Nur Feyzal KESEN, Özlem KARAKUŞ, M. Engin DENİZ

YETİŞTİRME YURTLARINDA KALAN ÇOCUKLARIN KURULUŞA GELİŞ NEDENLERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırma 1996-2004 yılları arasında Türkiye’deki 109 yetiştirme yurdunda yaşayan çocukların yetiştirme yurduna birincil geliş nedenlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yetiştirme yurduna geliş nedenlerine baktığımız zaman; anne-baba boşanması (n=4540; %17.1), ebeveynin terki (n=2216; %8.3), ebeveynin ölümü (n=12353; %46.6), ekonomik yetersizlik (n=3716; %14), enseste maruz kalma (n=174; %0.66), cinsel istismar (n=309; %1.16), fiziksel ve duygusal istismar (n=938; %3.55), zorla evlendirilmek (n=36; %0.13), diğer nedenlerden (ebeveynin biri ya da her ikisinin özürlü olması, cezaevinde olmaları, deprem gibi doğal afetler, töre vs...) (n=2209; %8.33) olmak üzere toplam 26491 çocuk olduğu görülmektedir. Boşanma, terk edilme, ekonomik yetersizlik, ebeveyn ölümü nedeniyle yetiştirme yurduna gelen erkek çocukların sayısı, kız çocukların sayısından fazladır. Fiziksel, cinsel, duygusal istismar, ensest, zorla evlendirme nedeniyle yetiştirme yurduna gelen kız çocuklarının sayısı, erkek çocukların sayısında fazladır. Yıllara göre bakıldığında, her geçen yıl yetiştirme yurduna gelen çocuk sayısında artış görülmektedir

Anahtar Kelimeler:

Yetiştirme yurdu, boşanma, istismar, terk, ebeveyn ölümü, ensest.

Investigation of the Reasons Why Children Living in Youth Homes Need to Them

This research is conducted to determine the primary reasons why children, who lived in 109 youth homes operating in Turkey, registered to these homes during the period 1996-2004. When these reasons are of concern, they can be listed out as follows: parents’ divorce (n=4540; %17.1), parents’ abandonment (n=2216; %8.3), parents’ death (n=12353; %46.6), economical insufficiency (n=3716; %14), incest cases (n=174; %0.66), sexual abuse (n=309; %1.16), physical and emotional abuse (n=938; %3.55), as well as forcing them into marriage (n=36; %0.13), and other factors such as either one or two disabled parents, imprisonment of parents, natural disasters, custom, etc. (n=2209; %8.33). Gender differences are also considered when children’s coming reasons are evaluated. According to the findings obtained, number of the children enrolling the youth homes has been steadily increasing in most of the factors indicated.

Keywords:

Youth home, divorce, abuse, abandonment, parent’s death, incest,

PDF

___

Akdoğan, H. (2005). Çocuğun cinsel istismarı ve türkiye’de çocuk cinsel istismarını önlemeye yönelik çalışmalar. Turkish Journal of Police Studies, 7(1), 1-15
Akyüz, E. (1986). Medeni kanunun 272. maddesine göre çocuğun korunması ve yeni isviçre medeni kanunu göz önünde tutularak yapılması önerilen değişiklikler. AÜ. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1–2, 147.
Aydın, O. ve Baran, G. (2010). Toplumsal değişme sürecinde evlenme ve boşanma. Toplum ve Sosyal Hizmet. 21, 2.
Bradford J. M. W. (2006). Cinsel şiddet hakkında. Current Opinion in Psychiatry. 2,4:223- 230,
Çelen, M. (2011). Türkiye’de boşanma olgusu ve boşanma çeşitleri. Ulusal Aile Sempozyumu.
Çengelci, E. (1996). Cumhuriyet Türkiyesi’nde sosyal hizmetlerin örgütlenmesi. Ankara Şafak Matbaacılık.
Child abuse and neglect. retrieved Temmuz 13 2011 http://www.doh.wa.gov/hsqa/emstrauma/injury/pubs/icpg/DOH530090ChldAb.pdf
Çocuk koruma kanunu. (2005). http://www.shcek.gov.tr/cocuk-koruma-kanunu.aspx Retrieved Temmuz 18.
Er, T. (2010). Cinsel istismara maruz kalan ve kalmayan ergenlerin anksiyete, depresyon ve benlik algısı açısından karşılaştırılması. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Kacker, L., Varadan S., Kumar P. (2007). Study on child abuse India 2007. Retrieved Temmuz 13 2011. http://wcd.nic.in/childabuse.pdf
Karasar N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
Koşar, N. (1992). Sosyal hizmetlerde aile ve çocuk refahı alanı. MN Ofset.
Onat, Ü. (1994). Ankara İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğü’ne başvuran korunmaya muhtaç çocuklar üzerine bir araştırma. 2000’li Yıllara Doğru Sosyal Devletin Gerçekleştirilmesinde Sosyal Hizmetlerin Yeri ve Önemi. Bildiriler. Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi Yayınları, 3, 43-57.
Polat, O. (2006). Cinsel istismar rehberi. Forart Matbaa, İstanbul.
Ovayolu, N., Uçan Ö., Serindağ S. (2007). Çocuklarda cinsel istismar ve etkileri. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4, 14-22.
Özdemir N., Sefer N., Türkdoğan D. (2008). Bir sosyal sorumluluk projesi örneği: Yıldırım, N. (2004). Türkiye’de Boşanma ve Sebepleri. Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 28, 59-81.
Pekin 5: Birleşmiş milletler’de kadının insan hakları ve türkiye’nin taahhütleri 2001
Powers, J. L., Eckenrode, J., Jaklitsch, B. 1990. Maltreatment among runaway and homeless youth. Child Abuse and Neglect, 14, 87-98.
Popper C ve West S.A. (1999). Disorders usually first diagno¬sed in ınfancy, childhood or adolescense. (In: Hales RE; Yudofsky SC, Talbott JA, eds. The American Psychiatric Pres.), 884-887,
Ras-Work, B. (2006). The impact of harmful traditional practices on the girl child, elimination of all forms of discrimination and violence against the girl child. UNICEF Innocent Research Center Expert Group Meeting, 25-28 September 2006, Florence-Italy.
Russel D. (1986). The Secret Trauma: Incest in The Lives of Girls and Women. Basic Books, New York.
Saygılı, S. ve Gönenli, S. (2008). Aynı ailede görülen çoklu ensest. Düşünen Adam, 21(1-4), 32-37.
Sönmez, S. (2002). 100 göstergede kriz ve yoksullaşma. İletişim Yayınları.
Şenocak, H. (2005). Korunmaya muhtaç çocuklar: istanbul yetiştirme yurtları üzerine bir alan araştırması. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Yıldırım, N. (2004). Türkiye’de boşanma ve sebepleri. Bilig, 28.
Yolga Tahiroğlu, A., Avcı, A., Çekin N. (2008). Çocuk istismarı, ruh sağlığı ve adli bildirim zorunluluğu. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9,1-7
Zoroğlu S. S., Tüzün Ü., Şar V., Öztürk M., Eröcal Kora M., Alyanak B. (2001). Çocukluk dönemi istismar ve ihmalinin olası sonuçları. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2(2), 69-78.