STRATEJİK İSTİHBARAT ve GENEL YANILGILAR
Stratejik istihbarat (Sİ), tarihten günümüze kadar güçlü devletlerin ve medeniyetlerin kullandığı önemli bir araç olmuştur. Günümüzde de aynı etkisini ve önemini devam ettirmektedir. Ancak, stratejik istihbarat doğru bir şekilde anlaşılmadığından, hem teorisyenlerin hem de uygulayıcıların doğru bilinen yanlışların ve yanılgıların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu genel yanılgıların bilinmesi, stratejik istihbaratın daha doğru ve etkili bir şekilde kullanılmasına yardımcı olacaktır. Stratejik istihbarat, sadece tehdit veya risk durumunda ve dış istihbarat amacıyla, sadece belirli bir kurum tarafından kullanılan bir istihbarat çeşidi değildir. Ayrıca, stratejik sorunlara taktik veya operasyonel istihbarat ile müdahale edilmesi veya taktik ve operasyonel istihbarat kapsamında değerlendirilebilecek durumlara stratejik istihbarat açısından bakılması yanılgılara neden olabilecektir. Sorunlara veya olaylara doğru istihbarat perspektifinden bakabilmek önemlidir. Bu makalede stratejik istihbaratın tarihinden de kısaca bahsedilecek, stratejik istihbaratın ne olduğu ve ne tür bilgiler içerdiği hakkında da bilgiler verilecektir. Bu çalışma, stratejik istihbarat ve yanılgıları üzerine genel ve teorik bir değerlendirmedir
Anahtar Kelimeler:
Stratejik İstihbarat, Genel Yanılgılar, Tarihsel ve Kavramsal Bakış
STRATEGIC INTELLIGENCE AND COMMON MISTAKES
Strategic intelligence (SI) has been an important tool of great states and civilizations throughout the history. Its importance still continues in today’s World. However, because of incorrect understandings of strategic intelligence, some wrongly-known beliefs existed by the practitioners and theoreticians. In order for the strategic intelligence to be used much properly and effectively, those common mistakes should be known. Strategic intelligence is not a kind of intelligence that is used just by a particular institution in the cases of only threat and risk. Further, approaching strategic issues with tactical and/or operational intelligence, or vice versa, will not solve the issues and may even worsen the problems. Therefore, looking at the issues from the right intelligence perspective, is vital. In this article, a brief history of strategic intelligence and a conceptual discussion on strategic intelligence will be provided. This study is a general and theoretical argument on strategic intelligence and common mistakes
___
- Acar, Ü. (2011). İstihbarat. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Alkan, N. (2012). Türkiye’nin Terörizmle Mücadele Deneyimi. Dünyadan Örneklerle Terörle Mücadele, (ss. 79-125), Bal, İ. ve Özeren, S. (Editörler). Ankara: USAK Yayınları.
- Altuntaş, H. ve Şahin, M. (2011). Kur’an-ı Kerim Meali. (ss. 316-318). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
- Bal, İ. (2012). Türkiye’de Terörle Mücadele: PKK Örneği. Dünyadan Örneklerle Terörle Mücadele, (ss.17-79), Bal, İ. ve Özeren, S. (Editörler). Ankara: USAK Yayınları.
- Beren, F. (2011). İç Güvenlik İstihbaratı. İstanbul: Alfa Yayınları
- Berkowitz, B.D. ve Goodman, A. E. (1989). Strategic Intelligence for American National Security. Princeton: Princeton University Press.
- Bozeman, A. B.(1992). Strategic Intelligence and Statecraft. NY: Brassey’s.
- Caşın, M. H. (2002). Soğuk Savaş Sonrasında Askeri Stratejik İstihbaratın Yeni Vizyonu. Avrasya Dosyası (2) 8: 254-308.
- Clark, R. M.(2010). Intelligence Analysis: A Target-Centric Approach. Washington: CQ Press.
- Coleridge, M. (1893). The Seven Sleepers of Ephesus. London: Chatto & Windus.
- De Smedt, P. (2008). “Strategic Intelligence in Decision Making”. Future- Oriented Technology Analysis (ss. 89-102). Cagnin, C., Keenan, M., Johnston, R., Scapolo, F., Barré, R. (Eds.). Heidelgerg, Berlin: Springer- Verlag Publishing.
- Dışişleri Bakanlığı. (2014). "Türkiye-Suriye Siyasi İlişkileri". Erişim tarihi 16 Aralık 2014, http://www.mfa.gov.tr/turkiye-suriye-siyasi-iliskileri-.tr.mfa EGM. (2014). Erişim tarihi 29 Nisan 2014, http://www.egm.gov.tr/Sayfalar/Strateji-Geli%C5%9Ftirme-Daire- Ba%C5%9Fkanl%C4%B1%C4%9F%C4%B1-.aspx
- Goldman, J. (2006). Words of Intelligence: A Dictionary. Lanham, MD: Scarecrow Press, Inc.
- Gül, Z. (2011). "Kamu Politika Sürecine Teorik Bakış ve Genel bir Değerlendirme". Kamu Politika Süreci (ss. 245-246). Kaptı, A. (Ed.) Ankara: Seçkin Yayınları.
