KADINLARDA BAĞLANMA VE RUH SAĞLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN SOSYAL HİZMET BAKIŞ AÇISIYLA DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu araştırmada kadınlarda ruh sağlığı problemleri ve bağlanma örüntüleri arasındaki ilişki sosyal hizmet bakış açısıyla ortaya konulmaya çalışılmıştır. Nicel araştırma tasarımı kullanılmış olan bu çalışmada klinik ve klinik olmayan örneklem grupları ile çalışılmıştır. Klinik örneklem grubunu ruh sağlığı hizmetlerinden faydalanan kadınlar oluştururken; klinik olmayan örneklem grubunu ise benzer sosyo-demografik özellikler gösteren fakat ruh sağlığı hizmeti almayan kadınlar oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında çalışma ve karşılaştırma gruplarında yer alan katılımcılara anket formu uygulanmıştır. Her iki gruptaki kadınlar için üç farklı bölümden oluşan anket formunun birinci bölümünde sosyo-demografik verilerine ilişkin soruların yer aldığı “Tanıtıcı Bilgi Formu”, ikinci bölümde kendi anneleriyle kurmuş oldukları ilişki örüntüsünü geriye dönük olarak değerlendirmek için “Ana-Babaya Bağlanma Ölçeği”, üçüncü bölümde bağlanma boyutlarını ölçmek için oluşturulan “Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II” uygulanmıştır. Araştırma sonucunda genel olarak literatürle uyumlu sonuçlara ulaşılmış olup; bu sonuçlar ruh sağlığı ve bağlanma örüntüleri arasındaki ilişkiyi destekler niteliktedir.

Anahtar Kelimeler:

Kadınlarda Bağlanma, Kadınlarda Ruh Sağlığı

Assessment of the Relationship Between Attachment and Mental Health on Women from the Social Work Perspective

This research aimed to determine the relationship between the mental health problems and attachment styles on women from social work perspective. A quantitative research design was used, in which study and control groups were formed.The study group consisted of women who were receiving mental health services. The control group comprised women who had similar socio-demographic characteristics to the study group but were not receiving mental health services. For the collection of data, in both the study and control groups were asked to complete a survey with the following three sections: 1) “Introductory Information Form” containing questions about the socio-demographic characteristics of the women, 2) “Parental Attachment Scale” that retrospectively assessed the women’s relationships with their parents based on their perceptions, and 3) “Experiences in Close Relationships Scale II” designed to determine the attachment styles of the women. Results were consistent with the literature and based on these results, it can be concluded that mental health and attachment styles are related.

Keywords:

