LİSANSÜSTÜ EĞİTİMDE NİTELİK ARAYIŞLARI

Lisansüstü eğitim yüksek öğretimin bir parçasıdır. Lisansüstü eğitim 1980’li yıllara kadar fakültelerin bünyesinde bir nevi usta çırak ilişkisi içinde uygulanagelmiştir. 2547 Sayılı Yüksek Öğretim Kanunu ile birlikte lisansüstü eğitim yüksek lisans ve doktora olarak iki aşamalı bir yapıya kavuşturulmuş ve eğitimleri de enstitüler bünyesinde yapılmaya başlanılmıştır. Bologna Süreci olarak bilinen Avrupa Yüksek Öğrenim Alanı üyeliği ile birlikte lisansüstü eğitimin hem Avrupa, hem de Türkiye yeterlikler çerçevesine göre müfredat düzenlemeleri gözden geçirilmektedir. Bilgi üretme, yayma, araştırma ve geliştirme çalışmalarıyla hayata aktarma ve nitelikli insan gücü yetiştirme gibi fonksiyonları olan lisansüstü eğitimin stratejik bir değeri bulunmaktadır. Türkiye bu gerçeği fark ederek Ar-Ge harcamalarına daha fazla pay ayırmaya ve araştırmacı sayısını arttırmaya başlamıştır. Ancak Türkiye’nin bilim haritası incelendiğinde 1980’den sonra bilimsel yayın sayısında ciddi artışlar olmakla birlikte yayın kalitesinde ve impakt faktöründe aynı başarının sağlanamadığı görülmektedir. Toplam yayınlar içinde sosyal bilimlerin katkı payının düşüklüğü ise dikkatleri sosyal bilimlerdeki lisansüstü eğitime çekmektedir. Bu çalışmada lisansüstü eğitim veren enstitülerin yapı ve işleyişine ilişkin sorunlar incelenecektir

Anahtar Kelimeler:

Lisansüstü Eğitim, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans, Doktora

Lisansüstü Eğitimde Nitelik Arayışları

Keywords:

-,

PDF

___

Erdem, A. Rıza “Öğretim Üyesinin Bilim İnsanı Yetiştirme Sorumluluğu Ve Bu Sorumluluğun Gerektirdiği Mesleki Etik”, Akademik Dizayn, 1(2), 2007, 77-81.
Günay, Durmuş ve Günay, Aslı. 1933’den Günümüze Yükseköğretimde
Niceliksel Gelişmeler. [İndirme Tarihi: 24.12.2011] http://web.karaelmas.edu.tr/yuksekogretim/Files/2011/06.:7.
Güven, İsmail ve Tunç, Binali “Lisansüstü Ögretim Ögrencilerinin Akademik Sorunları: Ankara Üniversitesi Egitim Bilimleri Enstitüsü Örneği”, Milli Eğitim, Sayı 173, Kış/2007, 157–171.
Karakütük K., Aydın A., Abalı G. ve Yıldırım S. “Lisansüstü Öğretimin Sorunları Konusunda Ankara’daki Üniversitelerin Lisansüstü Enstitü Yöneticilerinin Görüşleri”, Eğitim ve Bilim Cilt 33, Sayı 147, 2008, 42-52.
Karaman, Sedat.; Bakırcı, Fehim. “Türkiye’de Lisansüstü Egitim: Sorunlar ve Çözüm Önerileri” Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. II, 2010, 94-114.
Orer, Hakan S. “Türkiye’nin Bilimsel Yayın Performansı”, 26. Ankem Antibiyotik Ve Kemoterapi Kongresi, Kızılağaç/Manavgat, 18-22 Mayıs 2011, ANKEM Dergisi, 2011, 134-138.
OECD Factbook (2011). Economic, Environmental and Social Statistics, [İndirme
Tarihi]: 06.02.2012] http://www.oecd- ilibrary.org/docserver/download/fulltext/3011041ec069.pdf?expires.
ÖSYM Yükseköğretim İstatistikleri, 2010. [İndirme Tarihi: 24.12.2011] http://osym.gov.tr/belge/1-12654/2010-2011
Sevinç, Bilal “Türkiye' de Lisansüstü Egitim Uygulamaları, Sorunlar ve Uygulamalar”, DEÜ Egitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 34, Sayı: 1, 2001, 25-40.
TÜBİTAK (2008). Türkiye’nin Bilimsel Haritası, http://www.ulakbim.gov.tr/cabim/yayin/bilimsel_yayin_haritasi.pdf
Türker, R. Kâzım. “Bilim İnsanı Yetiştirme: Dünyada ve Türkiye’de Lisansüstü Eğitim”, TÜBA Bilimsel Toplantı Serileri 7, Ankara, 2001, 21-32.
YÖK, Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikleri Çerçevesi, [İndirme Tarihi: 02.2012] http://tyyc.yok.gov.tr.
YÖK, Yükseklisans Programı Açma Ölçütleri, [İndirme Tarihi: 24.12.2011] http://www.yok.gov.tr/content/view/20/56.
Yüksek Öğretim Kanunu (2547). RG. Tarih: 1981; Sayı: 17506.