TÜRKÇEDE ÇOCUK KAVRAMI
Çocuk sözcüğü Türk lehçeleri arasında “insan yavrusu” anlamıyla yalnız Türkiye Türkçesinde ve Kırım Türkçesinde bulunmaktadır. Kâşgarlı Mahmut’un Divanü Lûgati’t-Türk’ünde ise çocuk “domuz yavrusu, her şeyin küçüğü olarak açıklanmıştır. Kâşgarlı’nın verdiği bu anlama bakarak sözcüğün asıl anlamanın “domuz yavrusu” olduğu, sonradan anlam kaymasıyla “insan yavrusu” anlamını kazandığı sanılmıştır.
___
- Abu Hay. A. Caferoğlu, Abû Hayyân, Kitâb al-İdrâk li-lisân al-Atrâk, İstanbul, 1931.
- Altay-Rus. Slov. N.A. Baskakov, Russko-Altayskiy Slovar, Moskova, 1964.
- Altun Yaruk Suvarnaprabhasa, yayınlayanlar: W. Randloff - S.E. Malov, St. Petersburg, 1913-1917, ve S. Çağatay, Altun Yaruk’ tan İki Parça, Ankara, 1945.
- Azeri Sözl. Azerbaycança Rusça Sözlük, Bakı, 1941.
- DS. Derleme Sözl. Derleme Sözlüğü, TDK, Ankara, 1963-1976.
- Gaziantep Ö.A Aksoy, Gaziantep Ağzı III, TDK, Ankara, 1946.
- Tarama Sözl. Tanıklarıyla Tarama Sözlüğü, TDK, Ankara, 1964-1972.
- Uyg. E. Uyg. A. Caferoğlu, Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü, TDK, İstanbul, 1968.