DEĞİŞEN JANDARMA TÖREN KIYAFETİNİN PERSONEL İMAJ VE AİDİYET ALGISINA ETKİSİ

İş giysileri çalışanların gereksinimlerine uygunluğunun yanı sıra kurum imajı ve insan kaynaklarından yararlanma gibi kurum dinamiklerini de etkileyebilmektedir. Kurumlar imajlarına göre ve vermek istedikleri mesaja göre üniformalarının model ve rengini seçmektedir. Jandarma Genel Komutanlığında üniforma şeref ve onur timsali olarak görülür ve kurumsal imajının somut halidir. Jandarma Genel Komutanlığı Türk Silahlı Kuvvetlerinden ayrılarak tamamen İçişleri Bakanlığına bağlanması sonrasında 1 numaralı (harici) üniforması da değişmiştir. Bu araştırmada amaç, yeni bir kimlik oluşturma doğrultusunda seçilen siyah renkli 1 numaralı üniformanın jandarma personelinin imaj ve aidiyet algılarına etkisini ortaya çıkarmaktır. İyi seçilmiş bir üniforma çalışanların moralini yükseltmekte, kurum atmosferine katkıda bulunmakta ve kurumun hizmet verdiği bireylerin tatmin düzeyini artırmaktadır. Bu doğrultuda yeni kıyafetin personel imaj ve aidiyet algısına etkisinin ortaya konulmasında elde edilen sonuçların faydalı olacağı beklenmektedir. Bu çalışmada Ankara’da farklı birimlerde görev yapan 20 subay, 36 astsubay ve 23 uzman jandarma çavuş/uzman erbaş statüsünde toplam 79 jandarma personeline yarı yapılandırılmış sorular sorulmuştur. Elde edilen veriler yeni, 1 numaralı kıyafetin imaja ve aidiyete etkileri olmak üzere iki tema altında sınıflandırılmıştır. Görüşmeye katılanların yüzde 62’si yeni üniformanın imaja katkısıyla ilgili, yüzde 43’ü aidiyete katkısı ile ilgili olumlu görüş bildirmiştir. Etkisi olmayacağını bildirenlerin sayısı olumsuz olacağını bildirenlerin sayısından daha fazladır. Üniforma değişimini askerlikten kopma olarak gören subaylar olumsuz düşünceye sahipken uzman jandarma çavuş/uzman erbaşlar ise bunu olumlu görmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Jandarma, Kurumsal İmaj, Aidiyet, Algı, Üniforma

THE EFFECT OF CHANGING GENDARMARIE CEREMONY CLOTHES ON THE PERCEPTION OF STAFF IMAGE AND IDENTIFICATION

In addition to suitability to the needs of employees, work clothes can also influence the dynamics of the company such as corporate image and utilization of human resources. Corporations choose the model and color of their uniforms according to their images and the message they want to give. In General Command of Gendarmerie, the uniform is seen as a symbol of honor and dignity and is the concrete form of corporate image. After General Command of Gendarmerie was separated from the Turkish Armed Forces and is subordinated to the Ministry of Interior, the Uniform Number 1 (external uniform) of the Gendarmerie has changed. The aim of this study is to determine the effects of black uniform number 1 chosen on the basis of creating a new identity on the image perception and the sense of perception of belonging to the gendarmerie personnel. A well-chosen uniform raises the morale of employees, contributes to the corporate atmosphere and increases the level of satisfaction of the individuals served by the institution. In this respect, it is expected that the results obtained in revealing the effect of new uniform on image perception and the sense of perception of belonging will be useful. In this study, semi-structured interview questions were asked to 20 officers, 36 non-commissioned officers and 23 specialists, totaly 79 gendarmeries, who have been working in different units in Ankara. The data was classified under two themes: the effects of the Uniform Number 1 on image perception and the sense of perceptio of belonging 62 percent of the respondents expressed positive opinion about the contribution of the new uniform to the image and 43 percent of the respondents expressed positive opinion about the contribution to the sense of belonging. The number of the respondents who reported that it would have no effect was greater than the number of the respondents who reported that it would be negative. Officers who see the change of uniform as a rupture from military service have a negative opinion, while specialists see this as positive.

