Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü Personelinin Fiziksel Aktivite Düzeyi ile Yaşam Kalitesi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Araştırma, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü çalışanlarının fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kaliteleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Amasya Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünde çalışan 190 personel, örneklem grubunu ise gönüllü katılımı sağlanan 29 kadın ve 106 erkek toplam 135' personel oluşturmuştur. Fiziksel aktivite düzeyini belirlemek için IPAQ (Uluslararası Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anketi) kısa formu, yaşam kalitelerinin düzeyini belirlemek için ise Short Form-36 Yaşam Kalitesini Değerlendirme Anketi kullanılmıştır. Vücut kütle indeksi (VKİ), boy ve kilo formülüyle hesaplanmıştır. Verilerin analizinde Statistical Package for the Social Sciences 20 paket programı kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi (p<0.05) olarak değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda bireylerin fiziksel aktivite düzeyleri ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0.05). Ayrıca fiziksel aktivite düzeyinin ve yaşam kalitesinin, cinsiyet, yaş, eğitim, statü ve medeni durum değişkenlerine göre farklılık görülmemiştir (p>0.05). Tüm değişkenlere göre bakıldığında personelin %48,9'unun minimal düzeyde aktif olduğu ve yaşam kalitesinin 65-81 arasında değişen skorlarla iyi düzeyde olduğu söylenebilir. Sonuç olarak, düzenli yapılan fiziksel aktivitenin her geçen gün sağlık için önemi artmaktadır. Bu doğrultuda bireylerin istediği bir egzersizi tercih etmesi, amacına uygun sıklık, şiddet ve sürede planlı sürdürülebilme için hem iş hem de sosyal ortamda gereken şartlar sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Fiziksel aktivite, Yaşam kalitesi, Personel, Gençlik ve spor

The Study on the Relationship Between Physical Activity Level - Life Quality of the Personnel of Provincial Directorate of Youth and Sports

The aim of the study is to examine the relationship between physical activity level and life quality in the personnel of the Provincial Directorate of Youth and Sports. Population of the study consisted of 190 individuals working in the Amasya Provincial Directorate of Youth and Sports while sample consisted of 135 individuals, 29 women and 106 men, who voluntarily participated in the study. Short form of IPAQ (International Physical Activity Evaluation Survey) was employed to determine the level of physical activity while Short Form-36 Life Quality Evaluation Survey was used to determine the level of life quality among the participants. Body mass index (BMI) was calculated by using height and weight formula. In the analysis of the data, Statistical Package for the Social Sciences 20 package program was used. Significance level was accepted as p<0.05. At the end of the study, a significant difference could not be found between physical activity levels and life qualities of the individuals (p>0ç05). Also, it was determined that physical activity level and life quality did not differ by variables of sex, age, education, status and marital status (p>0.05). When all variables are considered, it can be stated that 48.9 % of the personnel are active at a minimum level and their life qualities are good with scores ranging from 65 to 81. In conclusion, importance of regular physical activity for health is increasing every day. In this respect, necessary conditions should be satisfied in both working and social environments so that individuals can choose an exercise they like and perform this exercise at the frequency, level and interval suitable for the purpose of the individual.

Keywords:

Physical activity, Life quality, Personnel, Youth and sports,

PDF

___

Baş Aslan, U., Livanelioğlu, A., Aslan, Ş. (2007). Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. Fizyoterapi Rehabilitasyon, 18(1), 11-19. www.Fizyoterapi.Org/Journal
Baydur, H. (2010). İş sağlığı ve yaşam kalitesi. 3. Ulusal Sağlıkta Yaşam Kalitesi Kongresi, İzmir.
Booth, M. L., Hunter, C., Gore, C. J., Bauman, A. ve Owen, N. (2000). The relationship between body mass index and waist circumference: implications for estimates of the population prevalence of overweight. Int J Obes Relat Metab Disord, 24,1058-61.
Booth, M. L., Ainsworth, B. E., Pratt, M., Ekelund, U., Yngve, A., Sallis, J. F. ve Oja, P. (2003). International physical activity questionnaire: 12-country reliability and validity. Med sci sports Exerc, 195(9131/03), 3508 1381.
Bulgu, N., Koca Arıtan, C. ve Aşçı, F. H. (2007). Gündelik yaşam, kadın ve fiziksel aktivite. Spor Bilimleri Dergisi, 18(4), 167-181.
Bulut, S. (2010). Bir fizik tedavi ve rehabilitasyon eğitim ve araştırma hastanesinde görev yapan personelin fiziksel aktivite düzeyi ve ilgili faktörlerin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Can, S., Arslan, E. ve Ersöz, G. (2014). Güncel bakış açısı ile fiziksel aktivite. Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Dergisi, 12(1), 1-10.
Caspersen, J. C., Pereira, M. A. ve Curran, K. M. (2000). Changes in physical activity patterns in the United States, by sex and cros-sectional age. Med. Sci. Sports Exerc. 32(9), 1601-9. http://www.msse.org
Cengiz, C., İnce, M. L. ve Çiçek, Ş. (2009). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ve fiziksel aktivite tercihleri. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(2), 23-32.
Çalık, İ. ve Algun, C. (2013). Yaşlılarda fiziksel aktivite ile uyku kalitesi arasındaki ilişki. Fizyoterapi Rehabilitasyon, 24(1), 110-117. www.fizyoterapirehabilitasyon.org
Çelik Kayapınar, F. (2012). Physical activity levels of adolescents. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 47, 2107–2113. Doi: 10.1016/j.sbspro.2012.06.958.
Fişne, M. (2009). Fiziksel aktivitelere katılım düzeyinin, üniversite öğrencilerinin akademik başarıları, iletişim becerileri ve yaşam tatminleri üzerine etkilerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Genç, A., Şener, Ü., Karabacak, H. ve Üçok, K. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp dergisi, 12, 145-150.
Guthold, R., Ono, T., Strong, K. L., Chatterji, S. ve Morabia, A. (2008). Worldwide variability in physical inactivity a 51-country survey. Am J Prev Med, 34(6), 486-94.
Haskell, W. L. ve Kiernan, M. (2000). Methodological issues in measuring physical activity and physical fitness when evaluating the role of dietary supplements for physically active people. Am. J. Clin. Nutr, 72, 541-50. Doi: 10.1093/ajcn/72.2.541S.
Işık, Ö., Özarslan, A. ve Bekler, F. (2015). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite uyku kalitesi ve depresyon ilişkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(Özel Sayı), 65-73.
Kamal, A. A. ve Radzani, M. (2016). Motivation influence towards physical activity level among university staff. Movement, Health & Exercise, 5(1), 49-56.
Koçak, F. Ü. ve Özkan, F. (2010). Yaşlılarda Fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi. Türkiye Klinikleri Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 46-54.
Koçyiğit, H., Aydemir, Ö., Ölmez, N. ve Memiş, A. (1999). SF-36 Yaşam kalitesi ölçeğinin Türk popülasyonunda geçerlilik ve güvenirliği. İlaç ve Tedavi Dergisi, 12(2), 102-6.
Kudaş, S., Ülkar, B., Erdogan, A. ve Çırçı, E. (2005). Ankara ili 11-12 yaş grubu çocukların fiziksel aktivite ve bazı beslenme alışkanlıkları. Spor Bilimleri Dergisi, 16(1), 19-29.
McArdle, W. D., Katch, F. I. ve Katch, V. L. (2001). Exercise physiology: energy, nutrition, and human performance. ABD: Lippincott Williams & Wilkins.
Onagbiye, S. O., Moss, S. J. ve Cameron, M. (2017). Preferred physical activity among setswana-speaking community-dwelling adults ın potchefstroom. South African Journal For Research In Sport, Physical Education And Recreation, 39(1), 97–110.
Özer, K. (2001). Fiziksel uygunluk. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özer, D. ve Baltacı, G. (2008). İş yerinde fiziksel aktivite. Ankara: Klasmat Matbaacılık.
Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özüdoğru, E. (2013). Üniversite personelinin fiziksel aktivite düzeyi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Burdur.
Saglam, M., Arikan, H., Savci, S., Inal Ince, D., Bosnak Guclu, M., Karabulut, E. ve Tokgozoglu, L. (2010). International physical activity questionnaire: reliability and validity of the Turkish version. Perceptual and motor skills, 111(1), 278-84.
Sağlam, M., İnal İnce, D., Vardar Yağlı, N., Arıkan, H., Çalık Kütükcü, E., Karakaya, G. ve Kalyoncu, F. (2014). Erişkin astımlı bireylerde fiziksel aktivite düzeyi ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 25(3), 132–41.
Savcı, S., Öztürk, M., Arıkan, H., inal-ince, D. ve Tokgözoğlu, L. (2006). Physical activity levels of university students. Archieves of Turkish Cardiology, 34, 166-172.
Şirinyıldız, F., Cesur, G., Alkan, A. ve Ek, R. O. (2017). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin vücut kitle indeksi farkındalığının belirlenmesi. Smyrna Tıp Dergisi, 1-6. Erişim adresi:https://www.smyrnatipdergisi.com/dosyalar_upload/belgeler/ BMI%20fark%C4%B1ndal%C4%B1%C4%9F%C4%B11511394336.pdf
T.C. Sağlık Bakanlığı (2008). Fiziksel aktivite bilgi serisi. Ankara: Klasmat Matbaacılık.
Vural, Ö., Eler, S. ve Atalay Güzel, N. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75.
Ware, J. E. Jr. ve Sherbourne, C. D. (1992). The MOS 36-item short-form health survey (SF-36): I. Conceptual framework and item selection. Medical Care, 30(6), 473-83. http://www.jstor.org/stable/3765916?origin=JSTOR-pdf
Yaman, Ç., Sevil, Ü., Gürkan, A., Bayram Değer, V., Hergüner, G., Yücel, A. S. ve Korkmaz, M. (2019). Fiziksel aktivitenin zihinsel ve bedensel dinginlik üzerine etkisi: bir örnek uygulama. 1. Uluslararası Ruh Sağlığı ve Farkındalık Kongresi Kitabı. İstanbul: Güven Plus Grup A.Ş. Yayınları.
Yıldırım, D., Yıldırım, A. ve Eryılmaz, M. (2019). Sağlık çalışanlarında fiziksel aktivite ile yaşam kalitesi ilişkisi. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 44, 325-333. https://dergipark.org.tr/en/pub/cumj/article/451087.