DEMOKRAT PARTİ DÖNEMİNDE TRABZON’DA EĞİTİM

Trabzon’da 1950-60 yılları arasında eğitimin yaygınlaştırılması hedefi ile yapılan çalışmalar olumlu sonuçlar vermiştir. Merkez, ilçe ve köylere yeni okul binaları inşa edilmiş, Demokrat Parti programında yer aldığı gibi, okur-yazar oranı arttırılmaya çalışılmıştır. Okul, öğretmen ve öğrenci sayısında yaşanan hızlı artışın yanı sıra mesleki eğitim, üzerinde de özellikle durulmuştur. 1950-60 yıllarında meslek okulları dışında, lise seviyesinde eğitim veren tek kurum, daha önceki dönemde olduğu gibi, Trabzon Lisesi’dir. Demokrat Parti’nin Trabzon’a eğitim anlamında kazandırdığı en büyük hizmet olan Karadeniz Teknik Üniversitesi’nin kuruluş çalışmaları başlatılmıştır. Bu üniversitenin kuruluşu ile birlikte Trabzon’un, bölgenin eğitim merkezi haline getirilmesi amaçlanmıştır.

EDUCATION IN TRABZON DURING THE DEMOCRATIC PARTY PERIOD

The efforts made to improve education in Trabzon during 1950-60 period brought to successful results. New school buildings were constructed in the city centre, districts and countryside. The literacy rate gradually increased in line with the Democratic Party program. In addition to the rapid increase in the number of schools, teachers and students, vocational training was particularly emphasized. In the years 1950-60, apart from the vocational schools, the only institution that offered high school education was Trabzon High School as it was in the previous period. The most remarkable educational success of The Democratic Party was that it founded Karadeniz Technical University, which made Trabzon the centre of education in the region.

___

  • Akengin, H. (2008). Coğrafya Öğretmenlerinin Yenilenen Lise Coğrafya Öğretim Programı Hakkındaki Görüşleri. Marmara Coğrafya Dergisi. Sayı (18), 1–20. İstanbul.
  • Akınoğlu, O. (2005). Coğrafya Eğitiminin Etkililiği ve Sorunları. Marmara Coğrafya Dergisi. Sayı (12), 77–95, İstanbul
  • Akyol, Ç. (2004). İlköğretim II. Kademe Ders Kitaplarındaki (Sosyal Bilgiler Coğrafya Konularına Eleştirel Bir Bakış. I. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi. (15–17 Mayıs). İzmir. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Anderson, L.W. (1990). Fundamentals of Educational Research.London et. Al: The Farmer Press.
  • Antalyalı, Ö.L. (2005).Varyans Analizi(ANOVA-MANOVA), Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
  • Arı, Y. (2008). Coğrafyayı Neden Çok Boyutlu Olarak Tanımlama ve Öğretmeye İhtiyaç Vardır? Editörler: Ramazan Özey, Ali Demirci, Coğrafya Öğretiminde Yöntem ve Yaklaşımlar. Aktif Yayınevi, İstanbul.
  • Buldan İ., Çakıcıoğlu Oban, R. (2004). Lise I Coğrafya Eğitim Programlarının İçerik ve Zaman Açısından Değerlendirilmesi, Avrupa Birliği Ülkeleriyle (İngiltere Örneği) Karşılaştırılması. I. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi. (15–17 Mayıs). İzmir. D.E.Ü.
  • Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal Bilimler İçin veri Analizi Kitabı, Ankara: PegamA Yayıncılık.
  • Doğanay, H. (1989). Coğrafya ve Liselerimizde Coğrafya Öğretim Programları. Atatürk Kültür Dil ve Tarih Kurumu Coğrafya Araştırmaları Dergisi. Sayı (1), 7– 24.Ankara
  • Doğanay, H. (2002). Coğrafya Öğretim Yöntemleri
  • Duatepe, A., Çilesiz, Ş.(1999). Matematik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 16-17, s. 45-52, Ankara.
  • Efe, R. (2007). 1997, Coğrafyada Yeni Yaklaşımlar, Coğrafya Eğitiminde Çağdaş Metod ve Teknikler. Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı:1, İstanbul.
  • Engin, İ., Akbaş, Y., Gençtürk, E. (2003). I. Coğrafya Kongresinden Günümüze Liselerimizde Müfredat Programlarındaki Değişimler. Milli Eğitim Dergisi. Sayı 7.
  • Gülersoy, A. E. (2007). Eski ve Yeni 9. Ve 10. Sınıf Coğrafya Öğretim Programlarının Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı 21.
  • Gümüş, N. (2004). 1941’den Günümüze Türkiye’de Ortaöğretim Coğrafya Öğretim Programlarındaki Değişiklikler. I. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi. (15–17 Mayıs). İzmir. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Kızılçaoğlu, A., Taş, H. İ. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Coğrafya Eğitimi ve Öğretimi: Öğrenme Alanları ve Kazanım Boyutu Meb (2005). Coğrafya Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara.
  • Özdamar, K. (1999). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi, Eskişehir, Kaan Kitabevi
  • Semenderoğlu, A. (2004). Lise Coğrafya Ders Kitaplarının Seçimi ve Değerlendirilmesine Eleştirel Bir Yaklaşım. I. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi. (15– 17 Mayıs). İzmir. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Solmaz, F., Uzunöz, A. (2009). Ortaöğretim Coğrafya Öğretmenleri ve Öğrencilerinin Coğrafya Öğretiminin Davranışsal Amaçlarına Ulaşma Düzeyinin Belirlenmesi. Milli Eğitim Dergisi. Sayı 183
  • Tavşancıl, E. (2005).Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
  • Tebliğler Dergisi (1957). Meb Yayınları, 976
  • Tebliğler Dergisi (1983). Meb Yayınları, 2146
  • Tebliğler Dergisi (1992). Meb Yayınları, 2357
  • Tümertekin, E. ve Özgüç, N., (2002). Beşeri Coğrafya, Çantay Kitabevi. İstanbul.
  • Yalçın, A. Y., Bayrakçeken, S. (2010). International Online Journal of Educational Sciences, 2 (2), 508–531