Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi DAP Çiftçi Eğitim Merkezi’nde Eğitim Alan Kursiyerlerin Tarım-Hayvancılık Potansiyellerinin Değerlendirilmesi

Bu çalışma, Van ilinde tarım ve hayvancılıkla uğraşan çiftçilerin genel durumlarını ve mevcut üretim altyapılarını belirlemek, üretimin azalmasına neden olan sorunların saptanarak çözüm önerilerinde bulunmak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi DAP (Doğu Anadolu Projesi) Çiftçi Eğitim Merkezi’nde eğitimlere katılan kursiyerlerle yapılan anketler kullanılmıştır. Eğitimlere katılanların büyük çoğunluğu düşük gelirli (%89.51) bireylerden oluşmakta ve önemli bir bölümünün 5-20 da (%37.90) tarım arazisine sahip oldukları belirlenmiştir. İşletmede kullanılan kaba ve kesif yemleri, dışarıdan temin edenlerin oranı sırasıyla %21.55 ve %43.56 olarak bulunmuştur. Ankete katılanların çoğunluğunun hayvanlarını merada (%90.87) otlattıkları ve silaj kullanmadıkları (%81.60) belirlenmiştir. Ankete katılanların %60.37’sinin sığırcılıkla, %28.11’inin koyunculukla uğraştıkları, herhangi bir tarımsal örgütlenmede yer almayanların oranı %53.54 ve tarımsal desteklerden faydalanmayanların oranı ise %58.18 olarak tespit edilmiştir. İşletmelerde yem ve hayvan besleme sorunu (%25.75) temel sorun olarak belirlenmiş, bunu sağlık sorunları (%21.89) izlemiştir.

Anahtar Kelimeler:

İşletme Yapısı, Yem ve Beslenme Sorunları, Mekanizasyon, Sağlık

Investigating the Agriculture-Animal Husbandry Potentials of Trainees Who Receive Training at DAP Farmer Training Center at Van Yüzüncü Yıl University

This study was carried out with the purpose of determining the general statuses and current production infrastructures of farmers in the province of Van in Turkey who deal with agriculture and animal husbandry and providing recommendations by finding out about the problems that lead to reduction in production. For this purpose, survey forms that were held with trainees who attended training programs at DAP (Eastern Anatolian Project) Farmer Training Center at Van Yuzuncu Yil University were utilized. The vast majority (89.51%) of the participants of these training programs consisted of low-income individuals, and a significant part among these individuals (37.90%) owned agricultural land with areas in the range of 5-20 da. The ratios of those who acquired the coarse feeds and concentrate feeds that were used at their establishment from outside were found respectively as 21.55% and 43.56%. Most participants stated that they grazed their animals in forage land (90.87%) and did not use silage (81.60%). 60.37% of the participants took part in cattle breeding, 28.11% took part in sheep breeding, 53.54% were not involved in any agricultural association, and 58.18% did not receive agriculture-related assistance. The main problem in the establishments was determined as feeds and feeding the animals (25.75%), which were followed by health problems (21.89%).

Keywords:

Enterprise Structure, Feed and Nutrition Problems, Mechanization, Health,

PDF

___

Referans1: Anonim (2013). Van İli tarım ve hayvancılık raporu. http://www.vantso.org.tr/u/files/ tarim_son.pdf Erişim tarihi: 01.12.2018
Referans2 : Dedeoğlu M, Yıldırım İ (2006). Emek Tarımsal Kalkınma Kooperatifine ortak işletmelerin ekonomik analizi. YYÜ Zir Fak, Tar Bil Derg, 16(1): 39-48
Referans3 : Demir PA, Işık SA, Aydın E, Yazıcı K, Ayvazoğlu C (2015). Socio-economic Importance of Sheep Breeding Farms in Ardahan Province. Van Vet J, 26 (3) 141-146
Referans4 : Gençdal F, Terin M, Yıldırım İ (2016). Tarımsal Kalkınma Kooperatif Ortağı Olan ve Olmayan Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Belirli Kriterler Açısından Karşılaştırılması: Van İli Gevaş İlçesi Örneği. GOPÜ Zir Fak Derg 33 (1), 1-8 doi:10.13002/jafag905
Referans5 : Güzel M ve Aybek A (2017). Kahramanmaraş İli Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Mekanizasyon Yapısı. KSÜ Doğa Bil. Derg., 20(2), 148-159, DOI : 10.18016/ksujns.88470
Referans6 : Hozman SB ve Akçay H (2016). Sivas İli Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine Üye Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Bazı Teknik ve Ekonomik Özellikleri. Tar Eko Derg 22-1
Referans7 : Karakaya E ve Kızıloğlu S (2014). Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Örgütlenme Yapısı Bingöl İli Örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(4): 552–560
Referans8 : Karakuş F, Akkol S (2013). Van İli küçükbaş hayvancılık işletmelerinin mevcut durumu ve verimliliği etkileyen sorunların tespiti üzerine bir araştırma. YYÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 18 (1-2):09-16
Referans9 : Karaturhan B, Şevik T, Yıldız Ö (2014). Yetiştirici birliklerinin tarımsal kalkınmaya etkileri üzerine bir araştırma: Edirne damızlık sığır yetiştiricileri birliği örnek olayı. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg. 51 (2) 175-184
Referans10 : Şahin K ve Keskin B (2010). Van İli Gevaş İlçesinde Yem Bitkileri Üreten İşletmelerin Mevcut Durumu ve Sorunları. Alınteri, 19 (B), 7-13 ISSN:1307-3311
Referans11 : Şahin K ve Yılmaz İH (2008). Van İli’nde Yem Bitkileri Tarımı, Mera Kullanımı ve Sosyo Ekonomik Yapı Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 14 (4) 414-419
Referans12 : SAS (2014). SAS/STAT. Statistical analysis system for Windows. Released version 9.4. SAS Institute Incorporation, Carry, NC, USA
Referans13 : TÜİK (2017a). Ortalama hane halkı büyüklüğü. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri. do?id=27597 Erişim tarihi: 01.12.2018
Referans14 : TÜİK (2017b). Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması, 2016. http://www.tuik.gov.tr/ PreHaberBultenleri.do?id=24579 Erişim tarihi: 01.12.2018
Referans15 : TÜİK (2017c). Tarımsal İşletme İşgücü Ücret Yapısı, 2016. http://www.tuik.gov.tr/ PreHaberBultenleri.do?id=24565 Erişim tarihi: 01.12.2018
Referans16 : TÜİK (2018a). Van İli Tarım Sektörü Yatırım Kılavuzu. http://www.daka.org.tr/panel/files /files/yayinlar/Van%20%C4%B0li%20Tar%C4%B1m%20Sekt%C3%B6r%C3%BC%20Yat%C4%B1r%C4%B1m%20K%C4%B1lavuzu.pdf Erişim tarihi: 01.12.2018
Referans17 : TÜİK (2018b). İstatistik göstergeleri. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod= istgosterge Erişim tarihi: 01.12.2018
Referans18 : Yavuz F, Terin M, Güler İO, Akay B, Denizli G (2014). Tarımsal üretimde kadının rolünün belirlenmesi üzerine bir çalışma: Bayburt ili örneği. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi 3-5 Eylül 2014, Samsun