Türkiye’nin Uluslararası Ticareti ve Ekolojik Ayak İzi

Bu çalışmada uluslararası ticaretin, ekolojik ayak izi üzerindeki etkisi 1961-2014 dönemi verileri kullanılarak Türkiye’de Johansen eş-bütünleşme testi ve VECM analiziyle incelenmiştir. Johansen eş bütünleşme testi sonucuna göre ekolojik ayak izi ile uluslararası ticaret, enerji tüketimi ve GSYİH değişkenleri arasında eş-bütünleşme ilişkisi bulunmaktadır. Ayrıca Johansen eş-bütünleşme testi sonrasında tahmin edilen VECM’e göre elde edilen eş-bütünleşme katsayıları uluslararası ticaretin, ekolojik ayak izini artırdığını göstermektedir. VECM’e dayalı olarak yapılan Granger nedensellik testi sonucuna göre ise, hem uluslararası ticaretten ekolojik ayak izine hem de ekolojik ayak izinden uluslararası ticarete doğru bir nedensellik ilişkisi bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Uluslararası Ticaret, Ekolojik Ayak izi, VECM

PDF

___

Akıllı, H., Kemahlı F., Okudan K. ve Polat F. (2008). Ekolojik Ayak İzinin Kavramsal İçeriği ve Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’nde Bireysel Ekolojik Ayak İzi Hesaplaması. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 08(15), 1-25.
Alam, S. (2010). Globalization, Poverty and Environmental Degradation: Sustainable Development in Pakistan. Journal of Sustainable Development, 3(3), 103-114.
Al-Mulali, U., Weng-Wai C., Low, S.-T. and Mohammed, A. H. (2014). Investigating the Environmental Kuznets Curve (EKC) Hypothesis by Utilizing the Ecological Footprint as an Indicator of Environmental Degradation. Ecological Indicators, 48, 315- 323.
Andersson, J.O. and Lindroth M. (2001). Ecologically Unsustainable Trade. Ecological Economics, 37, 113-122.
Aşıcı, A.A. and Acar, S. (2016). Does Income Growth Relocate Ecological Footprint?. Ecological Indicators, 61, 707-714.
Dam, T.A., Pasche M. and Werlich N. (2017). Trade Patterns and the Ecological Footprint a Theory-based Empirical Approach. Jena Economic Research Papers, No. 2017-005, Friedrich Schiller University Jena.
Demirci, N. S. (2017). İmalat Sanayi Sektöründe Üretim ve Banka Kredileri İlişkisi: Türkiye için Eşbütünleşme ve Nedensellik Analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi SBE Dergisi, 19(1), 35-61.
Dickey, D.A. and Fuller W.A. (1981). Likelihood Ratio Statistics for Autoregressive Time Series with a Unit Root. Econometrica, 49, 1057-1063.
Doğan, M., Seçme D. ve Akten, M. (2017). Sürdürülebilir Kalkınma Çerçevesinde Çevre Ekonomisi ve Çevre Etiği İlişkisi. Akademia Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, 2(3), 109-117.
Engle, R.F. and Granger, C.W.J. (1987). Co-integration and Error Correction: Representation, Estimation and Testing. Econometrica, 55 (2), 251-276.
Gao, J. and Tian, M. (2016). Analysis of Over-consumption of Natural Resources and the Ecological Trade Deficit in China based on Ecological Footprints. Ecological Indicators, 61, 899-904.
Ghita S. I., Saseanu A.S., Gogonea R.-M. and Huidumac-Petrescu C.-E. (2018). Perspectives of Ecological Footprint in European Context under the Impact of Information Society and Sustainable Development. Sustainability, 10(3224), 1-25.
Hayden, A. and Sandra J.M. (2009). Hours of Work and the Ecological Footprint of Nations: An Exploratory Analysis. Local Environment, 14(6), 575-600.
Johansen, S. (1988). Statistical Analysis of Cointegration Vectors. Journal of Economic Dynamics and Control, 12, 231-254.
Johansen, S. and Juselius, K. (1990). Maximum Likelihood Estimation and Inference on Cointegration-with Applications to the Demand for Money. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 52 (2), 169-210.
Jorgenson, A. K. and Rice, J. (2005). Structural Dynamics of International Trade and Material Consumption: A Cross-National Study of the Ecological Footprints of Less-Developed Countries. Journal of World Systems Research, 11, 57-77.
Karalar, R. ve Kiracı H. (2011). Çevresel Sorunlara Karşı Bir Çözüm Önerisi Olarak Sürdürülebilir Tüketim Düşüncesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30, 63-76.
Kwiatkowski, D., Phillips, P.C.B., Schmidt, P. and Shin, Y., (1992). Testing the Null Hypothesis of Stationarity Against the Alternative of a Unit Root. Journal of Econometrics, 54, 159-178.
Moran, D.D., Lenzen M., Kanemoto K. and Geschke A. (2013). Does Ecologically Unequal Exchange Occur?. Ecological Economics, 89, 177-186.
Moran, D.D., Wackernagel, M.C., Kitzes J.A., Heumann B.W., Phan D. and Goldfinger S.H. (2009). Trading Spaces: Calculating Embodied Ecological Footprints in International Trade using a Product Land Use Matrix (PLUM). Ecological Economics, 68, 1938-1951.
Patnaik, P. (1997). Accumulation and Stability Under Capitalism, Clarendon Press, Oxford.
Phillips, P.C.B and Perron P. (1988). Testing for a Unit Root in Time Series Regression. Biometrika, 75, 335-346.
WWF (2012). Türkiye’nin Ekolojik Ayak İzi Raporu, 1-89, http://awsassets.wwftr.panda.org/downloads/turkiyenin_ekolojik_ayak_izi_raporu.pdf