20994

Türkiye’de Yerel Yönetimler Reformunun İç ve Dış Dinamikleri

Kökleri Tanzimat dönemine dayanan yönetsel reform çalışmaları Türkiye’deki siyasal iktidarlar tarafından belirli aralıklarla gündeme getirilmektedir. Reform çalışmalarında dış dinamiklerin zorlayıcılığı ile birlikte iç dinamiklerin de etkisi görülmektedir. Ancak 80’li yılarla birlikte dünyaya hâkim olan neo-liberal politikalar, küreselleşme, kamu sektöründeki verimlilik krizi ve yerelleşme gereğine yönelik söylemler, kamu yönetiminde yeni yaklaşımları gündeme getirmiştir. Yine bu yıllarda yönetsel reformda AB, OECD, Dünya Bankası ve IMF gibi küresel aktörlerin de ağırlığı artmıştır. Bu aktörler Türkiye’de de son dönem reform çalışmalarının içeriğine, niteliğine ve hızına yön vermiştir. Yerelleşme, özelleştirme ve sivilleştirme söylemleri ile niteliği değişen reform çalışmaları yerel yönetimlerin önemini artırmış, ancak bu gelişmeler yerelin mevcut durumunun yeni gelişmeleri hayata geçirmek açısından yetersiz kaldığı savını da beraberinde getirmiştir. İç dinamikler olarak adlandırılan bu yetersizlik ve sorunlara yönelik reform girişimlerinin büyük ölçüde dış dinamiklerin yarattığı baskı ve zorlamanın yansıması olduğu görülmektedir

Anahtar Kelimeler:

Yerel yönetimler, reform, yerelleşme, iç ve dış dinamikler

“Türkiye’de Yerel Yönetimler Reformunun İç ve Dış Dinamikleri”

