Ülkemizde Gürültü Farkındalığı Sorunu: Şişli Örneği

Gürültü; gündelik hayatımızda hemen her an karşılaşabileceğimiz bir çevre kirlilik türüdür. Hayatımızın her alanındaki bir çevre kirlilik türü olan gürültü; şiddetine, maruz kalma süresine ve maruz kalanın özelliklerine göre canlılar üzerinde çeşitli olumsuz etkiler yaratmakta ve bu olumsuz etkilerin en aza indirilmesi amacıyla bu konuda Avrupa Birliği ve ülkemizde çeşitli yasal düzenlemeler yapılmaktadır. Literatürde gürültüyle ilgili ölçüm çalışmaları, sağlığa etkisi, hukuki boyutları gibi farklı akademik araştırmalar olmasına rağmen insanların gürültünün ‘bir çevre sorunu’ olduğunun farkında olup olmamasına yönelik bilincini araştıran bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı da gürültünün bir çevre sorunu olarak görülmesi konusunda farkındalık yaratılmasına katkıda bulunmaktır. Çalışmada nicel araştırma yöntemi kullanılmış, Şişli ilçesi sakinlerine rastgele örneklem seçimi yapılarak 390 geçerli anket uygulanarak hazırlanmıştır. Çalışmanın en temel sonucu; gürültünün Şişli ilçesi sakinleri tarafından bir çevre kirlilik türü olarak görülmemesidir. Çalışmanın diğer çıktıları ise; gürültü katılımcılar üzerinde birçok olumsuz etkiye neden olmakta, gürültü katılımcılar tarafından bir suç olarak görülmekte ve katılımcılar karar alıcıların gürültüyle yeterince mücadele ettiğini düşünmemektedir. Çalışmanın bilimin kümülatif olma özelliğinden hareketle gelecekte gürültü ve gürültü farkındalığı konusunda yapılacak diğer çalışmalara basamak niteliği taşıması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Gürültü kirliliği, çevresel farkındalık, çevre sorunları, çevre bilinci)

PDF

___

Anthrop, D.F. (1973), Noise Pollution, Michigan State University: Lexington Books.
Bugliarello, G. vd. (1976), The Impact of Noise Pollution, New York: Pergamon Press.
Chedd, G. (1970), Sound: from Communication to Noise Pollution, New York: Doubleday Science Series.
Cunniff, P. F. (1977), Environmental Noise Pollution, New York: Wiley Publish.
Çevre ve Orman Bakanlığı Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü (2011), “Çevresel Gürültü Ölçüm ve Değerlendirme Kılavuzu”, Ankara. . Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği, Yıl 2008.
Demirkale S. Y. vd. (2009), “İnşaat Sektöründe Şantiye Gürültüsünün Değerlendirilmesi: Bir Konut Şantiyesi Örneği”, Dünya İnşaat Dergisi, Haziran.
Errett, J. vd. (2006), “Effects of Noise on Productivity: Does Performance Decrease Over Time?”, Architectural Engineering, ss. 1-13.
Eu Directive 2002/49/EC, 25 June 2002 of the European Parliament and Cuncil Relating to The Assesment and Management of Environmental Noise.
Goldsmith, M. (2012), Discord: The Story of Noise, Oxford: Oxford University Press.
Gürültü Kontrol Yönetmeliği, Yıl 1986.
https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/TBMM/d23/c011/b045/tbmm230110450430.pdf (15.06.2016).
http://www.kornacalmahuzurumucalma.com/# (15.05.2016).
http://dogalyasamrehberi.com/gurultu-kirliligi/(07.06.2016).
http://www.takvim.com.tr/guncel/2012/05/06/sislide-gurultu-teroru (07.06.2016).
Health And Safety Executive. (2008), Control of Noise at Work in Music and Entertainment, 2008, Erişim:http://www.soundadvice.info/thewholestory/wholestory.pdf (01.04.2016).
Keleş, R. ve Ertan, B. (2002), Çevre Hukukuna Giriş, Ankara: İmge Kitabevi.
Kızılyar, S. A. (2013), “Ceza Yaptırımı ile İdari Yaptırım Ayrımı”, Journal of Yaşar University, C. 8, S. Özel, ss. 1637-1667.
Koç, C. (1997), İşyerinde Sağlığınız ve Güvenliğiniz: Modüller, İşyerinde Gürültü, Ankara: Uluslararası Çalışma Bürosu.
Köstekçi, F. ve Taşgetiren, S. (1995), “Gürültü Kirliliğinin Önlenmesi Açısından Aktif Kontrol”, Ekoloji Çevre Dergisi, 15, Nisan-Mayıs-Haziran 1995, ss. 16-19.
Kryter, K. D. (1984), Physiological, Psychological, and Social Effects of Noise, California: NASA Reference Publication.
Kumar, B. vd. (2004), “A Brief Review of the Legislative Aspects of Noise Pollution”, Workshop on Environmental Pollution: Perspectives and Practices, organized by Institute of Engineering and Technology, Lucknow, India, April 30, ss. 53-65.
McCormick, J. (2001), Environmental Policy in The European Union, Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Murphy, E. ve King, E.A. (2014), Environmental Noise Pollution: Noise Mapping, Public Health and Policy, Burlington: Elsevier.
Noise Abatement Act, Ch. 68. (1960), http://www.legislation.gov.uk/ukpga/1960/68/section/1/enacted (09.06.2016).
Ozgen, O. (2010), Demiryolu Gürültüsü ve Etkili Önlemlerin İncelenmesi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi).
Pujolle, M. J. (1959), Gürültünün Ölçülmesi ve Gürültüye Karşı Korunma, (Çeviri: Z. Süder), İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik Fakültesi Yayını.
Sarıkaya, H. Z. (2004), “Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Çevre Politikaları ve Uygulamaları”, SKKD, 1, ss. 1-10.
Singh, A. vd. (2013), “Effect of Sound on Plant Growth”, Asian Journal of Plant Science and Research, 3, ss. 28-30.
Singh, N. ve Davar, S. C. (2004), “Noise Pollution-Sources, Effects and Control”, Journal of Human Ecology, 3, ss. 181-187.
Stansfeld, S. A. ve Matheson, M. P. (2003), “Noise Pollution: Non-Auditory Effects on Health”, British Medical Bulletin, 68, ss. 243-257.
Şahin, E. (2003), “Gürültü Kontrol Yöntemleri-Bir Uygulama”, Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 4, ss. 67-80.
The Green Paper on Future Noise Policy (1996), (COM (96) 540), Adopted and Published by The Commission.
TUİK (2016), https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr (12.05.2016).