Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş felsefesi olan “Kemalizm”, uzunca bir süredir içeride ve dışarıda tartışılmaktadır. Demokratik bir düzende, herhangi bir düşünce sistemi de kuşkusuz tartışılabilir ve tartışılmalıdır. Ancak, tartışılacak kişi veya konu -eğer maksatlı değilse- öncelikle eksiksiz bir biçimde incelenmeli ve felsefi derinlik yakalanmalıdır. Atatürk ve Kemalizm’e yönelik eleştirilerin böylesi bir boyutu olmadığı gibi, belirli çevrelerden sistematik olarak gelmesi de dikkat çekicidir. Bu çalışmada, sözü edilen eleştirilerin toplandığı noktalar sergilenmiş, yüzeysel ve maksatlı yaklaşımlar, yine dış dünyadan olan, gerçekten bilgi sahibi, saygın çevrelerin görüşleri ile çürütülmeye çalışılmıştır. Atatürkçü Düşünce sisteminin aşındırılması, içinin boşaltılması Türkiye Cumhuriyeti’nin geleceği açısından tehlikeli bir süreci başlatmış bulunuyor. Çalışmada bu tehlikeye de dikkat çekildi.

“Kemalism”, which is the formation philosophy of the Turkish Republic has been a matter of debate inside and outside for a long time. In a democratic order, any thought system might be definitely debated or should be debated, as well. But first, the person or the subject that will be debated- if it is not intentional- should be examined completely and the core of the philosophy should be grasped. The criticisims directed towards Atatürk and Kemalism have no such extension, and it is noteworthy that the mentioned criticisms come from the known social environments. In this study, the points on which the criticisms made have been exhibited. In addition, superficial and purposeful approaches have been tried to be disproved with the views of prestigious outer environments who really have knowledge. Having been worn and torn of Kemalism, and having been made meaningless of it have initated a dangerous period for the future of the Turkish Republic. In this study, we have drawn attention to this danger, as wel