PDF

___

AKBULUT, Örsan Ö., (2007), Küresellesme Ulus Devlet ve Kamu Yönetimi, TODAİE Yayınları,Ankara.
AKDOGAN, A. Argun, (2008), Türk Kamu Yönetimi ve Avrupa Birligi Karsılastırmalı ve Elestirel Bir inceleme, TODAİE Yayınları, Ankara.
AKTAN, Coskun Can, (2003), Degisim Çagında Devlet, Çizgi Kitabevi, Konya.
AKILLI, Hüsniye, Funda Kemahlı DUMAN, Kadriye OKUDAN, (2007), “Kamu Yönetimi Reform Dinamiklerinin Kavramsal Analizi”, Kamu Yönetimi Yöntem ve Sorunlar, Ed. Sinasi Aksoy, Yılmaz Üstüner, Nobel Yayın Dagıtım, Ankara, 153-162.
ATAAY, Faruk, (2005), Kamu Reformu incelemeleri, Ankara Tabip Odası Yayınları, Ankara.
ATAAY, Faruk, (2007), “Neoliberalizm, Kamu Reformu ve Demokrasi”, Kamu Yönetimi Yöntem ve Sorunlar, Ed. Sinasi Aksoy, Yılmaz Üstüner, Nobel Yayın Dagıtım, Ankara, 163-172.
ATAAY, Faruk ve Atilla GÜNEY, (2004), “Yerellesme ve Kalkınma Sorunu: Kamu Yönetimi Reformu Üzerine Degerlendirme”, Mülkiye Dergisi, 28 (243), 131-146.
AYKAÇ, Burhan, (1999), “Türkiye’de Kamu Yönetiminin Küçültülmesi Yerel Yönetimler ve Yerel Demokrasinin Amaçları”, G.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 1-12.
AYKAÇ, Burhan, (1991), “Yönetimin iyilestirilmesi ve Örgütsel Degisim”, Amme idaresi Dergisi,24 (2), Haziran, 81-122.
BASARAN, İbrahim, (1984), Yönetime Giris, A.Ü. Egitim Fakültesi Yayını, Ankara.
BASBAKANLIK, (2003), Degisimin Yönetimi için Yönetimde Degisim, T.C. Basbakanlık, Ankara.
BOWORNWATHANA, Bidhya ve Ora-Orn POOCHAROEN, (2005 ), “Managing Reforms: The Politics of Organizing Reform Work”, Public Organisation Review: A Global Journal, 5,233-247.
BULLER, Jim ve Andrew GAMBLE, (2002), “Conceptualizing Europeanization”, Public Policy and Administration, 17 (2), 4–24.
CAIDEN, Gerald E., (1999), “Administrative Reform Proceed with Caution”, International Journal of Public Administration, 22 (6), 815-832.
COSKUN, Bayram, Ahmet NOHUTÇU, (2005), “Türkiye’de Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: Kuramsal Tarihsel Perspektif Genel Degerlendirme ve Saptamalar”, Bilgi Çagında Türk Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılandırılması-I, Ed. Ahmet Nohutçu, Asım Balcı, Beta Basım Yayım Dagıtım, İstanbul, 1-36.
DEMİR, Ömer, (2003), Küresel Rekabette Etkin Devlet, Nobel Yayın Dagıtım, Ankara.
DİNÇER, Nabi, Turan ERSOY, (1974), “Kamu Yönetiminin Yeniden Düzenleme Çalısmalarıyla ilgili Bir Degerlendirme”, Amme idaresi Dergisi, 7 (4), Aralık, 73-92.
DUNN, William N. ve David Y. MILLER, (2007), “A Critique of the New public Management and the Neo-Weberian State: Advancing a Critical Theory of Administrative Reform”, Public Organisation Review, 7, 345-358.
DURSUN, Davut, (1998), “Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Dogusu ve Siyasi/idari Gelisme”, Türkiye’de Kamu Yönetimi Gelenegi, Ed. Davut Dursun ve Hamza Al, ilke Yayıncılık, İstanbul, 93-104
EKİCİ, Birol, (2005), “Kamu Yönetiminde ve Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma Baglamında Denetim”, Bilgi Çagında Türk Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılandırılması-I, Ed. Ahmet Nohutçu, Asım Balcı, Beta Basım Yayım Dagıtım, İstanbul, 57-94.
ERYILMAZ, Bilal, (2004a), Bürokrasi ve Siyaset: Bürokratik Devletten Etkin Yönetime, Alfa Yayınevi, İstanbul.
ERYILMAZ, Bilal, (2007), Kamu Yönetimi, Erkam Matbaası, İstanbul.
ERYILMAZ, Bilal, (2004b), “Kamu Yönetiminde Degisim”, II. Kamu Yönetimi Forumu, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, Ankara, 50-64.
FARAZMAND, Ali, (2001), “Küresellesme ve Kamu Yönetimi”, Çev. Sevilay Kaygalak, Mülkiye Dergisi, 25 (229), 245-278.
GÖZÜBÜYÜK, Seref, (1968), "İdareyi Yeniden Düzenleme Çalısmaları ve Köy Kanunu Tasarısı",23(1), 217-250.
GÜL, Hüseyin, (2005), “Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısına Adem-i Merkezilesme Küresellesme Dinamikleri ve Yönetimi Gelistirme Açısından Bakıs”, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar I, Ed. Hüseyin Özgür, Muhammet Kösecik, Nobel Yayın Dagıtım,Ankara, 39-55.
GÜLER, Birgül Ayman, Nuray E. KESKN, (2007), “Devlet Reformunu Tarihten Çalısmak”, Kamu Yönetimi Yöntem ve Sorunlar, Ed. Sinasi Aksoy, Yılmaz Üstüner, Nobel Yayın Dagıtım,Ankara, 101-152.