- Gümüş, S. M. (Tercüme, 2001). İngiliz Casusunun İtirafları ve İngilizlerin İslam Düşmanlığı. İstanbul: Hakikat Kitabevi Yayınları.
- Heidenrich, J. G.(2007). The Intelligence Community's Neglect of Strategic Intelligence. Studies in Intelligence (51) 2. Erişim tarihi 11 Eylül 2013, https://www.cia.gov/library/center-for-the-study-of-intelligence/csi- publications/csi-studies/studies/vol51no2/the-state-of-strategic- intelligence.html
- Howell, G. (2006). Gertrude Bell: Queen of the Desert, Shaper of Nations. New York: Farrar, Straus and Girous
- JP1-2 (Joint Publication) (2013). “Strategic Intelligence”. Department of Defense Dictionary of Military and Associated Terms. Erişim tarihi 8 Ağustos, 2013, http://www.dtic.mil/doctrine/new_pubs/jp1_02.pdf
- Kent, S. (1949, 1951). Strategic Intelligence for American World Policy. Princeton: Princeton University Press.
- Liddell, H.B. (1991). The Classical Book On Military Strategy (2nd Edition), NY: Meridian Publishing.
- Liebowitz, J. (2006). Strategic Intelligence: Business Intelligence, Competitive Intelligence, and Knowledge Management. Boca Raton: Auerbach Publications.
- McDowell, D. (2009). Strategic Intelligence: A Handbook for Practitioners, Managers, and Users. Lanham, MD: The Scarecrow Press.
- Özdağ, Ü. (2010). İstihbarat Teorisi. Ankara: Kripto Yayınları.
- Özdağ, Ü. (2012). “Yabancı İstihbarat Örgütleri”. TRT Büyük Takip Programı. Erişim tarihi 5 Nisan 2013, https://www.youtube.com/watch
- Özeren, S. ve Sever, M. (2011). Terörizm Paradoksu ve Türkiye, Ankara: Karınca Yayınları.
- Özeren, S. Sözer, M. A. ve Demirci, S. (2010). Terör Örgütlerinde Militan Kimlik Profili. Türkiye’de Hizbullah Örneği. Terörün Sosyal Psikolojisi, (ss. 139-165), Sever, M., Cinoğlu, H., ve Başıbüyük, O. (Editörler.). Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
- Perkins, J. (2004). Confessions of An Economic Hit Man. San Francisco: Berrett-Koehler Publishers.
- Ransom, H. H. (1970). The Intelligence Establishment. MA: Harvard University Press.
- Russell, R. L. (2007). Sharpening Strategic Intelligence: Why the CIA gets it Wrong and What needs to be done to get it Right. NY: Cambridge University Press.
- Sarı, G. (2003). After Globalization Process New Horizons in Contemporary Strategic Intelligence. (Unpublished Thesis).Yeditepe University, İstanbul.
- Sever, M. ve Özeren, S. (2011). “Neden Hakkari?”. (2011). Terörizm Paradoksu ve Türkiye, (ss. 127-160). Özeren, S. ve Sever, M. (Editörler). Ankara: Karınca Yayınları.
- Sözer, M. A. ve Eski, U. (2011). “Dünden Bugüne Hizbullah”. (2011). Terörizm Paradoksu ve Türkiye, (ss. 161- 200). Özeren, S. ve Sever, M. (Editörler). Ankara: Karınca Yayınları.
- UTSAM. (2013). "Afrika Boynuzu ve Somali'de Güvenlik Çalıştayı". 13 Eylül 2013 tarihinde Polis Akademisi Anıttepe Kampüsünde yapılmıştır.
- Ülkemen, S. ve Gül, Z. (2012). Bureaucratic Redundancy Theory (BRT) and Its Application to Intelligence Services in Turkey. Polis Bilimleri Dergisi, 14 (2): 33-49
- WEB (The World English Bible). (2013). “The Book Of Numbers”.
- Erişim tarihi 12 Eylül 2013, http://ebible.org/web/NUM13.htm#V0
- ISSN: 2147-2912
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2012
- Yayıncı: JANDARMA VE SAHİL GÜVENLİK AKADEMİSİ
Sayıdaki Diğer Makaleler
TÜRKİYE’DE DEVRİYE HİZMETLERİ İLE SUÇ İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ: GÖLBAŞI ÖRNEĞİ
ASİMETRİK LOJİSTİK FAALİYETLERİN ENGELLENMESİ: DOĞRUSAL PROGRAMLAMA MODELİ UYGULAMASI
Tarık Ziya KOYUNCU, Hakan Soner APLAK, Orhan GERDAN
STRATEJİK İSTİHBARAT ve GENEL YANILGILAR
REGIONAL CRIME ANALYSIS OF TURKEY: A TIME SERIES APPROACH
Yunus Emre KARAMANOĞLU, Yılmaz AKDİ
21’İNCİ YÜZYIL ORTAK GÜVENLİK ORTAMI: ASKERÎ STATÜLÜ KOLLUK KUVVETLERİ İÇİN PLÂNLAMA ÖNERİLERİ