20797

Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye’ye İlişkin Ampirik Kanıtlar

Çalışmanın amacı kamu harcamaları ve kamu harcamalarının bileşenleri ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkiyi Türkiye ekonomisi bağlamında analiz etmektir. Barro’nun (1990) içsel büyüme modelinden hareketle 1960-2009 dönemi yıllık verilerinin kullanıldığı çalışmada ekonometrik yöntem olarak ARDL sınır testi yaklaşımı ve Vektör Otoregresif (VAR) Granger nedensellik/Blok Dışsallık Wald Testi benimsenmiştir. Ampirik bulgular kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasında Wagner yasasını destekleyici kanıtlar sunmaktadır. Ancak ekonomik kategoriye göre ayrıştırılmış kamu harcamalarının bileşenlerinin analize dahil edilmesi durumunda nedenselliğin yönünün değiştiği görülmektedir

Anahtar Kelimeler:

Kamu harcamaları, ekonomik büyüme, ARDL sınır testi yaklaşımı, VAR Granger Nedensellik/Blok Dışsallık Testi

Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye’ye İlişkin Ampirik Kanıtlar

PDF

___

AKDOĞAN, A. (2003), Kamu Maliyesi, (9. Baskı), Ankara: Gazi Kitabevi.
ARISOY, İ. (2005), “Wagner ve Keynes Hipotezleri Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme ĠliĢkisi”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 63-80.
AYTAÇ D. ve M.C. GÜRAN (2010), “Kamu Harcamalarının BileĢimi Ekonomik Büyümeyi Etkiler mi? Türkiye Ekonomisi Ġçin Bir Analiz”, Sosyo Ekonomi, 2010 (2), 129-152.
BAĞDİGEN, M. ve H. ÇETİNTAŞ (2003), “Causality Between Public Expenditure and Economic Growth: The Turkish Case”, Journal of Economic and Social Research, 6 (1), 53–72.
BANERJEE, A., GALBRAITH J. ve D. HENDRY (1993). Cointegration, Error Correction and Econometric Analysis of Non-stationary Data, Oxford: Oxford Univ. Press.
BARRO, R.J. (1990), “Government Spending in a Simple Model of Endogenous Growth”, Journal of Political Economy, 98 (5), 103-125.
BARRO, J.R. (1991), “Economic Growth in A Cross Section Countries”, Quarterly Journal of Economics, 106 (2), 407–443.
DEVARAJAN, S., SWAROOP, V. ve H. ZOU (1996), “The Composition of Public Expenditure and Economic Growth”, Journal of Monetary Economics, 37 (2), 313-344.
ENDERS, W. (2003), Applied Econometric Time Series, New York: John Wiley And Sons Inc.
FARAS, R.Y. ve K.H. GHALI (2009), “Foreign Direct Investment and Economic Growth: The Case of the GCC Countries”, International Research Journal of Finance and Economics, 29, 134-145.
FRIMPONG, M.J ve E.F. OTENG-ABAYIE (2009), “Does the Wagner’s Hypothesis Matter in Developing from Three West African Monetary Zone (WAMZ) Countries”, American Journal of Economics and Business Administration, 1 (2), 141-147.
GHALI, K.H. (1997), “Goverment Spending and Economic Growth in Suudi Arabia”, Journal Of Economic Development, 22 (2), 165–172.
GRANGER, C.W.J. (1969), “Investigating Causal Relations by Econometric Models and Cross-spectral Methods”, Econometrica, 37 (3), 424-38.
HALICIOGLU, F. (2003), “Testing Wagner’s Law for Turkey, 1960–2000”, Review of Middle East Economics and Finance, 1 (2), 129–140.
LANDAU, D. (1983), “Government Expenditure and Economic Growth: A Cross-Country Study”, Southern Economic Journal, 49, 783-97.
MOHAMMADI, H., ÇAK M. ve D. ÇAK (2008), “Wagner’s Hypothesis New Evidence from Turkey Using The Bounds Testing Approach”, Journal of Economic Studies, 35 (1), 94–106.
NARAYAN, P.K. ve R. SMYTH (2006), “What Determines Migration Flows from Low-income to High-income Countries? An Empirical Investigation of Fiji-US Migration 1972-2001”, Contemporary Economic Policy, 24(2), 332-342.
NARAYAN, P.K. (2004), “Do Public Investment Crowd Out Private Investments? Fresh Evidence from Fiji”, International Economic Journal, 12, 93-104.
PESARAN, M.H., SHIN, Y. ve R. J. SMITH (2001), “Bound Testing Approaches to the Analysis of Long Run Relationships”, Journal of Applied Econometrics, Special Issue, 16, 289-326.
PESARAN, M.H. ve B. PESARAN (1997), Working with Microfit 4.0, Interactive Econometric Analysis, Oxford: Oxford Univ. Press.
PHILLIPS, P. ve P. PERRON (1988), “Testing for Unit Root in The Time Series Regression”, Biometrika, 75 (2), 336–340.
RAM, R. (1986), “Goverment Size and Economic Growth: A Framework and Some Evidence from Cross-Section and Time Series”, American Economic Review, 76 (1), 191–203.
RAO, V.V. B. (1989), “Government Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-section and Time-Series Data: Command”, American Economic Review, 79 (1), 272–280.
SAHOO, P. (2001), “Wagner’s Hypothesis: Further Empirical Evidence From India”, Journal of Indian School of Political Economy, 13 (1), 45-53.
SAID, E.S. ve D.A. DICKEY (1989), “Testing for Unit Roots in ARMA(p,q) Models with Unknown p and q”, Biometrika, 71, 599-607.
SARI, R. (2003), "Kamu Harcamalarının Dunyada ve Turkiye'deki GeliĢimi ve Turkiye'de Ulusal Gelir ile ĠliĢkisi", İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, 209 (Ek), 25-38.
ŞİMŞEK, M. (2004), “Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme, 1965–2002”, Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 18 (1), 37–52.
TERZİ, H. (1998), Kamu Harcaması ve Ekonomik Kalkınma ĠliĢkisi Üzerine Ekonometrik Bir Ġnceleme, İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, 13 (142), 67-78.
UZAY, N., (2002), “Kamu Büyüklüğü ve Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri: Türkiye Örneği (1970-1999)”, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 19, 151-172.
YAMAK, N. ve Y. KÜÇÜKKALE (1997), “Türkiye’de Kamu Harcamaları Ekonomik Büyüme İlişkisi”, İktisat İşletme ve Finans, 12 (131), 5–14.