208104

TÜRKİYE’DE İÇ GÖÇ HAREKETLERİNİN EĞİTİM SEVİYESİNE GÖRE KÜMELENMESİ ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA

Amaç: Bu çalışmada, Türkiye’de iç göç hareketi içinde yer alan illere yönelen 15 yaş ve üzeri nüfusun eğitim durumu incelenmiştir. Yöntem: Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre; 2016 yılı içinde Türkiye’de 81 ilin, aldığı ve verdiği göç nüfusunun eğitim durumuna göre kümeleme analizi ile gruplanması yapılmıştır. Elde edilen grupların geçerliliği diskriminant analizi uygulanarak sorgulanmıştır. Sonuç: Söz konusu analizler neticesinde iller 7 kümeye ayrılmış olup, göç hareketi içinde yer alanların yaklaşık % 80’inin lise ve üstü öğrenim seviyesine yaklaşık % 11’inin ilkokul öğrenim seviyesine sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, gerçekleştirilen kümeleme analizi ile elde edilen illerin aldığı göçe göre % 97,5; verdiği göçe göre ise % 92,6 oranında doğru sınıflandırıldığı diskriminant analizi ile test edilmiştir. Tartışma: İllere yönelen göç hareketinin eğitim seviyesi hakkında durum tespiti için yapılan sınıflandırmaların ilgili politika, uygulama ve diğer akademik çalışmalara yol gösterici nitelikte olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Göç, Eğitim Durumu, İl, Kümeleme Analizi, Diskriminant Analizi, Diskriminant Analizi

A STUDY ON THE CLUSTERING OF INTERNAL MIGRATION MOVEMENTS IN TURKEY BY EDUCATION LEVEL

Objective: In this study, educational status of the population (aged 15+) that move towards provinces of Turkey, which are affected by internal migration, is examined. Methods: Through the data taken from the Turkish Statistical Institute, 81 provinces of Turkey are categorized via clustering analysis based on the educational status of immigrants who move in and out in 2016. The validity of the groups is examined through the application of discriminant analysis. Results: As a result, all provinces are categorized into 7 clusters and it is observed that among the immigrants, approximately, 80% have a high school degree or above whereas 11% have only a primary school degree. Moreover, the classification of provinces that is obtained by the clustering analysis is found, through discriminant analysis, to be accurate by 97.5% for the population that moved in and by 92.6% for the population that moved out. Conclusion: It is thought that the classifications which determine the education level of populations that move towards each province would provide guidance for related policies, practices and other academic studies in the field.

Keywords:

Migration, Educational Status, Province, Clustering Analysis, Discriminant Analysis,

PDF

___

Bülbül, S. ve Köse, A. (2010). Türkiye’de Bölgelerarası İç Göç Hareketlerinin Çok Boyutlu Ölçekleme Yöntemi ile İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 39(1).
Çelik, F. (2002). İç Göçlerin Seçkinlik Yaklaşımı ile Analizi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13.
Erder, S. (1986). Refah Toplumunda “Getto” ve Türkler. İstanbul: Teknografik Matbaacılık A.Ş.
Garipağaoğlu, N. (2016). Türkiye’de Göç Alan İllere Yönelen Nüfusun Eğitim Durumu. Marmara Üniversitesi Marmara Coğrafya Dergisi, 3(2), s.71-86.
Gnanadesikan, R., Kettenring, J.R. (1989). Discriminant Analysis and Clustering: Panel on Discriminant Analysis, Classification, and Clustering, Statistical Science, Vol. 4, Iss. 1, s.34-69.
Kalaycı, Ş. (2008). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım Ltd.Şti. 3. Baskı, s.350–369.
Kızılçelik, S. ve Erjem Y. (1992). Açıklamalı Sosyoloji Terimler Sözlüğü, Emre Yayıncılık, Konya, s.185.
Munro, J. (1974). Migration in Turkey. Economic Development and Cultural Change, 22(4), s.634–653.
Özdamar, K. (2004). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi (Çok Değişkenli Analizler) 2,Yenilenmiş 5. Baskı, Kaan Kitabevi, s.279–351.
Özdemir, H. (2012). Türkiye’de İç Göçler Üzerine Genel Bir Değerlendirme. Akademik Bakış Dergisi, 30, s.1-18.
Perruchoud, R. (Ed.). (2009). Göç Terimleri Sözlüğü (Çev. B. Çiçekli). Cenevre: Uluslararası Göç Örgütü.
Romesbourg, C. (1984). Cluster Analysis for Researchers, Belmont: Lifetime Learning Publications.
Sönmez, H. ve Er, F. (2007). Türkiye’de İllere Göre İç Göç Hareketlerinin Modern Kümeleme Teknikleri İle İncelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20(1).
Tatlıdil, H. (2002). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz, Ankara, Akademi Matbaası, s.329.
Tekeli, İ. (1998). Türkiye’de içgöç sorunsalı yeniden tanımlanma aşamasına geldi. A. İçduygu (Ed.), Türkiye’de içgöç konferans Bolu-Gerede, 6-8 Haziran 1997 içinde (s.7-21). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Turanlı, M., Özden, Ü.H., Türedi, S. (2006). Avrupa Birliği’ne Aday ve Üye Ülkelerin Ekonomik Benzerliklerinin Kümeleme Analiziyle İncelenmesi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl:5, Sayı:9, Bahar 2006/1, s.95–108.
Türkiye İstatistik Kurumu(TÜİK), (2018). Göç İstatistikleri, Erişim Tarihi: 22 Haziran 2018, https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr
Yalçın, C. (2004). Göç sosyolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Yıldız, Z. (1989). Banka Müşterilerinin Demografik ve Sosyo-Ekonomik Özellikler Bakımından Gruplandırılmasında Kümeleme Çözümlemesi ve Bir Uygulama, Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstatistik Anabilim Dalı, Uygulamalı İstatistik Bilim Dalında Yüksek Lisans Tezi, Şubat 1989, s.39.