Sınıf öğretmenliği eğitimi sempozyumları, 1994 yılından günümüze kadar süregelen bir biçimde gerçekleştirilmektedir. Sınıf öğretmenliği eğitimi sempozyumları 2006 yılından itibaren düzenli olarak her yıl yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, artık geleneksel hale gelmiş olan sınıf öğretmenliği eğitimi sempozyumlarının niteliğinin arttırılması için sempozyumlarda sağlanması gereken yeterlikler, sunulması gereken özellikler gibi noktalara odaklanılarak daha nelerin yapılabileceğini ortaya koymaktır. Bu çalışma nitel bir araştırma olup 2016-2017 öğretim yılının bahar döneminde farklı üniversitelerde Sınıf Eğitimi Anabilim Dalında görev yapan öğretim elemanları ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplamak için açık uçlu anket tekniği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, izin alma, salonların uzaklığı, salonlardaki katılımcı sayısının azlığı, ulaşım, tarihlerin uzatılması, konaklama, iletişim, sunuların yoğunluğu, bildirilerdeki başlık ve içerik uyuşmazlığı ile gözden kaçan hatalar biçiminde sorunlar ortaya çıkmıştır. Sempozyumda yer alan etkinliklere katılan sayısının az olması gibi sorunlar bulunmuştur. Ayrıca, aynı çalışmaların farklı zamanlara dağıtılması, sosyal programların titiz hazırlanması, lisans ve yüksek lisans öğrencilerine destek sağlanması, solan büyüklüklerinin yeterli olması, önemli tarihlerde değişikliklerin olmaması, sempozyum yerlerinin dikkatli belirlenmesi, düzenleme kuruluyla iletişimin kolaylaştırılması, yönlendirme yardımı sağlanması, sempozyum süresinin arttırılması, profesyonel şirketlerle işbirliği yapılması, dergilerle işbirliği sağlanması ve kaliteli hakemlik yapılması biçiminde öneriler getirilmiştir. Sınıf öğretmenliği eğitimi sempozyumlarının niteliğinin arttırılması boyutunda akademisyenlerden alınan öneriler incelendiğinde, panellerin güncel sorunlara değinmesi, temaların katılımcılarca önerilmesi, oturum konuşmacılarının çeşitlendirilmesi, çalıştayların yapılması, değerlendirme sürecinin uzun tutulması, hakemliklerin iyileştirilmesi, panellerin arttırılması, tanışma etkinliklerinin düzenlenmesi, öğretmen-akademisyen iletişiminin arttırılması, öğretmen katılımının arttırılması, Milli Eğitim Bakanlığı ile işbirliği yapılması, lisans adaylarının katılımının sağlanması, sponsor desteğinin arttırılması ve iki yılda bir düzenlenmesi biçiminde önerilerin geldiği görülmüştür.

Primary Teacher Education Symposiums have been organized sporadically since 1994, and annually since 2006.  The aim of this study is to put forth and address any existing needs of symposiums as well as focus on any other potential things that can be done in order to improve their level of quality, now that these symposiums are a regular occurrence.  This study is qualitative, and was conducted during the spring 2016 – 2017 teaching term at several universities using members of classroom teaching departments.  Data was collected using an open-ended questionnaire—with descriptive analysis being used to analyze what was collected.  Upon examining the problems that arose within the context organizing the Primary Teacher Education Symposiums, challenges that were uncovered included related to the length of conference halls, the scantiness of participants, transportation, the extension of dates, accommodation, communication, and discrepancies between the length of presentations versus their aforementioned titles and contents. Problems in terms of organizing the events were also encountered, thus leading yet again to a range of suggestions made by academics.  In terms of problems encountered, suggestions made dealt with the scattering the same studies/presentations around at different times, the meticulous organization of social programs, halls being big enough, no constant changes at important times, symposium locations being carefully determined, communication with the organizing body being made simpler, better guidance and help, (potential) collaboration with professional companies, collaboration with journals/magazines, and high-quality adjudication. In terms of improving symposium quality, when examining the suggestions collected from academics, recommendations brought to the table included discussion panels making mention of contemporary problems, allowing themes to be suggested by participants, bringing in more variety to speaking sessions, organizing meet and greet events, increasing teacher-scholar interaction, increasing the number of teacher participants, collaboration with Turkey’s Ministry of National Education (MEB), brining in undergraduate-level applications, increasing sponsor-based support, and having the symposium held once every two years.