Kısa Dönemde Sosyal Harcamalar ile Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki, 29/28 OECD Ülkesi için Panel Veri Analizi (1998-2012)

İçsel büyüme modelinde beşeri sermaye harcamalarının büyümeyi olumlu etkileyeceği kabul edilmektedir. Bu anlamda sosyal harcamaların da iktisadi büyümeyle pozitif yönde bir ilişkisinin olacağı düşünülmekte, fakat yapılan çalışmalar farklı sonuçlar ortaya çıkarmaktadır. Çalışmamızın amacı; Türkiye’nin de içinde bulunduğu OECD ülkelerinde sosyal harcamaların büyüme ile ilişkisini, Panel Veri Analizi ile araştırmaktır. Analiz sonuçları sosyal harcamaların alt bileşenleri olan eğitim, sağlık ve sosyal koruma harcamalarının iktisadi büyüme üzerinde farklı etkilerinin olduğunu göstermektedir. Elde ettiğimiz sonuçlara göre, eğitim ve sağlık harcamalarının önemli ölçüde büyümeyi etkilediği, buna karşılık sosyal koruma harcamalarının ise büyümeyle ters yönlü bir ilişkisi olduğu gözlenmiştir. Tüm etkiler istatistiki olarak anlamlıdır. Türkiye’yi anılan gruptan çıkardığımızda eğitim harcamalarının büyümeye etkisi önemli ölçüde azalmakta ve istatistiki anlamlılığını yitirmektedir. Yine sağlık harcamalarının büyüme üzerindeki olumlu etkisi kısmi bir azalış sergilemektedir. Sosyal koruma harcamalarının büyümeyle ters yönlü ilişkisinde de yine bir miktar kayıp söz konusudur. Ancak çalışmamızda yaşadığımız, verilere ulaşamama sorunu (veri kısıtı) hem modelimizi (dengeli panel yerine dengesiz panel) hem de muhtemelen analiz sonuçlarımızı etkilemiştir.

Anahtar Kelimeler:

Sağlık Harcamaları, Eğitim Harcamaları, Sosyal Koruma Harcamaları, Ekonomik Büyüme, Panel Veri Analizi

In Short Term Relation Between Social Expenditures with Economic Growth, Panel Data Analysis for 29/28 OECD Countries(1998-2012)

Internal growth model believes that human capital expenditures have positive effect on the growth. This idea suggests that social expenditures have positive relation with economic growth as well, yet conducted studies reveal different outcomes. Purpose of the study; to investigate the relation between social expenditures and economic growth in OECD countries including Turkey through panel data analysis. Investigation results shows that subcomponents of social expenditures, namely, education, health and social proteciton expenses have different effects on economic growth. According to study, education and health expenditures have significantly positive effect on economic growth, whereas social protection expenditures has negative effect on economic growth. All these results are statistically significant. When we remove the Turkey from 29 OECD members, effect of education expenditures on economic growth decreases excessively and it is lost statistically significance. At the same time positive effect of health expenditures on economic growth has partial decrement. Also negative effect of social protection expenditures on economic growth has partial decrement. However, facing with issue of the limited data affected both the model (unsteady panel instead of steady panel) and the possible outcomes of the analysis.

Keywords:

Health Expenses, Education Expenses, Social Protection Expenses, Economic Growth, Panel Data Analysis,