GÜLER, Birgül Ayman, “Devlette Reform”, http://80.251.40.59/politics.ankara.edu.tr/bguler/pdf/devletreformu.pdf, (18.12.2009).
GÜLER, Birgül Ayman, (2005), Devlette Reform Yazıları: Dünyada ve Türkiye’de Ekonomik Liberalizasyondan Siyasi-idari Liberalizasyona, Paragraf Yayınevi, Ankara.
GÜLER, Birgül Ayman, (1996), Yeni Sag ve Devletin Degisimi, TODAİE, Ankara.
http://www.belgenet.com/arsiv/sozlesme/aas_122.html (22.10.2009).
http://www.oecd.org/dataoecd/39/40/42122130.pdf (01.03.2010).
http://www.yayed.org/genel/bizden_detay.php?kod=422&tipi=&sube=0 (22.10.2009).
KAYIKÇI, Sabrina, (2010), “Dünya Bankası’nın Yeni Kredi Verme Yöntemi: Ülke Destek Stratejisi ve Türkiye Uygulaması”, http://kayaum.politics.ankara.edu.tr/yonetimincelemeleri/CAS.pdf.
KELES, Rusen, (1995), “Hizmette Halka Yakınlık (Subsidiarity)” ilkesi ve Yerel Yönetimler,Çagdas Yerel Yönetimler Dergisi, 4, (1), 3-14.
KELES, Rusen, (1994), Yerinden Yönetim ve Siyaset, Cem Yayınevi, İstanbul.
KUTLU, Önder, (2004), Gelismis Ülkeler ve Türkiye’de Kamu Reformu ve Yönetimin Yeniden Düzenlenmesi, Nobel Yayın Dagıtım, Ankara.
KUTLU, Önder, (2006), Karsılastırmalı Kamu Yönetimi, Çizgi Kitabevi, Konya.
LYNN, Laurence E., (2001), “Globalization and Administrative Reform: What is Happening in Theory”, Public Management Review, 3, (2), 191-208.
ORTAYLI, İlber, (2009), Son imparatorluk Osmanlı, Timas Yayınları, İstanbul.
OSBORNE, David, ve Ted GAEBLER, (1992), Reinventing Government: How the Entrepreneurial Spirit is Transforming the Public Sector, Penguin Boks, New York.
ÖKMEN, Mustafa, (2003), “Yerel Yönetimlerde Yeniden Düzenleme Girisimleri ve Son Reform Tasarıları Üzerine Bir Degerlendirme”, Yönetim ve Ekonomi, 10, (1), Manisa, 117-139.
ÖKMEN, Mustafa, Serhat BASTAN, Abdullah YILMAZ, (2004), “Kamu Yönetiminde Yeni Yaklasımlar ve Bir Yönetisim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler”, Kamu Yönetimi, Ed.Abdullah Yılmaz, Mustafa Ökmen, Gazi Kitabevi, Ankara, 23-80.
ÖZEL, Mehmet, (2008), “Küresellesme Sürecinde Türk Kamu Yönetimi ve Yeniden Yapılanma”,Devletin Dönüsümü ve Yeni Dönem Kamu Yönetimi, Ed. Mehmet Özel, Veysel Eren, Çizgi Kitabevi, Konya, 231-275.
POLATOGLU, Aykut, (2000), “Yerel Yönetim Reformu Üzerine Düsünceler”, Çagdas Yerel Yönetimler Dergisi, 9, (1), Ocak, 3-24.
POLLITT, Cristopher ve Geert BOUCKAERT, (2000), Public Management Reform. A Comparative Analysis, Oxford University Press, Oxford.
SAÇLIOGLU, Nahit, (1991), “Çagdas İdare (Yönetim) ve İdari Reform”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 46, (1), 385-393.
SARAN, Ulvi, (2005), “Türk Kamu Yönetiminde Degisimin Genel Çizgisi: Reform Arayıslarının Karsısındaki Beklentiler ve Güçlükler”, Bilgi Çagında Türk Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılandırılması-I, Ed. Ahmet Nohutçu, Asım Balcı, Beta Basım Yayım Dagıtım,İstanbul, 37-53.
SARUHAN, Sadi Can, (2003), “Kamuda E-Hizmet Anlayısı ve Uygulamadan Bir Örnek: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü”, Elektronik Devlet Paneli, Ed. Murat Erdal, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayını, İstanbul.
SAYGILIOGLU, Nevzat, Selçuk ARI, (2002), Etkin Devlet, Sabancı Üniversitesi Yayınları,İstanbul.
SÜRGİT, Kenan, (1972), Türkiye’de idari Reform, TODAİE Yayınları, Ankara.
SAHİN, Yesim Edis, (2007), “Kamu Yönetimi Disiplininin Kamusallık ve Karlılık Karsıtlıgı Açısından Çözümlenmesi”, Kamu Yönetimi Yöntem ve Sorunlar, Ed. Sinasi Aksoy, Yılmaz Üstüner, Nobel Yayın Dagıtım, Ankara, 49-63.
TORTOP, Nuri, Eyüp G. İSPİR, Burhan AYKAÇ, Hüseyin YAYMAN, M. Akif ÖZER, (2007),Yönetim Bilimi, Nobel Yayınları, Ankara.
TODAİE, (2002), Kamu Reformu Arastırması, TÜSİAD Yayınları, Yayın No: TÜSİAD-T/2002-12/335, İstanbul.
TURGAY, Timur, (2004) “Kamu ve Özel Kesimde Yönetisim Paradoksları ve Etkilesimli Yönetisim Modeli”, Yerel Yönetimler Kongresi: Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma, Çanakkale, 173-186.
TUTUM, Cahit, (1994), Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma, TESAV Yayınları, Ankara.
Zabcı, Filiz, (2006), “Bagımlılıgın içsellestirilmesinde AKP ve Dünya Bankası”, Mülkiye Dergisi,30(252), 133-144.