FAZLA KİLOLU ÇOCUKLARA YÖNELİK ARA BEDEN KALIP ÇALIŞMASI

Fazla kilo, vücutta aşırı yağ depolanması ile ortaya çıkan, fiziksel ve ruhsal sorunlara neden olabilen bir enerji metabolizması bozukluğu olup sosyoekonomik düzeyi iyi olan birçok ülkede ortak sorun haline gelmiştir. Bilindiği üzere ülkemizde pazarlanan çocuk giysileri, normal vücut ölçülerine sahip çocuklar dikkate alınarak üretilmiştir. Oysa fazla kilosu olan ve özellikle obezite sınıfına giren çocuklar, tüm giysilerini çok daha büyük yaşlar için üretilmiş giysiler arasından seçmek durumundadırlar. Bu da çocukların psikolojilerini olumsuz yönde etkilemekte, olası tadilat nedeniyle aileye fazladan maddi bir yük getirmekte ve vücut hareket konforları üzerinde olumsuz etkilere yol açmaktadır. Tüm bu sorunlar dikkate alındığında üretim yelpazesinin bu alanında önemli bir boşluk bulunmaktadır. Bu makale kapsamında fazla kiloya sahip çocuklara yönelik ölçü tabloları oluşturulmuş ve bu ölçülere göre giysi kalıpları çalışılmıştır. Böylece kilolu, hatta obez olan çocuklar için üretim yapılması ve mağazalarda bu çocuklara yönelik ara bedenlerin yer alması için farkındalık oluşturulması amaçlanmıştır.

A STUDY ON INTERMEDIARY PATTERN SIZE FOCUSED FOR CHILDREN WITH OVERWEIGHT

Overweight, associated with excessive fat deposition in the body, is a problem that can cause physical and mental energy metabolism disorder and it has become a common problem in many countries with good socioeconomic level. It is known that children wear marketed in our country are manufactured by considering children with normal body size. However children with overweight especially included in obesity grade are in a position to choose all their wear among the dresses manufactured for much older ages. This affects negatively the children's psychology, brings an extra financial burden on families due to possible modification and leads to adverse effects on body movement amenities. Considering all these issues, there is an important gap in this area of production range. Size tables for the children with overweight are obtained and clothing patterns are created according to these sizes within the scope of this article. Thus, it is aimed to be produced for children with overweight or even obese and to create awareness for taking place of intermediate sizes in stores for these children.

___

  • 1. K. Babaoğlu, Ş. Hatun, 2002, “Çocukluk Çağında Obezite” Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, Vol: 11(1), pp: 8. 2. Neyzi, O., Günöz, H., Furman, A., Bundak, R., Gökçay, G., & Darendeliler, F. , 2008, “ Türk Çocuklarında Vücut Ağırlığı, Boy Uzunluğu, Baş Çevresi ve Vücut Kitle İndeksi Referans Değerleri”, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, Vol: 51(1), pp:1-14. 3. Çivitçi, Ş., & Harmankaya, H., 2012, 6–16 Yaş Arası Obez Çocukların ve Ergenlerin Giysilerde Tercih Ettiği Özellikler. EJOVOC: Electronic Journal of Vocational Colleges, Vol: 2(1). 4. Şimşek, F., 2005, “Obesity Prevalence in a Primary School and a High School in Ankara. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, Vol: 58(04). 5. Camcı, N., 2010, “Çocuk Besleme Anketi'nin (Child Feeding Questionnaire-CFQ) Geçerlilik ve Güvenilirliğinin Saptanması ve Türk Ebeveynlerine Uygulaması”, (Doctoral dissertation). 6. Ergün, A., & Erten, S. F., 2004, “Öğrencilerde Vücut Kitle İndeksi ve Bel Çevresi Değerlerinin İncelenmesi”, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, Vol: 57(02). 7. Öztürk, A., & Aktürk, S., 2011, “Obesity Prevalence and Associated Risk Factors in School-Aged Children”, TAF Preventive Medicine Bulletin, Vol: 10(1), pp: 53-60. 8. Tuncer, E., & Gültekin, T., 2014, “İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Obezite Oranları: Çubuk Örneği.”, IV. Ulusal Antropoloji Sempozyumu, İstanbul. 9. Uskun, E., Öztürk, M., Kişioğlu, A. N., & Kırbıyık, S., 2005, “İlköğretim Öğrencilerinde Obezite Gelişimini Etkileyen Faktörler”, SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi, Vol:12(2), pp: 19-25. 10. Parlak, A., & Çetinkaya, Ş., 2007, “Çocuklarda Obezitenin Oluşumunu Etkileyen Faktörler”, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, Vol:2(5), pp:27-33. 11. Detering, U., 2003, “CONTEC Bekleidungskonstruktion KOB”, Textil- und Bekleidungstechnik, Hochschule Niederrhein, Mönchengladbach. 12. Bahadır Ünal Z., 2011, “ A Statistical Method For Obtaining Auxiliary Measurements From The Base Measurements of Trousers and Shirt’’, Tekstil, Vol: 60(5), pp:195-201. 13. Bahadır Ünal, Z., Öndoğan, Z.; 2003, “0-24 Ay Arası Bebek ve Çocukların Temel Ölçülerinin Bulunması ve Temel Ölçülerden Yardımcı Ölçülerin Elde Edilmesi Üzerine Bir Araştırma”, Tekstil ve Konfeksiyon Dergisi, Vol:13(3), pp:161-168, İzmir. 14. Bahadır Ünal, Z., Öndoğan Z.,; 2006. “Bebek Giysilerinde Temel Ölçülerden Yola Çıkılarak Ölçü Tablosu Geliştirmede İstatistiksel Bir Model”, Tekstil ve Konfeksiyon Dergisi, Vol: 16(4), pp: 279-287, İzmir.
Tekstil ve Konfeksiyon-Cover
  • ISSN: 1300-3356
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Yayıncı: Ege Üniversitesi Tekstil ve Konfeksiyon Araştırma & Uygulama Merkezi