Attachment in Women, Mental Health in Women,

PDF

___

Akdağ, S (2011). Ergenlerin bağlanma stilleri ile ebeveynlerinin bağlanma stilleri arasındaki ilişki. Tıpta Uzmanlık Tezi, Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Antalya.
Baltacıoğlu, S (2016). Genç yetişkinlerin bağlanma stillerinin, yakın ilişkilerindeki̇ psikolojik eğilimlerinin ve ilişki inançlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Aile Danışmanlığı Yüksek Lisans Programı, İstanbul.
Blakely, TJ, Dziadosz, GM (2015). Application of attachment theory in clinical social work. Health&SocialWorkAdvance Access, 25.
Bowlby, J (1969). Bağlanma (1. cilt) (T.V. Soylu, Çev.) İstanbul: Pinhan.
Bowlby, J (1973). Ayrılma (2. cilt) (M. Günay, Çev.) İstanbul: Pinhan.
Bowlby, J (1980). Kaybetme (3. cilt) (N. Nirven ve N. Diner, Çev.) İstanbul: Pinhan.
Bowlby, J (1988). Güvenli Bir Dayanak: Ebeveyn-Çocuk Bağlanması ve Sağlıklı İnsan Gelişimi (S. Güneri, Çev.) İstanbul: Psikoterapi Enstitüsü Eğitim Yayınları:84.
Brenning, K, Soenens, B, Braet, C, Bal, S. (2012). The role of parenting and mother-adolescent attachment in the intergenerational similarity of internalizing symptoms. Journal of Youth and Adolescence, 41(6): 802–816.
Bulut, I (1998). Psikiyatri Alanı ve Sosyal Hizmet Mesleği. Psikiyatri Temel Kitabı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
Çamurlu-Keser, C (2006). Annenin bağlanma düzeyi ve çocuk yetiştirme sürecinin çocuğun bağlanma düzeyine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı, Gelişim Psikolojisi Bilim Dalı, Bursa.
Erdem, Ş ve Kabasakal, Z (2015). Psikolojik iyi olma ve yetişkin bağlanma boyutları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1): 82-90.
Erdem-Özyurt, Ş (2016). Ergenlikte algılanan duygusal istismar ve bağlanma arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı, İzmir.
Güngör, D (2000). Bağlanma stilleri ve zihinsel modellerin kuşaklararası aktarımında anababalık stillerinin rolü. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, Sosyal Psikoloji Bilim Dalı, Ankara.
Gürdal, C (2009). Bipolar bozukluğu olan bir ebeveyn tarafından büyütülmenin psikososyal gelişim üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Bölümü, Klinik Psikoloji Anabilim Dalı, İzmir.
Hamarta, E (2004). Bağlanma teorisi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14: 53-66.
Hazan, C and Shaver, P (1987). Romantic love conceptualized as an attachment process. Journal of Personality and Social Psychology, 52: 511-524.
Hazan, C and Shaver, P (1994). Bağlanma: Yakın ilişkilerle ilgili araştırmalar için bir çerçeve (Çev. Ali Dönmez). Türk Psikoloji Bülteni, 16- 17, Mart-Haziran 2000, 29-50.
Kapçı, E,G ve Küçüker, S (2006). Ana Babaya Bağlanma Ölçeği: Türk üniversite öğrencilerinde psikometrik özelliklerinin değerlendirilmesi. Türk Psikiyatri Dergisi, 17(4): 286-295.
Kesebir, S, Kavzaoğlu, S,Ö ve Üstündağ, M,F (2011). Bağlanma ve Psikopatoloji. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3(2):321-342.
Koçhan, K (2014). Madde kullanan ve kullanmayan erbaş/erlerin ebeveyne bağlanma, depresyon düzeyleri ve stresle başa çıkma stillerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Tokat.
Öztürk, M (2014). Vajinismus hastalarında travma yaşantıları ve bağlanma biçimleri. Tıpta Uzmanlık Tezi, İstanbul Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, İstanbul.
Selçuk, E, Günaydın, G, Sümer N ve Uysal, A (2005). Yetişkin Bağlanma Boyutlan İçin Yeni Bir Ölçüm: Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II’nin Türk Örnekleminde Psikometrik Açıdan Değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 8(16): 1–11.
Sözen-Giray, F,S (2016). Suça sürüklenmiş ergenlerin çocukluk çağı ruhsal travmaları ve anne-babaya bağlanma düzeylerinin incelenmesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Adli Tıp Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı, İstanbul.
Sroufe, L,A (2005). Attachment and development: A prospective, longitudinal study from birth to adulthood. Attachment and Human Development, 7(4): 349 – 367.
Sroufe, L,A, Carlson, E,A, Levy, A,K, Egeland, B (1999). Implications of attachment theory for developmental psychopathology. Development and Psychopathology, 11: 1 – 13.
Şencan, B (2015). Bağlanma örüntüleri̇ ve psi̇koloji̇k i̇yi̇li̇k hali̇ arasındaki̇ i̇li̇şki̇lerde duygusal şemalar, duygusal zorlanmaya tolerans ve ki̇şi̇lerarası beklenti̇leri̇n rolü. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı, Klinik Psikoloji Bilim Dalı, Ankara.
Thyer BA, Dulmus CN, Sowers, KM (2012). Human Behavior in the Social Environment: Theories for Social Work Practice. John Wiley & Sons, Inc, New Jersey. Tüzün, O ve Sayar, K (2006). Bağlanma kuramı ve psikopatoloji. Düşünen Adam: Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 19: 24-39.
Zachrisson, H,D (2009). Attachment in middle and late childhood .Measurement validation and relation to mental health problems. Norwegian Institute of Public Health Division of Mental Health. Series of dissertations submitted to the Faculty of Social Sciences, University of Oslo No. 167.