Bu çalışmada, eğri eksenli, betonarme dikdörtgen ayaklı, kompozit tabliyeli bir karayolu köprüsünün şekil değiştirme esaslı doğrusal olmayan elasto-plastik analiz yöntemine göre deprem performansı değerlendirilmiştir. Analizde İzmit (1999), San Fernando (1971) ve Loma Prieta (1989) depremlerinin zaman-ivme kayıtları 50 yılda %2 aşılma olasılıklı olarak değiştirilerek kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre köprünün güçlendirilmesine gerek duyulmuştur. Güçlendirme stratejisinde köprünün varolan mimari görünüşü olabildiğince korunarak ayak üst uçlarındaki mesnetlere köprü eksenine dik doğrultuda viskoz sismik sönümleyiciler yerleştirilerek kompozit üst yapının ayaklara göre yapacağı göreceli yer değiştirmeler sınırlandırılmış, ayaklara ve temellere gelen tesirler azaltılmıştır.