Kamu Görevlisine Rücu Edilmesinde Hukuki Sorunlar ve İdari Yargı Kararları Işığında Güncel Bir Değerlendirme

Kamu idaresinin kusurlu eylem veya işlemiyle bir zararın meydana gelmesi halinde bu zararın meydana gelmesinde kusuru olan kamu görevlisine hem anayasal düzenlemeler hem de yasal düzenlemeler bağlamında rücu hakkı söz konusudur. Kamu idaresinin rücu hakkının niteliğinin bağlı yetki mi yoksa takdir yetkisi mi olduğu ve bu hakkın kullanılmasında görevli yargı merciinin adli yargı mı idari yargı mı olduğu doktrin ve yargı kararlarında tartışmalıdır. Bu noktada kamu idaresinin kusurlu sorumluğu neticesinde meydana gelen zarar dolayısıyla kamu görevlisinin kusuru mevzu bahis ise kamu idaresinin rücu hakkını kullanması bir zorunluluk olarak kabul edilir. Hem Anayasal düzenlemeler hem de mevcut yasal düzenleme sistematik olarak birlikte değerlendirildiğinde kamu idaresi tarafında rücu hakkının kullanılmasında bağlı yetkisinin olduğu açık ve net bir şekilde anlaşılmaktadır. Kamu idaresinin rücu hakkını kullanması konusunda görevli ve yetkili yargı merciinin adli yargı olması gerekmektedir. Rücu hakkının kullanılmasında adli yargı mercilerinin görevli ve yetkili olması hem adil yargılanma hakkının zedelenmemesi hem de hukuk devleti ilkesinin korunması açısından bir gerekliliktir

Anahtar Kelimeler:

Rücu, Kamu Görevlisi, İdari Yargı, Kamu İdaresi, Sorumluluk

JURISTIC PROBLEMS TO HAVE RECOURSE TO PUBLIC OFFICIALS AND AN ACTUAL ASSESSMENT UNDER THE ADMINISTRATIVE JUDICIAL DECISIONS

İn case, a damage occurs as a result of defective acts and decisions of public administration the right of recorse is metioned to public officials responsible for the occurense of this damage in the contex or both contitutional and legal arrengements. İt is widely controversial that the qualification of then righet of recourse for public officials is whether discretionary power or conditional power and in the use of this right functionary judgemental authority is whether administrative justice or judical justice in doctrine and judical decisions. At this point, in case in consequence of the damage occured by defective, liability of administration public official has both contitutional and legal arrengements are systematically evaluated at the same time, it is clearly and explicitly comprehended with discretionary power in the right of recourse for public administration. In the right of recourse for public administration jurisdiction and authorized court is judical justice, is the necessity in that both the right to a fair trail is not damaged and state of law principle is preserved

Keywords:

Recourse, Public Official, Administrative Justice, Public Administration, Liability,

