Eğitim, Sağlık, Ekonomi ve Bireysel Özgürlüklerin Yönetişime Etkisi

1980’li yıllardan sonra yoğun bir şekilde kullanılan yönetişim kavramı, sosyal bilimlerin en gözde kavramlarından biri haline gelmiştir. Özellikle Dünya Bankası’nın gelişmekte olan ülkeler için hazırladığı raporlarla birlikte kullanımı ve bilinirliği artan yönetişim kamu yönetiminde de pek çok çalışmaya konu olmuştur. Yönetişim kavramı, yönetişimin tanımı, çeşitleri, gelişimi, ilkeleri, teorik ve düşünsel temelleri bu çalışmaların ana çerçevesini oluşturmuştur. Bu çalışmada alanda daha önce yapılmayan bir analiz ortaya koyularak eğitim, sağlık, ekonomi ve bireysel özgürlüklerin yönetişime bir etkisinin olup olmadığı araştırılmaktadır. Bu çerçevede uluslararası indekslerden elde edilen nicel veriler ile ülkelerin eğitim, sağlık, ekonomi ve bireysel özgürlük skorları ile yönetişim skorları arasındaki ilişki test edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda yönetişim kalitesini artırmanın ve yönetişim anlayışını hâkim kılmanın yolunun; ülkelerin sağlık, ekonomi ve özellikle bireysel özgürlük seviyelerini artırmaktan geçtiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Yönetişim, Eğitim, Sağlık, Ekonomi, Bireysel Özgürlük

The Impact of Education, Health, Economy and Personal Freedom on Governance

After 1980’s the governance concept used intensively has become one of the most popular concepts of social sciences. It has also been the subject of many studies in public administration especially with the report prepared by the World Bank for developing countries because of increase of the use and awareness. The concept of governance, governance definition, types, development, principles, theoretical and philosophical basis are the main framework of this study. In this study, we are researching the relationship between governance and education, health, economy and personal freedom. In this context, with data obtained from international index, the relationship between education, health, economy, personal freedom scores of countries and its governance scores were tested. As a result of the study, the relation between governance and education are absent, health, economy and personal freedom have been identified a positive relation with the governance.

Keywords:

