupational Workforce, Entrepreneurship Education,

PDF

___

Akpınar, T. ve Küçükgöksel, N. Ç. (2015) “Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Girişimcilik Algısı ve Girişimciliği Engelleyen Sebepler”, Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1): 13-19.
Binks, M., Starkey, K. ve Mahon, C. L. (2006) “Entrepreneurship Education and the Business School”, Technology Analysis & Strategic Management, 18(1): 1-18.
Chen,Y. F ve Lai, M. C. (2007) “The entrepreneurial curricula in Taiwan”, Journal of Entrepreneurship Research (in Chinese), 2(3): 117-147.
Fayolle, A., Gailly, B. ve Lassas-Clerc, N. (2006) “Assessing the impact of entrepreneurship education programmes: a new methodology”, Journal of European Industrial Training, 30(9): 701-720.
Ghina, A. (2014) “Effectiveness of Entrepreneurship Education in Higher Education Institutions”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 115: 332 - 345.
Graevenitza, G., Harhoffa, D. ve Webe, R. (2010) “The Effects Of Entrepreneurship Education”, Journal of Economic Behavior & Organization, 76: 90-112.
Gürol, M. A. (2006) “Küresel Arenada Girişimci ve Girişimcilik”, Gazi Kitabevi, Ankara.
Haris, M. L. ve Gibson, S. G. (2008) “Examining the Entrepreneurial Attitudes of US Business Students”, Education & Training, 50(7), 568-581.
İrmiş, A. ve Barutçu, E. (2012) “Öğrencilerin Kendilerini Girişimci Bir Kişiliğe Sahip Görmelerini ve İş Kurma Niyetlerini Etkileyen Faktörler: Bir Alan Araştırması”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(2): 1-25.
Khaoula Ben Nasr ve Younes Boujelbene (2014) “Assessing the impact of entrepreneurship education”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 109: 712 - 715.
Korkmaz, O. (2012) “Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Bülent Ecevit Üniversitesi Örneği”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 14(2): 209-226.
Küttima, M., Kallastea, M., Venesaara, U. Ve Kiisb, A. (2014) “Entrepreneurship Education At University Level And Students’ Entrepreneurial Intentions”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 110: 658 - 668.
Lin, L. L., Peña, A. V. ve Chen, C. (2017) “Factors related to the intention of starting a new business in El Salvador”, Asia Pacific Management Review, 22(4): 212-222.Mwasalwiba, E. S. (2010) “Entrepreneurship education: a review of its objectives, teaching methods, and impact indicators”, Journal of Education and Training Studies, 52(1): 20-47.
Özdemir, L. (2015) “Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Öğrencilerinin Girişimcilik Eğilimlerinin Sosyo-Demografik Özellikler Açısından Değerlendirilmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1): 41-65.
Pihiea, Z. A. L., Bagherib, A., Sanic, Z. H. A. (2013) “Knowledgeofcognition and entrepreneurial intentions: Implications for learning entrepreneurshipin public and private universities”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 97: 174 - 181.
Raposo, M. ve Paço, A. (2011) “Entrepreneurship education: relationship between education and entrepreneurial activity”, Psicothema, 23(3): 453-457.
Sanches, J. C. (2010) “University training for entrepreneurial competencies: its impact on intention of venture creation”, International Entrepreneurship Management Journal, 7(2): 239-254.
Sondari, M. C. (2014) “Is Entrepreneurship Education Really Needed ?: Examining the Antecedent of Entrepreneurial Career Intention”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 115: 44 - 53.
Souitaris, V., Zerbinati, S. ve Al-Laham, A. (2007) “Do Entrepreneurship Programmes Raise Entrepreneurial Intention of Science and Engineering Students? The Effect of Learning, Inspiration and Resources”, Journal of Business Venturing, 22: 566-591.
Tağraf, H. ve Halis, M. (2008) “Üniversitelerdeki Girişimcilik Eğitiminin Girişimsel Öz Yetkinlik Algısı Üzerindeki Etkisi: Bir Araştırma”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 3(2): 91-107.
Türkay T., Tetik, S. ve Açıkgöz, A. (2017) “Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Sosyo-Demografik Özellikleri İle Girişimci Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin Araştırılması”, Journal Of Yasar University, 12(45): 1-13.
Yılmaz, E. ve Sünbül, A. M. (2009) “Üniversite Öğrencilerine Yönelik Girişimcilik Ölçeğinin Geliştirilmesi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21: 195-203.
Yüksel, K. ve Penez, S. (2015) “Yüksek Girişimcilik Eğilimli Üniversiteli Gençlerin Demografik Özellikleri Ve Sektör Tercihleri Üzerine Bir İnceleme”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1):155-167.