Keywords:

Gendarmerie, Corporate Image, The Sense Of Belonging, Perception, Uniform,

PDF

___

668 Sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Alınması Gereken Tedbirler ile Bazı Kurum ve Kuruluşlara Dair Düzenleme Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname.
1706 Sayılı Jandarma Kanunu.
2803 Sayılı Jandarma Teşkilat, Görev ve Yetkileri Kanunu.
Anderson, W. (2002). School Dress Codes and Uniform Policies, Policy Report, Reporting on policy Issues in K-12 Educational Management, Fall 12, Number 4 University of Oregon.
Ay, N. (2007). Kara Kuvvetleri Mensubu Kadın Subayların Eğitim Elbiselerinin Ergonomik Kalıp Formu İçin Örnek Bir Uygulama, Ankara, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi.
Aygül, İ. (2011), Sivil Havacılık Uçuş Personeli Üniforma Tasarımında Eğilimler ve Bir Öneri, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Endüstri Ürünleri Tasarımı Anasanat Dalı.
Barnard, M. (2001). Fashion as Communication, London, New York, Routledge.
Biber, A. (2004). Halkla İlişkilerde Teorik Bir Çerçeve, Ankara: Vadi Yayınları.
Black, P.S. (2008). Lines of Flight: The Design History of The Qantas Flight Attendants’ uniforms, Sydney, University of Sydney Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Brown, B.B. (2003). “Employees` Organizational Commitment and Their Perception of Supervisors` Relations-Oriented and Task-Oriented Leadership Behaviors”, Faculty of the Virginia Polytechnic Institute and State University, Virginia,
Brunsma, D. L. (2006). School Uniform Policies in Public Schools. Principal, 85(3),50-53. https://scholar.google.com.tr/scholar?hl=tr&as_sdt=0%2C5&q=School+Uniform+Policies+in+Public+Schools&btnG= Erişim Tarihi 23 Mayıs 2019
Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design: Choosing among five approaches (2. Baskı). USA: SAGE Publications.
Çakır, Ö. (2004). Profesyonel Yaşamda Kişisel İmaj, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Çitoğlu, F. (2001). Türk Silahlı Kuvvetleri Bayan Subay Üniformalarında Standartlar, İstanbul, Marmara Üniversitesi Yayınlanmamıs Doktora Tezi.
Daniel,K., Johnson, L. W., Miller, K. E. (1996). Dimensions of Uniform Perceptions Among Service Providers, MCB University Press: The Journal Of Services Marketing, Vol. 10 No. 2. 42-56.
Dowling, G. R. (1993). Developing Your Company Image into a Corporate Asset,Long Range Planning, 26 (2), 101–109.
Durna, U. ve Eren, V. (2005). “Üç Bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel Bağlılık”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2): 210-219.
Duvall, B., Faklaris M. A., Fisher, B., Moody, M., Njagi, P., Wilson, C., (2004). Dress Code/Uniform Policies in Education. www.character-education.info/Articles/Case_for_Uniforms.htm Erişim Tarihi 23 Mayıs 2019
Frank, M.G. and Gilovich, T. (1988), “The Dark Side Of Self- And Social Perception: Black Uniforms And Aggression In Professional Sports”, Journal of Personality and Social Psychology, Vol. 54 No. 1, pp. 74-85.
Gönen, E., Özgen, Ö., Özmete, E., Bayoğlu, A. S. (2003 Ekim). Sağlık Sektöründe Çalışan Kurum Ev İdaresi Personelinin İş Doyumunda Üniformanın Etkisi, Ankara Üniversitesi Ev Ekonomisi Yüksekokulu, 9. Ulusal Ergonomi Kongresinde sunuldu, Denizli, 16-18.
Guiraud, P. (1994). Göstergebilim, (Çev. Mehmet Yalçın), Ankara: İmge Kitabevi, 1994, 105.(Eserin Orjinali 1971’de yayınlandı).
Gunderson DF. (1987), Credibility of the police uniform. J Police Science Administration 15, 192-195. İletişim Türkiye Dergisi, (1997). Halkla İlişkiler Derneği Yayın Organı, Sayı: 3, Ağustos – Ekim
Joseph, N. and Alex, N. (1972), “The Uniform: A Sociological Perspective”, American Journal of Sociology, Vol. 77 No. 4, pp. 719-30.