Governance, Education, Health, Economy, Personal Freedom,

PDF

___

Zabcı, F. Ç. (2002). Dünya Bankasının Küresel Pazar İçin Yeni Stratejisi: Yönetişim. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 57 (3), 151-180.
World Bank. (1997). World Development Report 1997: The State in a Changing World. New York: Oxford University Press.
World Bank. (1994). Governance: The World’s Bank’s Experience. Washington: World Bank.
World Bank. (1989). Sub-Saharan Africa: From Crisis to Sustainable Growth. Washington: World Bank.
World Bank. (1992). Governance and Development. Washington: World Bank.
The Legatum Prosperity Index 2015. (2015). London: Legatum Institute.
TODAİE. (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü, Ankara: TODAİE.
Stoker, G. (1998). Governance as theory: five propositions. International Social Science Journal. 50, 17-28.
Soyupek, Y. (2012). Avrupa Birliği’nde Karar Verme Mekanizmasının İşleyişi. Özgür Önder ve Fatih Kırışık (Ed.) Kamu Yönetimi ve Siyaset Biliminde Karar Verme (s.557-581). Ankara: Orion.
Rhodes, R.A.W. (1996). The New Governance: Governing without Government. Political Studies. XLIV, 652-667.
Peters, B. G. & Pierre, J. (2004). Multi-level Governance and Democracy: A Faustian Bargain? Ian Bache & Matthew Flinders (Ed.). Multi-level Governance (s.75-89). Oxford: Oxford University Press.
Peters, B. G. & Pierre, P. (1998). Governance without Government? Rethinking Public Administration. Journal of Public Administration Research and Theory. 8 (2), 223-243.
McCormick, J. (2015). Avrupa Birliği Siyaseti. Doğancan Özsel (Çev.). Ankara: Adres.
Löffler, E. (2003). Governance and Government Networking With External Stakeholders. Tony Bovaird and Elke Löffler (Ed.) Public Management and Governance. London: Routledge.
Lowndes, V. (2006). Rule, The Encyclopedia of Governance, Mark Bevir (Ed.), Sage.
Leftwich, A. (1994). Governance, the State and the Politics of Development. Development and Change. 25, 363-386.
Kayalıdere, G. (2004). Kamu İdaresinde Yönetimden Yönetişime. İktisat İşletme Finans, 19 (220), 56-63.
Jessop, B. (1998). The rise of governance and the risks of failure: The case of economic development. International Social Science Journal, 50 (155), 29-45.
Hughes, O. E. (2012). Public Management and Administration An Introduction. Fourth Edition, Palgrave Macmillan.
Heywood, A. (2014). Küresel Siyaset. Nasuh Uslu ve Haluk Özdemir (Çev.). Ankara: Adres.
Gültekin, S. (2011). New Public Management: Is it really new? International Journal of Human Sciences. 8 (2), 343-358.
Güler, B. A. (2003). Yönetişim: Tüm İktidar Sermayeye. Praksis, 9, 93-116.
Graham, J., Amos B. & Plumptre, T. (2003). Principles for Good Governance in the 21st Century. Ontario: Institute on Governance.
Government Governance: Corporate governance in the public sector, why and how? Çeviri: Özeren, B. & Temizel, Ö. (2004). Kamusal Yönetişim: Kamu Sektöründe Kurumsal Yönetişim, Niçin ve Nasıl. Sayıştay Yayınları.
Gaudin, J.P. (1998). Modern Governance, yesterday and today some clarification to be gained from French government policies. International Social Science Journal. 50 (155), 47-56.
Frederickson, H. G. (1996). Comparing the Reinventing Government Movement with the New Public Administration. Public Administration Review, 56 (3), 262-271.
Eryılmaz, B. (2012). Kamu Yönetimi, Genişletilmiş 5. Baskı, Kocaeli: Umuttepe.
Ergen, Z. (2012). Yönetimden Yönetişime: Katılımcı Bütçeleme Modeli. Maliye Dergisi, 163, 316- 334.
Duault, L. A. (2005). Les ONG à l’heure de la Bonne Governance. Autrepart, n.35.
Dinçer, Ö. & Yılmaz, C. (2003). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: I Değişimin Yönetimi İçin Yönetimde Değişim, Ankara: Başbakanlık.
Çukurçayır, M. A, Eroğlu, H. T. & Uğuz, H. E. (2010). Yönetişim Kuram, Boyutlar ve Uygulama. Ankara: Çizgi Kitabevi.
Czaputowicz, J. (2010). Training and Capacity Building for Good Governance, http://sna.gov.it/www.sspa.it/wp-content/uploads/2010/04/Jacek_Czaputowicz_National- School-of-Administration-_KSA.pdf, 02.01.2016.
Chevallier, J. (2003). La gouvernance, un nouveau paradigme étatique?, Revue française d’administration publique, no 105-106.
Bilgiç, V. K. (2011). Küreselleşme Sürecinde Kamu Yönetiminde Dönüşüm, Bekir Parlak (Ed.), Kamu Yönetiminde Yeni Vizyonlar (s. 93-118). Bursa: Alfa Aktüel.
Bilgiç, V. K. & Göksu, T. (2004). Yeni Gelişmeler Işığında Türkiye’de Kamu Yönetimi ve Yerelleşme Eğilimleri. 2004 Türkiye İktisat Kongresi, 5-9 Mayıs 2004, İzmir, 2004, Kamuda İyi Yönetişim Tebliğ Metinleri, Cilt 10, (s.35-63). Ankara: DPT.
Bayramoğlu, S. (2002). Küreselleşmenin Yeni Siyasal İktidar Modeli: Yönetişim. Praksis, 7, 85-116.
Aydın, A. H. (2007). Yönetim Bilimi. Ankara: Seçkin.