Farklılaştırılmış Öğretim ve Uyarlamalar

Aynı sınıfta yer alan her bir öğrenci farklı gereksinimler ile gelişim ve öğrenme özelliklerine sahiptir. Bu nedenle farklı özelliklere sahip bu öğrencilerin kendilerine sunulan tek tip öğretimden aynı düzeyde yararlanmalarını beklemek gerçekçi değildir. Tüm öğrencilerin sunulan öğretimden eşit düzeyde yararlanmaları ise içerik, süreç ve ürün boyutlarını içerecek şekilde öğretimin farklılaştırılmasıyla mümkün olabilir. Öğrenme süreçlerinin ve ortamlarının öğrencilerin öğrenmelerini en üst düzeye çıkaracak şekilde önbilgi, ilgileri, öğrenme öncelikleri, tercihleri ve stilleri, gereksinimleri, hazır bulunuşlukları, sosyo-ekonomik ve gelişim özelliklerine göre tasarlanması, aynı sınıftaki farklı becerilere sahip öğrenciler için uygun öğrenme ve öğretim yaklaşımlarının kullanılması olarak tanımlanan farklılaştırılmış öğretimin en güzel örneklerinden biri yapısı gereği bireye özgü olmasından dolayı özel eğitimdir. Bu çalışmanın amacı da özel ve genel eğitim sınıflarındaki özel eğitime gereksinim duyan öğrencilere bireysel gereksinimlerine göre öğretim sunulmasını amaçlayan farklılaştırılmış öğretimi tanıtmak, öğretmenlerin farklılaştırılmış öğretimi kullanırken izleyecekleri basamaklara ve yapacakları uyarlamalara ilişkin açıklamalarda bulunmaktır. Bu çalışma kapsamında farklılaştırılmış öğretimin başarılı bir şekilde uygulanabilmesi için izlenebilecek basamaklar önerilmiş, her bir basamak ayrıntılı olarak tanımlanmış ve içerik, süreç, ürün boyutlarını içerecek şekilde yapılabilecek uyarlamalara, farklılaştırılmış öğretimin sınırlılıklarına ve olumlu özelliklerine yer verilmiştir

Anahtar Kelimeler:

Farklılaştırılmış öğretim, öğretimsel uyarlamalar, özel eğitim, özel eğitime gereksinim duyan öğrenciler.

Differentiated Instruction and Adaptations

Each student in a class have different needs, development and learning characteristics. Thus it is unrealistic to expect that all students can learn equally from the monotypic education system that is presented to themselves. Teaching all students equally can be possible if teaching methods concerning the content, process and product sizes are differentiated. Since it is designed for individual education, special education due to its structure is one of the best applications of differentiated instruction because it is defined as use of appropriate teaching and instruction approaches for the students who have different preinformation, interests, learning priorities, preferences and styles, preparations, socio-economic and development characteristics, thus the learning process and the environment maximize their learning capacity. This study aims to promote the differentiated instruction that is designed for the students who need special education considering their personal development in special and general educational classes and explain what steps teachers should take and adoptations that they should make while using specified education. The steps have been suggested for the successful application of differentiated instruction, each step is defined in details and limitations and positive characteristics of differentiated instruction and adaptations considering content, process and product sizes are mentioned

Keywords:

Differentiated instruction, instructional adaptations, special education, students who need special education.,

PDF

___

Alberto P. A, ve Troutman A. C. (2013). Applied behavior analysis for teachers (9th ed.) Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Beler, Y., ve Avcı, S. (2011). Öğretim farklılaştırılmasında etkili bir strateji: Katlı öğretim. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 109-126.
Carolan, J., ve Guinn, A. Differentiation: Lessons from master teachers. Educational Leadership, 64, 44-47.
Collins, B. C. (2012). Systematic instruction for students with moderate and severe disabilities. Baltimore: Paul H. Brookes Publishing Co.
Dyck, N., ve Pemberton, J. B. (2002). A model for making decisions about text adaptations. Intevention in School and Clinic, 38, 28-35.
Gürsel, O. (2008). Özel eğitimde değerlendirme. İ.H.Diken (Ed.). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim içinde (s. 137-165). Ankara: Pegem Akademi.
Güzel Özmen, R. (2008). Öğrenme güçlüğü olan öğrenciler. İ. H. Diken (Ed.). Özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim içinde (s. 335-‐366). Ankara: Pegem Akademi.
Hall, T. (2002). Differentiated instruction. www.cast.org/publications/ncac/ncac-diffinstruc.html adresinden 31.01.2014 tarihinde edinilmiştir.
Karadağ, R. (2010). İlköğretim Türkçe dersinde farklılaştırılmış öğretim yaklaşımının uygulanması: Bir eylem araştırması. Yayınlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Kargın, T., Güldenoğlu, B., ve Şahin, F. (2010). Genel eğitim sınıflarındaki özel gereksinimli öğrenciler için yapılması gereken uyarlamalara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 10, 2431-2464.
Kılıç, M. (2013). Öğrenmenin doğası. B. Yeşilyaprak (Ed.). Gelişim psikolojisi: Gelişim- öğrenme-öğretim (10. baskı) içinde (s.166-195). Ankara: Pegem Akademi.
Kontaş, H. (2012). Üstün yetenekli çocukların eğitiminde farklı stratejiler. Geleceğin Mimarı Üstün Yetenekliler Sempozyumu'nda sunulan bildiri, Tekirdağ.
Levy, H. M. (2008). Meeting the needs of all students through differentiated instruction: Helping every child reach end exceed standarts. The Clearing House, 82, 161-164. Logan, B. (2011). Examining the diffrentiated instruction. www.aabri.com/manuscripts/11888. adresinden 25.01.2014 tarihinde edinilmiştir.
Prater, M.A. (2003). She will succeed Strategies for success in ınclusive classrooms. Teaching Exceptional Children, 35, 58-64.
Prater, M.A. (2006). Teaching strategies for students with mild to moderate disabilities. New Jersey: Pearson Allyn & Bacon.
Rock, M.L., Gregg, M., Ellis, E., ve Gable, R. A. (2008). Reach: A framework for differentiating classroom instruction. Preventing School Failure, 52, 31-47.
Schloss, P. J., ve Smith, M. A. (1994). Applied Behavior Analysis in the classroom. Boston: Allyn & Bacon.
Tekin-İftar, E., ve Kırcaali-İftar, G. (2012). Özel eğitimde yanlışsız öğretim yöntemleri. Ankara: Vize Yayıncılık.
Tomlinson, C. A. (1995). Deciding to differentiate instruction in the middle school: One school's journey. Gifted Child Quarterly, 39, 77-114.
Tomlinson, C. A. (2001). Differentiated instruction in the regular classroom: What does it mean? How does it look? Understanding Our Gifted, 14, 3-6.
Tomlinson, C. A. (2005). Grading and differentiation: Paradox or good practice? Theory into Practice, 44, 262-269.
Vuran, S. (2013). Davranış problemleri ile baş etme. H. İ. Diken (Ed.). İlköğretimde kaynaştırma içinde (s. 260-287). Ankara: Pegem Akademi.
Wehmeyer, M.L., Yeager, D., Bolding, N., Agran, M. ve Hughes, C. (2003). The effects of self-regulation strategies on goal attainment for students with developmental disabilities in general education classrooms. Journal of Developmental and Physical Disabilities, 15 (1), 79-91.
Yabaş, D., ve Altun, S. (2009). Farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerin özyeterlik algıları, bilişüstü becerileri ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 201-214.