TÜRKİYE'DE AKTİF SİGORTALI SAYISINI BELİRLEYEN FAKTÖRLER

Bu çalışmada, Türkiye’de aktif sigortalı sayısını belirleyen faktörlerin neler olduğu incelenmiştir. Değişkenler arasındaki eşbütünleşme ve uzun dönemli ilişkinin test edilmesi için 1970–2004 yılları arasındaki veriler kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre aktif nüfus sayısı ve GSMH ve dolayısıyla kişi başına düşen gelir artıkça aktif sigortalı sayısında bir artış meydan gelmektedir. Uzun dönemde işsiz sayısı ile aktif sigortalı sayısı arasında negatif bir ilişki var.

Anahtar Kelimeler:

Aktif Sigortalılar, İşsizlik, GSMH, Eşbütünleşme, Türkiye

PDF

___

Dickey, David A., Wayne. A. Fuller (1979), “Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series With A Unit Root”, Journal of the American Statistical Association, 74, ss. 427–431.
DPT (2004), Ekonomik ve Sosyal Göstergeler, 1950–2004, Ankara.
DPT (2003), (Çevrimiçi): http://ekutup.dpt.gov.tr/plan/viii/ sossigo/sossigo.htm.
Engel, R. F., C. W. J. Granger (1987), “Co–integration and Error Correction Representation, Estimation and Testing”, Econometrica, 55, No. 2, ss. 251–276.
Gujarati, Domador N. (1999), “Temel Ekonometri”, (Çev.Ü. Şenesen & G.G. Şenesen), Đstanbul, Literatür Yayınları.
Hak–Đş Konfederasyonu (1997), “2000’e Doğru Türkiye’de Sosyal Güvenlik Sisteminin Geleceği”, Ankara, ss. 70–71.
Johansen, Soren (1998), “Statistical Analysis of Cointegration Vectors”, Journal of Economic Dynamics and Control, 12 (2/3), ss. 231–254.
Johansen, Soren, Katarina Juselius (1990), “Maximum Likelihood Estimation and Inference on Cointegration–With Applications to the Demand For Money”, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 52 (2), ss. 169–210.
Karagöl, Erdal (2006), “GSMH Aktif Sigortalı Sayısını Artırıyor mu?”, Sigorta Araştırmaları Dergisi, Mart, Sayı: 3, ss. 15–21. TÜĐK (2006), “Đstatistikler”, (Çevrimiçi): http://www.tuik.gov.tr.