ALGILANAN NARSİSİZMİN ÖRGÜTLERDE ÇATIŞMA EĞİLİMİNE ETKİSİ

Bu çalışmanın amacı; örgüt atmosferinde çalışanların algıladığı narsisizm ile geliştirdikleri çatışma eğilimi arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını saptamak, eğer anlamlı bir ilişki var ise narsisizmin etki düzeyini saptamak, demografik faktörleri çatışma eğilimi ile ilişkilendirerek farklılık düzeylerini incelemektir. Bu amaca bağlı olarak Düzce ilinde, kamu kurumlarında çalışan 102 kişiden ve özel sektörde çalışan 85 kişiden anket yöntemiyle veri elde edilmiştir. Gerçekleştirilen analizler sonucunda; örgüt atmosferinde algılanan narsisizm düzeyi ile çalışanların çatışma eğilimi arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptanmış, çatışma eğilimindeki değişimin %38,3’ünü narsisizm algısındaki değişimin açıkladığı belirlenmiştir. Basit doğrusal regresyon analizi sonucuna göre; narsisizm algısındaki 1 birimlik artışın çatışma eğilimi üzerinde 2.417 birimlik bir artışa neden olduğu saptanmıştır. Gerçekleştirilen farklılık analizleri sonucunda ise; çatışma eğiliminin eğitim durumuna göre anlamlı bir farklılık gösterdiği, ilköğretim mezunlarında çatışma eğiliminin en üst seviyede olduğu, eğitim seviyesi arttıkça çatışma eğiliminin de azaldığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Narsisizm, Çatışma Eğilimi, Örgüt Atmosferi

THE EFFECT OF PERCEIVED NARCISSISM ON CONFLICT TENDENCY IN ORGANIZATIONS

The purpose of this study is to determine whether there is a meaningful relationship between the narcissism that the employees perceive in the organizational atmosphere and the conflict tendency they have developed and if there is a meaningful relationship, to determine the level of influence of narcissism and examine the levels of difference by associating the demographic factors with conflict tendency. Based on this purpose, data was collected from 102 individuals working in the public sector and 85 individuals working in the private sector in Düzce province by survey. As a result of the analyzes, a significant and positive relationship was found between the level of narcissism perceived in the organizational atmosphere and the conflict tendency of the employees and it was determined that 38.3% of the change in conflict tendency was explained by the change the perception of narcissism. According to simple linear regression analysis results, it was determined that the a 1-unit increase in the perception of narcissism caused an increase of 2.417 units on conflict tendency. As a result of the difference analysis conducted, it was identified that the conflict tendency showed a significant difference according to the educational status, the conflict tendency in primary school graduates was at the highest level and it decreased as the education level increased.

Keywords:

