Bu çalışmanın amacı, ortaöğretim kademesinde lisanslı olarak spor yapan ve spor yapmayan öğrencilerin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırma tarama modelinde bir araştırmadır. Araştırmaya 2009-2010 öğretim yılında Bolu ili Merkez İlçeye bağlı iki ortaöğretim kurumunun 9., 10., 11. ve 12. sınıflarında okuyan 240’ı kız, 240’ı erkek, toplam 480 öğrenci katılmıştır. Araştırmada Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından yapılan Problem Çözme Envanteri kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde ilişkisiz örneklemler için iki faktörlü varyans analizi istatistiksel tekniğinden yararlanılmış ve anlamlılık düzeyi 0.05 olarak belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, lisanslı olarak spor yapan öğrencilerin problem çözme becerileri, spor yapmayan öğrencilere göre daha yüksek bulunurken, cinsiyete göre iki grup arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Ayrıca, farklı sınıf düzeylerinde okuyan ve spor yapan ve yapmayan öğrencilerin yaklaşma-kaçınma alt boyutunda 12. sınıf lehine; kişisel kontrol alt boyutunda ise 11. sınıf lehine anlamlı fark bulunmuştur.

The purpose of this study was to determine and compare the problem solving skills of licensed athlete and non-athletes in high schools according to some variables. Survey model was used in this research. Two hundred fourty girls and two hundred fourty boys from 2 high schools from Bolu in the 2009-2010 teaching year participated in this study. In the study, “Problem Solving Skill Questionaire” developed by Heppner and Peterson (1982) was used to collect the data. Two-way ANOVA for independent samples statistical tecnique was used to analyze the data. Significant level of the study is 0.05. According to the results of this study, the problem solving skills of the students who participated sports was higher than the students who didn’t participated sports. There was no significant difference in problem solving skills according to gender between two groups. Moreover, there was significant difference between 11. and 12. class level in approach-avoid and personal control subscales.