MEKÂNIN CİNSİYETİ

Mekânların cinsiyeti söz konusu olduğunda ilk akla gelen kamusal alan ve özel alanın cinsiyetidir. Kamusal mekânların çoğunlukla erkek egemen sistem yapısıyla kuşatıldığı söylenebilir. Aynı kentin sınırlarında, benzer mekânlarda kadınlar ve erkekler farklı duyguları yaşarlar. Parkta yalnız dolaşmak, gece yalnız sokağa çıkmak kadınlar için pek de güvenli değildir. Üstelik onlara uygun görülmeyen bir mekânda, uygun görülmeyen bir saatte dolaşıyorsa sorumluluğu ona aittir. Bu tür bir ortamda, başına gelen herhangi bir olayda ya da bir şiddete maruz kaldığında genellikle kadınlar suçlu bulunur ve hesap vermesi gerekir. Bu bildiride kadınların yazdıklarından ve söylediklerinden yola çıkarak mekânın cinsiyeti tartışılacak

MEKÂNIN CİNSİYETİ

Gender Of Space When the gender of space is the case what comes to mind first is the gender of public space and the private space. It can be said that the public spaces are to a great extent surrounded by the male-dominant system. At the borders of the same city, in similar spaces, women and men experience different feelings. Wandering in the park alone, going out alone in the night is not safe at all for the women. Also if they are wandering in a place and time that is not deemed appropriate for them they will bear the responsibility. In such an environment, in any event she will face or when she is exposed to violence she will be seen as the criminal and has to account for it. In this paper gender of space will be discussed by departing from what the women have written and told

___

  • Alkan, Ayten Alkan, Yerel Yönetimler ve Cinsiyet; Kadınların Kentte Görünmez Varlığı, Ankara: Dipnot Yayınları, 2005.
  • Cebbar, Asiya, Baba Evinde Bana Yer Yok, çev.: Aysel Bora, İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınları, 2013.
  • Connell, R.W. Toplumsal Cinsiyet ve İktidar; Toplum, Kişi ve Cinsel Politika, İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 1998.
  • Connerton, Paul, Modernite Nasıl Unutturur, çev.: Kübra Kelebekoğlu, İstanbul: Sel Yayıncılık, 2011.
  • Delphy, Christine, “Baş Düşman”, Kadının Görünmeyen Emeği; Maddeci Bir Feminizm Üzerine, Derleyenler: Gülnur Savran, Nesrin Tura, İstanbul: Kardelen Yayınları, 1999.
  • Devecioğlu, Ayşegül, Kuş Diline Öykünen, İstanbul: Metis Yayınları, 2004.
  • Devreux, Anne-Marie, “Famille”, Dictionnaire Critique du Féminizme, Paris: Puf, 2000.
  • Gökgür, Pelin, Kentsel Mekânda Kamusal Alanın Yeri, İstanbul:Bağlam Yayınları, 2008.
  • Heilbrun, Carolyn G., Çeviren: Yurdanur Salman-Gülşat Aygen, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 1992.
  • İşte Böyle Güzelim, Der.. Hülya Adak-Ayşe Gül Altınay- Esin Düzel- Nilgün Bayraktar, İstanbul: Sel Yayıncılık, 2008.
  • Lefèbvre, Henri, Production de l’Espace, Paris: Anthropos, 2000.
  • Les Cahiers du Grif; le Genre de l’Histoire, “Entretien avec M. Foucault”, Paris: Editions Tierce, 1988.
  • Kalaycıoğlu, Sibel; Rittersberg-Tılıç, Helga, Evlerimizdeki Gündelikçi Kadınlar, Ankara: Su Yayınları, 2001.
  • Millet, Kate, Sokak Kadınları, Çeviren: Seçkin Selvi, İstanbul: Payel Yayınları, 19 Riot-Sarcey, Michele, Riot-Sarcey, Michéle, “Pouvoir”,Dictionnaire Critique du Féminizme, Paris: Puf, 2000.
  • Sebold, Alice, Talihli Kız, Çeviren: Beril Eyüboğlu, İstanbul: Kanat Yayınları, 200 Tekin, Latife, Unutma Bahçesi, İstanbul: Everest Yayınları, 2004.
  • Turhanlı, Halil, İktidarsız Yazı”, Birgün Pazar Eki, 5 Şubat 2006.
  • Woolf, Virginia, Üç Gine, Çeviren: İlknur Güzel, İstanbul: İletişim Yayınları, 20