BAZI NEBEVÎ HADÎSLER IŞIĞINDA “SÛRET”İN ALLAH LAFZINA İZÂFESİ

Bu çalışmada, “sûret” lafzının Nebevî Hadîslerde Lafza-i Celâl‟e isnadı ele alınmaktadır. Ayrıca, bu konuyla ilgili olarak tenzîh ve teşbîh bağlamında zikredilen hadisler hakkında muhaddislerin, kelamcıların görüşleri ve özellikle sufilerin açıklamaları değerlendirilmektedir. İlâhî hitap ve hakîmlerin, sûfîlerin sözleri çoğu zaman temsil ve teşbihledir. Hakîmler ve sûfîler âlî hakikatleri âdî misallerle ifade etmişlerdir. “Sûret” lafzı bu müteşâbih lafızlardan biridir. Bu lafzın bağlamında hakikatin ifade edilmesinde teşbih ve tenzih ifadeleri hakkında muhaddislerin, mütekellimlerin ve mutasavvıfların görüşleri açıklanacaktır. Sûret, mümkin varlık olan yaratılmışlar arasında herhangi bir ferdin diğerinden ayrıldığı vasıftır. Muhaddislerin, mütekellimlerin ve mutasavvıfların ittifâkıyla, Vâcib Teâla için ayrı ayrı ferdler söz konusu olamaz; bilakis O, Ferd‟dir, Vâhid‟dir, Ehad‟dir ve nasıl ve nedir sorularının cevabı olan şekil, benzer ve cisim anlamlarını içeren “sûret”ten münezzehtir