Türkiye’den Almanya’ya doğru gerçekleşen işçi göçünün uzun tarihsel geçmişi bugün gündelik hayatın içinde birçok etkisi olan bir sürece yol açmıştır. Göç kendi içinde taşıdığı geniş potansiyelle hem yerli halkı hem de göçmenleri eş zamanlı dönüştürmektedir. Din bu dönüşümde hayati bir fonksiyona sahiptir, çünkü hayatın her alanıyla ilişkilidir. Bu çalışma diğer çalışmalardan farklı olarak göçe ve dine gündelik hayat sosyolojisi perspektifinde bakmaktadır. Gündelik hayat sosyolojisi sosyal ilişkileri kendi rutini içinde ve dışında anlayarak sıradan insanı araştırmanın merkezi yaparak görünenin ardında görünmeyeni anlamaya çalışır. Bu noktada din gündelik hayatta sıradan insanın taktik ve direniş biçimi olarak Alman eğitim sisteminin stratejilerine karşı merkeze oturmaktadır. Makalede hem okul içinde hem de okul dışında dinin Türk kimliğinin devamını sağlayan kritik bir rolü olduğu tespit edilmiştir. Öğrenciler kendilerini hem kültürel hem de dini kodlarla tanımlamakta ve bu iki kodlamanın birbirinden ayrılamayacak kadar içiçe oldukları anlaşılmaktadır.

Because of its long historical background, labour migration from Turkey to Germany has many implications within everyday life. With its huge potential migration is transforming both residents and migrants at the same time. Religion has an important function in this transformation because it is embedded in all sphere of life. In this study, different from other researches, it is focused on migration and religion with the perspective of everyday life sociology. This is because everyday life sociology makes easy to recognize the routines in and of social relations and practices. In doing so, it both gives importance to the ordinary and sees ordinary as a category of analysis. Religion as tactic and resistance mechanism of ordinary people- Turkish origin pupils- against the strategy of German education system stands at the center. The article finds that both within the school and outside of the school, religion has a crucial function for the continuity of Turkish identity. Students define themselves together with cultural and religious codes. These two codes could not be separated and the interpretation of these codes both different from as in Turkey and Germany.