PDF

___

Akyılmaz, B. (2006). “İdare Hukukunda Kamu Görevlisine Rücu Sorunu”, Prof. Dr. Fikret
Eren’e Armağan, Ankara. Akyılmaz, B. (2009).“İdarenin Kusurlu Personeline Rücu Sorunu”, Sorumluluk ve Tazminat
Hukuku Sempozyumu, Ankara. Akyılmaz, B. (2011). “Kamu Zararı ve Kamu Zararında Rücu”, İstanbul Üniversitesi Hukuk
Fakültesi M C., LXIX, S.l-2, s. 61-78. Atay, E. ve Odabaşı, H. (2010). Teori ve Yargı Kararları Işığında İdarenin Sorumluluğu ve Tazminat Davaları, 2. Baskı, Seçkin Yayınları, Ankara.
Bayındır, M. S. (2007). “Sağlık Hizmetlerinde İdarenin ve Hekimlerin Sorumluluğu”, Gazi
Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt. XI, Sa. 1-2, 551-589. Danıştay.(1989). D10D, 24.04.1989, E.988/1042, K.989/857, http:// legalbank . net/ belge/d- d-e-1988-1042-k-1989-857-t-20-04-1989-danistay-10-daire-karari/529120/ (30.05.2015).
Danıştay. (1997). D5D, 10.11.1997, E.:1995/3611, K.:1997/2485, Danıştay Dergisi, Sayı. 96, 222.
Danıştay.(1999). D10D, 02.11.1999, E. 1999/1746, K. 1999/5376, http:// www.
Kanunum.com/Danistay/19995376/10-Daire-19991746-E,-19995376-K,-02 T_xxcid47592 (19.05.2015).
Danıştay. (2012). D12D. Esas No: 2009/4964, Karar No: 2012/5278, 26/09/2012 tarihli karar, http://www.kanunum.com/danistay/XXXX/12-Daire-2009-4964-E,-2012-5278-K,-26092012- T_xxcid777664 (16.06.2015).
Danıştay.(1979). D5D, 08.05.1979, E. 1975/9257, K. 1979/1132, http:// www. kanunum.com/Danistay/19791132/5-Daire-19759257-E,-19791132-K,-08051979
T_xxvid67843_xxmid67843_search (16.05.2015).
Danıştay.(2005). D11D. 2004/4910, Esas No ve 2005/4663 Nolu karar, http:// www. kararara.com/danistay/11d/danistay7518.htm (15.06.2015).
Danıştay.(2007). D10D. 2004/13990 Esas No ve 2007/739 numaralı kararı, http:// legalbank.net/belge/d-10-d-e-2004-13990-k-2007-739-t-27-02-2007-danistay-10-daire- karari/619249/ (18.06.2015).
Danıştay.(2008). D5D, 03.06.2008, E. 2007/7369, K. 2008/3234, yalkin.com.tr/mevzuat/mevbank/yargi/danistay-kararlari_ kararlari_dan_d5d_/esas-no-2007-7369-karar-no-2008-3234.html (19.04.2015). dan_ / danistay-5-daire
Danıştay.(2009). D10D. 2009/144 Esas No ve 2009/3183 Karar No http://www. kararara.com/danistay/10d/danistay5905.htm (21.06.2015).
Duez, P. (1950). Mukavele Dışında Amme Kudretinin Mesuliyeti, Çev: İbrahim Senil, Güney Matbaacılık, Ankara.
Duran, L. (1974). “Türk Kamu Personelinin Mali Sorumluluğu”, Prof. Dr Tahsin Bekir
Balta’ya Armağan TODAİE Yayını, Ankara. Eroğlu, H. (1974). İdare Hukuku Dersleri (Genel Esaslar, İdari Teşkilat ve İdarenin Denetlenmesi), S Yayınevi, Ankara.
Genç, E.(2011). “Rücu Kavramı ve Sayıştay Denetimi Kapsamında Rücu Müessesesi”, Mali
Hukuk Dergisi, Yıl. 26, Sayı. 151, 28-33. Güran, S. (1980). “Türk İdare Hukukunda Tazminat Miktarının Saptanması”, Sorumluluk
Hukukunda Yeni Gelişmeler III. Sempozyumu, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, İstanbul. Kaya, C. (2012). “Rücuen Tazminat İstemiyle Açılan Davalarda Görevli Yargı Yerinin
Belirlenmesi Konusunda Uyuşmazlık Mahkemesi Uygulaması”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 70, Sayı. 1, 115 – 122. Mutçalı, S. (2012). Arapça- Türkçe Sözlük, 3. Baskı, Dağarcık Yayınları, İstanbul.
Onar, S.S. (1966). İdare Hukukunun Umumi Esasları, İsmail Akgün Kitabevi, İstanbul.
Ozansoy, C. (1989). “Tarihsel ve Kurumsal Açıdan İdarenin Kusurdan Doğan Sorumluluğu”
Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Söyler, Y. (2010). “Yargıtay Kararları Işığında Kişisel Kusur”, Gazi Üniversitesi Hukuk
Fakültesi Dergisi, Aralık, Cilt 14, Sayı 2, 555-592. Tan, T.(2013). İdare Hukuku, 2.Bası, Turhan Kitapevi, Ankara.
Tan, T.ve Gözübüyük, Ş.(2013). İdare Hukuku Genel Esaslar, 9.Bası, Turhan Kitapevi, Ankara.
Turgut, T. (2011). “İdare Hukukunda Kamu Görevlisine Rücu”, Adalet Dergisi, Sayı. 39, 185
Uyuşmazlık Mahkemesi. (1989).UMK, E. 1989/24, K. 1989/30, RG:24.12.1989, 20382.
Uyuşmazlık Mahkemesi. (2006). UMK, 12.06.2006, E. 2006/14, K. 2006/20.
Yargıtay HGK.(2006). Hukuk Genel Kurulunun 31. 05.2006 tarihli Esas No 2006/4-310 ve Karar No 2006/330 sayılı kararı, http://www.adalet.org/oprint.php?id=2898 (17.06.2015).
Yargıtay. (1986). Y4HD, 17.11.1986, E: 1986/4898, K: 1986/7786, net/belge/y-4-hd-e-1986-4898-k-1986-7786-t-17-11-1986-haksiz-eylemden-dogan-maddi- tazminat/233200/ (12.04.2015). http:// legal bank
Yargıtay.(1998). Y4HD, 30.11.1998, E: 1998/6342, K: 1998/9531, http:// www. hukuki. net (15.05. 2015).