HZ. PEYGAMBER’İN (S.A.S.) ÖRNEKLİĞİNDE “GÜVEN VE SADÂKÂT”A DAYALI TOPLUMSAL AHLAK

Öz Başkalarıyla birlikte yaşayarak dünya hayatını devam ettirebilme esasına göre yaratılmış olan insanın, bu hayatını huzur ve rahat içinde sürdürebilmesi, temelde kendini güvende hissetmesi esasına dayalıdır. Bu esas Kur’an-ı Kerim’de çok net bir şekilde ifade edildiği gibi, Rasûlullah’ın (s.a.s.) hayatında bizzat uygulama olarak tüm insanlığa gösterilmiştir. O’nun (s.a.v.) gerek peygamberlik öncesi ve gerekse peygamberlik sonrası hayatına bu açıdan bakıldığında “el-emîn” sıfatının en temel bir vasfı olduğu görülecektir. O’nun (s.a.s.) bu yönü toplumdaki herkes tarafından, hatta düşmanları tarafından bile itiraf edilmiştir. Toplumun da huzurlu bir şekilde devam edebilmesi de, başta güven ve sadâkat üzerine bina edilmesine bağlıdır. Burada önemli olan husus her bir şahsın önce kendisinin güven ve sadâkat vası arını kazanma, koruma ve kaybetmeme konularında çaba içerisinde olması önem taşımaktadır. Çünkü bu özellikleri kazanmak şahsın kendi çabası neticesindedir.

Anahtar Kelimeler:

Peygamber, Emîn, Sadâkat, Ahlâk, Toplum

PDF

___

Ağırakça, Ahmet, Dünyanın İlk Anayasası Medine Vesikası, Derin Tarih Kültür Yayınları, Strateji Matbaası, İstanbul, 2016.
Ahmed b. Hanbel, Müsned, Beyrut, 1969, c. 3, s. 135, 154.
Algül, Hüseyin, “Emîn”, DİA, İstanbul, 1995, c. 11, s.111.
Apak, Âdem, “Bir Güven Abidesi: Muhammedü’l-Emîn”, Diyanet Aylık Dergi, Kasım, 2016, s. 24-27.
Bardakoğlu, Ali, “İslam’ın Öngördüğü Güven Toplumunu Nasıl İnşa Edebiliriz?”, Hz. Peygamber ve Güven Toplumu, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., Ankara, 2017.
Belâzurî, Ahmed b. Yahyâ b. Câbir, Ensâbu’l-Eşrâf, I (thk. Muhammed Hamidullah), Kahire, 1959.
Buhârî, Muhammed b. İsmâîl, Sahîhu’l-Buhârî, 1 cilt, Dâru İbn-i Kesir, Dımaşk, 2002.
Çağrıcı, Mustafa, “Sıdk”, DİA, İstanbul, 2009, c. 37, s. 98-100.
............,“Güven ve Sadâkat”, Kutlu Doğum Haftası Hz. Peygamber Kişilik Ahlakı ve Kardeşlik Hukuku Sempozyumu, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., Ankara, 2012.
Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdirrahmân ed-Dârimî, es-Sünen, thk. Fevvâz Ahmed Zümerli, Beyrut, 1987.
İbrahim Sarıçam, Hz. Muhammed ve Evrensel Mesajı, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., Ankara, 2007, s. 79.
............,“Değerlerin Hayata Geçirilmesinde Hz. Peygamber: Güven Örneği”, Hz. Peygamber’in Tebliğ Metodu lşığığında İslam’ın Güncel Sunumu 2003 Yılı Kutlu Doğum Sempozyumu Tebliğ ve Müzakereleri, Türkiye Diyanet Vakfı Yay., Ankara, 2006, s. 205- 216.
İbn Haldun, Mukaddime, trc. Süleyman Uludağ, Dergâh Yay., Ankara, 2007.
İbn Hazm, Ebû Muhammed Ali b. Ahmed, Risâle fî-müdâvâtü’n-nüfûs, Beyrut, 1961. İbn Mâce, Ebû Abdullah Muhammed b. Yezîd el-Kazvinî, Sünen, Beyrut, 1989.
İbn Manzûr, Celâleddîn Muhammed b. Mukerrem, Lisânu’l-AArab, Beyrut, trz,
İbn Hacer el-Askalânî, el-İsâbe fî Temyizi’s-Sahâbe, I-IV, Mısır, 1328.
İbn Hişam, Ebu Muhammed Abdu’l-Melik b. Hişam b. Eyyub el-Hımyeri, es- Sîretü’n-Nebeviyye, (thk. Ömer Abdusselam Tedmuri), Beyrut, 1990.
Kasapoğlu, Abdurrahman, Bir Kişilik Özelliği Olarak Kur’an’da “Sadâkat”, İ.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, Bahar 2010/ 1(1) 119-155.
Köycü, Erdoğan, Hz. Peygamberin (s.a.s.) Vası arı, Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi c.1,sayı:1 s. 105-117.
Müslim, Ebü’l-Hüseyin Müslim b. Haccâc, 1 cilt, Sahîh’u-Müslim, Beytü’l-Efkâr, Riyâd,1997.
Tirmizî, Muhammed b. İsâ, Sünenü’t-Tirmizî, thk. Nâsıruddin Elbânî. Riyâd, 1417.
Salihlioğlu, Halil, “Emîn”, DİA, İstanbul, 1995, c. 11, s. 111, 112.
Süheylî, Ebu’l-Kâsım, Ravduu’l-Unuf, (thk. Abdurrahman Vekil), I-VIII, Kahire, 1967.
Yıldırım, Enbiya, Hz. Peygamber ve Güven Toplumu, (Kitap bölümü), Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., Ankara, 2017, s.107-124.
İnam, Ahmet, “Herşeyin Başı Güven”, http://phil.metu.edu.tr/ahmet-inam/guven.htm, 08.05.2017.