Kaiser, S.B. (1983), “Toward A Contextual Social Psychology Of Clothing: A Synthesis Of Symbolic Interactionist And Cognitive Theoretical Perspectives”, Clothing and Textiles Research Journal, Vol. 2 No. 1, pp. 1-9.
Kanışkan, E. (2012). Giysi Seçiminde Renk. Curaoğlu, F. (Editör). Giysi Seçimi, Eskişehir. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2689, 74-97.
Keskin, B. (2006). Renk Terapisi Üzerine Bir İnceleme, A.Ü. Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Dergisi, C: 10, 23-27.
Koca, E. ve Koç, F. (2008). Çalışan Kadınların Giysi Seçimleri ve Renk Tercihleri, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Bahar.
Koç, F., Koca, E., Pamuk, B. ve Şahinoğlu, M. (2008). Ürün Tanıtım Elemanlarının İş Giysilerinin Giysi Konforu Açısından Değerlendirmesi (Gıda Sektörü Örneği). 14. Ulusal Ergonomi Kongresinde sunuldu, Trabzon.
Kozanoğlu, C. (1994). Cilalı İmaj Devri, İstanbul: İletişim Yayınları, 4.
Krystyniak, F. (2001). Educators’ Dress Code Study Shows Numerous Positive Effects. https://www.shsu.edu/~pin_www/T@S/2001/DressCode.html Erişim Tarihi 23 Mayıs 2019
Küçükkurt, M. (1988). Halkla İlişkilerde Araştırma Yöntemleri ve Değerlendirme. Halkla İlişkiler Sempozyumu-87, Ankara Üniversitesi BYYO ve TODAİE Yayınları, Ankara.
L’etang, J. ve Pieczka, M. (2002). Halkla Ilişkilerde Eleştirel Yaklaşimlar. (Derleyen: Sema Yıldırım Becerikli; Çev. Derya Tellen), Ankara: Vadi Yayınları.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Nagasawa, R.H., Hutton, S.S. ve Kaiser, S.B. (1991). A Paradigm for the Study of the Social Meaning of Clothes: Complementarity of Social-Psychological Theories. Clothing and Textiles Research Journal, Vol:10, No:1, 53-62. ISSN 0887-302X. (Akt. Ö.Özgen, F. Söylemezoğlu, Z.Erdoğan, A.S.Bayoğlu; Adolescents, Clothing and Self-Esteem: The Case of Turkey).
Patton, M.Q. (1987). How to Use Qualitative Methods in Evalution. Newbury Park, CA:Sage.
Peltekoğlu, F. B. (2001). Halkla İlişkiler Nedir, 2. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
Rafaeli, A. and Pratt, M.G. (1993), “Tailored meanings: on the meaning and impact of organizational dress”, Academy of Management Review, Vol. 18 No. 1, pp. 32-55.
Paul, J. ve Birzer M. L. (2004). Images of Power: An Analysis of the Militarization of Police Uniforms and Messages of Service, Free Inquiry In Creative Sociology, Volume 32 No.2
Saruhan, Ş. C. ve Yıldız, M. L. (2009). Çağdaş Yönetim Bilimi, İstanbul: Beta Yayın.
Singer, M.S. and Singer, A.E. (1985), “The Effect Of Police Uniform On İnterpersonal Perception”, Journal of Psychology, Vol. 119 No. 2, pp. 157-61.
Solak, L. (2003). Ergonomi İlkeleri ile Oluşturulacak Giyside Çıkan Sonuç Kullanıcı Konforu, 9. Ulusal Ergonomi Kongresinde sunuldu, Denizli.
Solomon, M.R. (1985), “Packaging the service provider”, The Services Industries Journal, Vol. 5, July, pp. 64-71.
Taneri O.P., Ulutaş, B. ve Akgündüz, M.M. (2015). Öğrencilere Getirilen Kılık Kıyafet Serbestliğinin Okul Bileşenleri Gözünden İncelenmesi (Ankara Örneği), Eğitim Bilim Toplum Dergisi / Cilt:13 Sayı:49 Kış: 2015 Sayfa: 32-60
Timur, N. ve Özmen, A. (2009). Stratejik Küresel Pazarlama, Ankara: Eflatun Yayınevi.
Veblen, T. (1953), The Theory of the Leisure Class, Unwin, London.
Yalçın, A. ve İplik, F.N. (2005). “Beş Yıldızlı Otellerde Çalışanların Demografik Özellikleri ile Örgütsel Bağlılıkları arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Adana İli Örneği”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1): 395-412.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınları.
Yin, R. (1984). Case Study Research: Design and Methods. (3. Basım). California: Sage Publications.