PDF

___

Acar, Y. (2008). İktisadi büyüme ve büyüme modelleri. 5. Baskı. Bursa: Dora Yayıncılık.
Arısoy, İ., Ünlükaplan İ, Ergin Z. (2010). Sosyal harcamalar ve iktisadi büyüme ilişkisi, türkiye ekonomisinde 1960-2005 dönemine yönelik dinamik bir analiz. Maliye Dergisi, 158, 398-422.
Baldacci, E., Clements, B., Gupta, S. and Cui, Q. (2004). Social spending, human capital and growth in developing countries, implications for achieving the MDGs. IMF Working Paper. WP/04/217. 1-39.
Blankenau, W. F., Simpson N. B., Tomljanovich M. (2007). Public education expenditures, taxation and growth, linking data to theory, American Economic Review. 97(2), 393-397.
Breusch, T.S., Pagan, A. R.(1980). The lagrange multiplier test and its applications to model specification tests in econometrics, Review of Economic Studies. 47(1). 239-53.
Brooks, C. (2008). Introductory econometrics for finance. 2nd Ed. UK: Cambridge University Press.
Çalişkan, Ş., Karabacak M., Meçik O. (2013). Türkiye’de eğitim-ekonomik büyüme ilişkisi, 1923-2011 kantitatif bir yaklaşım, Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(21), 29-48.
Çetin, M., Ecevit, E. (2010). Sağlık harcamalarının ekonomik büyüme üzerindeki etkisi, OECD ülkeleri üzerine bir panel regresyon analizi, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11(2), 166-182.
Devarajan, S., Swaroop, V., Zou H. (1996). The composition of public expenditure and economic growth, Journal of Monetary Economics, 37(2), 313-344.
Eriçok, R.E., Yilanci, V.(2013). Eğitim harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi, sınır testi yaklaşımı, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 8(1), 87-101.
Erlat, H (2006), Panel data, a selective survey, unpublished lecture notes. Department of Economics, Middle East Technical University.
Greene, W. H. (2000). Econometric analysis. Fourth Edition. New Jersey: Upper Saddle River Prentice Hall.
Greiner, A., Semmler, W. and Gong, G. (2005). The Forces of economic growth, a time series perspective.,Princeton: Princeton University Press.
Griliches, Z. (1997), Education, human capital and growth, a personal perspective. Journal of Labor Economics, 15(1), 330-344.
Hausman, J. A., Taylor, W. E. (1981). Panel data and unobservable individual effects.Econometrica, 49(6), 1377-1398.
Jaunky, V.C. (2011). The CO2 emissions income nexus , evidence from rich countries, Energy Policy, 39, 922-933.
Kar, M., Taban, S.(2003). Kamu harcama çeşitlerinin ekonomik büyüme üzerine etkileri.Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 58(3),145-169.
Kar, M.., Ağir H.(2003). Türkiye’de beşeri sermaye ve ekonomik büyüme, nedensellik testi. II. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetm Kongresi Bildiriler Kitabı. İzmir. 181-190.
Kaya, A. (2014). Menkul kıymet piyasaları ekonomik büyümenin bir dinamiği midir? gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelere yönelik panel veri analizi.Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28(4), 285-306.
Ketenci, N. (2013). The Feldstein Horioka puzzle in grouping of OECD members , a panel approach.Research in Economics, 67, 76-87.
Kibritçioğlu, A. (1998). İktisadi büyümenin belirleyicileri ve yeni büyüme modellerinde beşeri sermayenin yeri, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 53(4), 207-230.
Kurt, S. (2015). Government health expenditures and economic growth, a feder–ram approach for the Case of Turkey.International Journal of Economics and Financial Issues, 5(2), 441-447.
Li, H., Huang, L. (2009). Health, education and economic growth in China, empirical findings and implication. China Economic Review, 20, 374-387.
Lucas, R. E. Jr. (1988). On the mechanics of economic development. Journal of Monetary Economics, 22, 3-42.
Lustig, N.(2006). Investing in health for economic development, the case of Mexiko, Research Paper UNU-WIDER 2006/30. 1-16. http//econstor.eu/bitstream/10419/63484/1/510836623.pdf. Erişim Tarihi, 07.05.2016.
Mercan, M., Sezer S.(2014). The effect of education expenditure on economic growth, the case of Turkey. Elsevier, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 109, 925-930.
Mitze, T. (2012). Empirical modeling in regional science, towards a global time-space-structural analysis. New York, London: Springer.
Nazlioğlu, S., Lebe, F., ve Kayhan, S. (2011). Nuclear energy consumption and economic growth in OECD countries, cross-sectionally dependent heterogeneous panel causality analysis. Energy Policy, 39(10), 6615–6621.
OECD. (2015). http://stats.oecd.org/, Erişim Tarihi, Şubat-Mart 2016.
Pamuk, M., Bektaş, H. (2014). Türkiye’de eğitim harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki, Ardl sınır testi yaklaşımı.Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 77-88.
Pazarlioğlu, V., (2001). 1980-1990 döneminde Türkiye'de iç göç üzerine ekonometrik model çalışması. V. Ulusal Ekonometri ve İstatistik Sempozyumu. Çukurova Üniversitesi. 19-22 Eylül 2001. Adana.
Pazarlioğlu, V., Gürler Ö. (2007). Telekomünikasyon yatırımları ve ekonomik büyüme, panel veri yaklaşımı. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar Dergisi, 44(508), 35-43.
Pesaran, M.(2004). General diagnostic tests for cross section dependence in panels. Working Paper No,0435. University of Cambridge.
Pesaran, M.H.(2007). A simple panel unit root tests in the presence of cross section dependency. Journal of Applied Econometrics, 22, 265-312.
Rebelo, S.(1991). Long-Run policy analysis and long-run growth.The Journal of Political Economy, 99(3), 500-521.
Riasat, S., Atif, R. M. and Zaman, K. (2011). Measuring the impact of educational expenditures on economic growth, evidence from Pakistan. Educational Resarch, 2(13), 1839-1846.
Romer, P.M. (1990). Human capital and growth, theory and evidence. Carnegie-Rochester Conference Series on Public Policy, 40, 47-57.
Shaw, G. K.(1992). Policy implications of endogenous growth theory. Economic Journal, 102, 611-622.
UNESCO. (2015). http://data.uis.unesco.org/ Erişim. Şubat-Mart 2016
Van, Z., Muysken A. H. J.(2003). Health as a principal determinant of economic growth.MERIT and Infonomics.2003/021.Maastricht University, 1-33.