Narcissism, Conflict Tendency, Organizational Atmosphere,

PDF

___

Abamara, C. N., Anazodo, N. N., Onyekaba, O. C. ve Onyemaechi, C. (2015) “Psychological Symptoms as Predictors of Organizational Conflict Among Bankers” Practicum Psychologia, 5: 49-59.
Akçakaya, M. (2003) “Çatışma Yönetimi ve Örgüt Verimliliğine Etkisi”, Kamu-İş Dergisi, 7(2): 2-27.
Altan, Y. (2015) “Örgütsel Çatışma ve Etkileri”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27: 1-7.
Arslantaş, H. İ. ve Özkan, M. (2002) “Okul Müdürlerinin Çatışma Çözmede Yapıcı - Yıkıcı Olmaları İle Öğretim Liderliği Arasındaki İlişki”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (34): 157-176.
Asunakutlu, T. ve Safkan, B. (2005) “Örgütsel Çatışma Açısından Hemşehricilik Üzerine Bir Araştırma”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1): 157-176.
Boateng, I. A. (1978) “Conflict Resolutıon in Organizations-An Analysis”, European Journal of Business and Innovation Research, 2(6): 1-8.
Bozkuş, O. ve Araz, A. (2015) “Narsisizm ve Evlilik Uyumu İlişkisinde Reddedilme Duyarlılığı ve Olumlu Yanılsamaların Aracı Rolü”, Nesne Psikoloji Dergisi, 3(6): 29-54.
Braun, S. (2017) “Leader Narcissism and Outcomes in Organizations: A Review at Multiple Levels of Analysis and Implications for Future Research”, Frontiers in Psychology, 8: 773-795.
Buffardi, L. E. ve Campbell, E. K. (2008) “Narcissism and Social Networking Web Sites”, Personality and Social Psychology Bulletin, (34): 1303-1314.
Campbell, W. K. (1999) “Narcissism and Romantic Attraction”, Journal of Personality and Social Psychology, 77(6): 1254-1270.
Campbell, W. K. ve Foster, J. D. (2007) “The Narcissistic Self: Background, an Extended Agency Model, and Ongoing Controversies, Frontiers in Social Psychology: The Self, eds C. Sedikides and S. Spencer (Philadelphia, PA: Psychology Press), 115-138.
Demir, M. (2010) “Örgütsel Çatışma Yönetiminde Duygusal Zekânın Etkisi: Konaklama İşletmelerinde İşgörenlerin Algılamaları Üzerine Bir Araştırma”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11(2): 199-211.
Demircioğlu, A. (2014) “Gazali ve İbn Haldun’da Narsistik Yönelimler”, Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 2(3): 62-76.
Dere, G. ve Kılıç, E. (2016) “Aidiyet Perspektifinden Çatışma Yönetimi Üzerine Kuramsal Bir Çalışma”, Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 26(2): 127-154.
Dökmen, Ü. (1998) “Empatinin yeni bir modele dayanarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21: 1-2.
Erkutlu, H. V. ve Chafra, J. (2017) “Leader narcissism and subordinate embeddedness: The moderating roles of moral attentiveness and behavioral integrity”, EuroMed Journal of Business, 12(2): 146-162.
Folger, R. (1993) “Reactions to Mistreatment at Work”, in K. Murnighan (Ed.), Social psychology in organizations: Advances in theory and research, Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Grijalva, E., Harms, P. D., Newman, D. A., Gaddis, B. H. ve Fraley, R. C. (2015) “Narcissism and Leadership: A Meta-Analytic Review of Linear and Nonlinear Relationships”, Personnel Psychology, 68(1): 1-47.
Güngör, İ. H., Ekşi, H. ve Arıcak, O. T. (2012) “Genç Yetişkinlerde Değer Tercihlerinin Narsistik Kişilik Özellikleri Yordaması”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2): 1271-1290.
Hendin, H. M. ve Cheek, J. M. (1997) “Assessing hypersensitive narcissism: a reexamination of Murray’s Narcism Scale”, Journal of Research in Personality, 31(4): 588-599.
Hotepo, O. M., Asokere, A. S. S., Abdul-Azeez, A. ve Ajemunigbohun, S. S. A. (2010) “Empirical Study of the Effect of Conflict on Organizational Performance in Nigeria”, Business and Economics Journal, 15: 1-9.
Hyman, S. E. (1989) “Acil Psikiyatri”. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
Karaaziz, M. ve Erdem, İ. (2013) “Narsisizm ve Narsisizmle İlgili Araştırmalar Üzerine Bir Gözden Geçirme”, Nesne Psikoloji Dergisi, 1(2): 44-59.
Kartopu, S. (2013) “Narsisizmin Dindarlık Eğilimleriyle İlişkisi: Gümüşhane Üniversitesi Örneği”, International Journal of Social Science, 6(6): 625-649.
Kassim, M. A. M. ve Ibrahim, H. I. (2014) “Confict Management Styles and Organızational Commitment: A Study among Bank Employees in Penang”, International Journal of Business, Economics and Law, 4(1): 45-53.
Kemelgor, B., Sussman, L., Kline, J. ve Zurada, J. (2007) “Who Are The Difficult Employees? Psychopathological Attributions of Their Co-workers”, Journal of Business & Economics Research, 5(10): 47-62.
