Bu araştırmanın amacı uzaktan eğitimde iki farklı eğitim teknolojisini uygulamak ve etkililiğini analiz etmektir. Araştırmada teorik analiz, sentez ve deneysel çalışma yapılmıştır. Davranışçı anlayışla uzaktan eğitim derslerinin geliştirilmesi geleneksel bir anlayış olup, bu anlayışa bir alternative olarak aktif bir psikolojik teorinin uygulanması düşünülmüştür. Bu araştırmanın sonucunda aktif psikolojik teorinin yüksek düzeyde bilgilerin elde edilmesinde etkili olup olmadığı tartışılmıştır. Bu iki teori ve iki teknoloji arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Bu durumun nedeninin bu iki teknolojinin uygulanmasında kullanılan iletişim şeklinin bir sonucu olduğu düşünülmektedir.

The aim of this study is an application of two pedagogical technologies in distance education and the analysis of their effectiveness. The methods that were used are theoretical analysis and synthesis and pedagogical experiment. The development of distance education courses under the behavioristical conception (including neo-behavioristical ideas) is traditional in the area of distance education. As an alternative to this technology an traditional in the area of distance education. As an alternative to this technology an application the psychological theory for activity (theory about under escort formation of intellectual activities) is considered. In view of the results of this study the conclusion is that the psychological theory for activity is more suitable and effective in reaching high levels of operating with knowledge. At the lower levels no significant difference was detected between two theories and technologies. It is supposed that this is a result of the way of communication applied (guided didactic conversation) with these two technologies.