Metehan YILGÖR, Özcan KARAHAN, Derya TOPDAĞ

TÜRKİYE’DE KAMU HARCAMALARININ EKONOMİK BÜYÜME ÜZERİNE ETKİSİ

İktisat literatüründe kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerine etkisine ilişkin iki temel görüş bulunmaktadır. Klasik iktisat yaklaşımını benimseyen ekonomistler kamu harcamaları artışlarının verimli özel sektör faaliyetlerini sınırlandıracağını dolayısıyla da ekonomik büyümeyi olumsuz yönde etkileyeceğini iddia ederler. Öte yandan Keynesyen İktisat yaklaşımını savunan ekonomistler artan kamu harcamalarının çarpan mekanizması çerçevesinde milli gelir üzerinde olumlu etki yaratacağını ileri sürerler. Çalışmamızda yukarıda ifade edilen tezler Türkiye ekonomisine ilişkin veriler kullanılarak test edilmiştir. Bunun için kamu harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki ARDL Modeli kullanılarak 2006 ile 2018 yılları arasındaki çeyrek dönemlik veriler üzerinden incelenmiştir. Ampirik sonuçlar kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasında kısa dönemde pozitif uzun dönemde ise negatif yönde bir ilişki olduğunu göstermektedir. Böylece Türkiye’de kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerine etkisine ilişkin olarak kısa dönemde Keynesyen yaklaşım uzun dönemde ise Klasik iktisat yaklaşımının tezleri geçerli olmaktadır. Bu bulgular Türkiye’de genişlemeci maliye politikalarının ancak uzun dönemde büyüme oranında yaşanacak fedakârlık karşılığında uygulanabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kamu Harcamaları, Ekonomik Büyüme

THE IMPACT OF PUBLIC EXPENDITURES ON ECONOMIC GROWTH IN TURKEY

There are two basic views about the impact of public expenditures on economic growth in the economic literature. Economists who follow the Classical economic approach argue that the increase in public spending will limit the efficiency of private sector activities and therefore affects economic growth negatively. On the other hand, economists advocating Keynesian approach argue that increased public spending will have a positive impact on national income within the framework of the multiplier mechanism. In our study it was tested the thesis expressed above using data relating to Turkish economy. For this aim, the relation between public expenditures and economic growth has been examined using the ARDL Model for the quarterly data between 2006 and 2018. Empirical results show that there is a positive relationship between public spending and economic growth in the short run and a negative relationship in the long run. Thus, in relation to the impact on economic growth of public spending in Turkey, Keynesian approach is valid in the short term while Classical approach is valid in the long term. These findings indicated that expansionary fiscal policies to be implemented in Turkey is only preferable for a short period in the case of growth rate is sacrificed in the long run.

Keywords:

Public Expenditure Economic Growth, ARDL Model,

PDF

___

Abizadeh, S. ve Yousefi, M. (1998) “An Empirical Analysis of South Korea’s Economic Development and Public Expenditures Growth”, Journal of Socio Economics, 27(6): 687-700.Akbulut, H. (2017) “Ekonomik Gelişmişlik-Kamu Harcamaları İlişkisi: 20017:1-2015:3 Dönemi Türkiye Örneği”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 15 (29): 9-23.Altay, O. ve Altın, O. (2008) “Türkiye’de Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme ve Yatırımlar Üzerine Etkilerinin Analizi”, Ege Akademik Bakış, 8(1): 267-285.Bağdıgen, M. ve Çetintaş, H. (2003) “Causality between Public Expenditure and Economic Growth: The Turkish Case”, MPRA-Munich Personel RePEc Archive, Paper No. 8576.Bakırtaş, İ. (2003) “Kamu Harcamalarının Temel Makroekonomik Göstergelerle İlişkisi ve Nedenselliği”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9: 41-66.Başar, S., Aksu, H., Temurlenk, M. S., Polat, Ö. (2009) “Türkiye‘de Kamu Harcamaları ve Büyüme ilişkisi: Sınır Testi Yaklaşımı”, Atatürk Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1): 301-314.Bose, N., Haque, M. E. ve Osborn, D. R. (2003) “Public Expenditure and Economic Growth: A Disaggregated Analysis for Developing Countries”, The Manchester School, 75(5): 533-556.Deverajan, S., Vinaya, S. ve Heng-fu, Zou. (1996) “The Composition of Public Expenditure and Economic Growth”, Journal of Monetary Economics 37: 313-344.Dickey, D. A.ve Fuller, W. A. (1979). "Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series with a Unit Root". Journal of American Statistical Association ,74 (366): 427–431.Engle, F. R. ve Granger, C. W. J. (1987), Cointegration and Error Correction: Representation, Estimation and Testing, Econometrica, 55: 251-276.Esen, Ö. ve Bayrak M. (2015) “Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Geçiş Sürecindeki Türk Cumhuriyetleri Üzerine Bir Uygulama”. Bilig, 73: 231-248.Fölster, S. ve Henrekson M. (2001) “Growth Effects of Government Expenditure and Taxation in Rich Countries”, European Economic Review, 45: 1501-1520.Gregarious, A. ve Ghosh S. (2009) “The Impact of Government Expenditure on Growth: Empirical Evidence from A Heterogeneous Panel, Bulletin of Economic Research 61 (1): 95-102.Gül, E. ve Yavuz, H. (2011) “Türkiye’de Kamu Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963-2008 Dönemi”, Maliye Dergisi, 160: 72-85.Hussain, I., Khan Z., Rafiq, M. (2017) “An Empirical Analysis of the Impact of Compositional Changes in Public Expenditures on Economic Growth: Time Series Evidence from Pakistan”, Business & Economic Review, 9 (1): 1-20.Johansen, S and Juselius, K. (1990) “Maximum Likelihood Estimation and Inference on Cointegration with Application to the Demand for Money”, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 52: 169-210.Kiraz, H. ve Gümüş, E. (2017) “Kamu Harcamalarının Ekonomi Büyümeye Etkisi: OECD Ülkeleri Üzerine Bir Araştırma”, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 54 (631), 17-28. Ogundipe A. ve Oluwatobi, A. (2013) “Government Spending and Economic Growth in Nigeria: Evidence from Disaggregated Analysis”, Journal of Business Management and Applied Economics, 2 (4):1-10.Pesaran, M. H. and Shin, Y. (1999) “An Autoregressive Distributed Lag Modelling Approach to Cointegration Analysis”, In: Strom, S. Holly, A. Diamond, P. (Eds.), Centennial Volume of Rangar Frisch, Cambridge University Press, Cambridge. Pesaran, M. H., Shin, Y. and Smith, R.J. (2001) “Bounds Testing Approaches to the Analysis of Level Relationships”, Journal of Applied Econometrics, 16(3): 289-326.Phillips, P. C. B.; Perron, P. (1988). "Testing for a Unit Root in Time Series Regression". Biometrica. 75 (2): 335–346. Schaltegger, A. C. ve Torgler, B. (2006) “Growth Effects of Public Expenditure on the State and Local Level: Evidence from a Sample of Rich Governments”, Applied Economics, 38 (10): 1181-1192.Tülümce S. Y. ve Zeren F. (2017) “Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişkinin Asimetrik Nedensellik Testi ile Analizi”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 13, (2): 299-310.Ulucak, R. ve Ulucak, Z. Ş. (2014) “Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik: Türkiye Örneği”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10 (23): 81-97.Uysal, D. ve Mucuk, M. (2009), “Türkiye Ekonomisinde Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi”, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 46 (527).Yavuz, E. ve Ergen E. (2017) “Impact of Public Expenditures and Economic Classification on Growth: Turkey Analysis”, Research Journal of Public Finance, 3 (1): 49-61.Yıldız, F. ve Sarısoy, S. (2012) “OECD Ülkelerinde Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi Üzerine Ampirik Bir Çalışma”, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 33(2): 517-540.Yüksel, C. ve Songur, M. (2011). “Kamu Harcamalarının Bileşenleri ile Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Ampirik bir Analiz (1980-2010)”, Maliye Dergisi, 161: 365-380.