Kernberg, O. (2012) “Sınır Durumlar ve Patolojik Narsisizm”. (M. Atalay, çev). İstanbul: Metis Yayınları.
Kılıçaslan, S. (2014) “Örgütsel Çatışma Yönetiminde Duygusal Zekânın Etkisini İncelemeye Yönelik Kuramsal Bir Araştırma”, EJOVOC: Electronic Journal of Vocational Colleges, 4/3: 264-274.
Kohut, H. (1977). The restoration of the self. New York: International Universities Press.
Korkmaz, Z. ve Yalçın, B. (2015) “Liderlik Tarzları Ve Çatışma Yönetimi Stratejileri İlişkisine Yönelik Bir Alan Araştırması: Sağlık Yöneticileri Örneği”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, (123): 41-51.
Masterson, James F. (2014) “Narsistik ve Borderline Kişilik Bozuklukları, Psikoterapi Enstitüsü Eğitim Yayınları, İstanbul.
Miller, J. D., Widiger, T. A. ve Campbell, W. K. (2010) “Narcissistic Personality Disorder and the DSM-V”, Journal of Abnormal Psychology, 119(4): 640-649.
Oğuz, T. (2016) “Çağdaş Narkisisos’lar: Facebook Kullanım Alışkanlıkları Ve Narsisizm”, Selçuk İletişim, 9(2): 51-68.
Omisore, B. O. ve Abiodun, A. R. (2014) “Organizational Conflicts: Causes, Effects and Remedies”, International Journal of Academic Research in Economics and Management Sciences, 3(6): 118-137.
Özel, İ. (2013) “Kur’ân Ekseninde Narsisizm ve Din”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(28): 248-268.
Özgan, H. (2011) “Örgütsel Davranış Bağlamında Öğretmenlerin Örgütsel Adalet, Güven, Bağlılık, Yönetici değerlendirme ve Çatışma Yönetimi Stratejileri Algıları Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1): 229-247.
Pathak, M. (2010) “Managing Organizational Conflict”, Oeconomics of Knowledge, 2(4): 2-12.
Persson, B. N., Kajonius, P. J. ve Garcia, D. (2017) “Testing construct independence in the Short Dark Triad using Item Response Theory”, Personality and Individual Differences, 117: 74-80.
Robbins, S. (1978) “Conflict management and Conflict Resolution are not Synonymous Terms”, California Management Review, 67-75.
Russell, G. A. (1985) “Narcissism and the narcissistic personality disorder: A comparison of the theories of Kernberg and Kohut”, British Journal of Medical Psychology, (58): 137-148.
Sandler, J., Fonagy, P. ve Person, E. S. (2012) “Freud's on narcissism: An introduction”. London, ENG: Karnac Books.
Şahin, D. (2009) “Kişilik Bozuklukları”, Klinik Gelişim, 22(4): 45-55.
Şengül, B. Z., Ünal, E., Akça, S., Canbolay, F., Denizci, M. ve Baştuğ, G. (2015) “Validity and reliability study for the Turkish adaptation of the Hypersensitive Narcissism Scale (HSNS)”, The Journal of Psychiatry and Neurological Sciencesy, 28(3): 231-241.
Tazegül, Ü. (2013) “Boksörlerin Motivasyon Yönelimleri ve Narsisizm Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, International Journal of Social Science, 6(5): 679-691Tengilimoğlu, D. (1991) “Kişilerarası Çatışma ve Çatışmayı Teşhis Modelleri”, Amme İdaresi Dergisi, 24(2): 121-144.
Thomas, K. W. (1976) “Conflict and Conflict Management”, in M. D. Dunnette (Ed.), Handbook of Industrial and Organizational Psychology, Chicago: Rand-McNally.
Timuroğlu, K. ve İşcan, Ö. F. (2008) “İşyerinde Narsisizm ve İş Tatmini İlişkisi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1): 239-264.
Tokarev, A., Phillips, A. R., Hughes, D. J. ve Irwing, P. (2017) “Leader dark traits, workplace bullying, and employee depression: Exploring mediation and the role of the dark core”, Journal of Abnormal Psychology, 126(7): 911-920.
Tuna, M. ve Türkmen, F. (2015) “Kişilik Tiplerinin Çatışmayı Yönetme Yöntemlerine Etkisi”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(4): 43-65.
Turkalj, Ž., Fosić, I. ve Dujak, D. (2008) “Conflict Managment in Organization”, Interdisciplinary Management Research, 4: 505-515.
Uçar, M. E. ve Konal, B. (2017) “Narsisizm Kişilik Özellikleri ve Benlik Saygısı Arasındaki İlişkiler”, Journal of Social and Humanities Sciences Research, 4(3): 260-280.
Weerarathna, R. ve Weerasinghe, I. (2017) “Study of the Relationship between Organizational Conflicts & Employees’ Intention to Leave with Special Reference to Staff Assistants in ABC Merchant Bank of Sri Lanka”, Global Journal of Management and Business Research: A Administration and Management, 17(4): 43-57.
Wilson, J. L. (2004) “Conflict Management Does Not Have To Create Conflicts”, Accounting Today, 18(17): 22-23.