Refah Devletinin Dönüşümü, Yeni Dayanışma ve Davos Döneminde Aileler

Tarihsel açıdan II. Dünya Savaşı sonrası döneme aitözgün bir yapıya karşılık gelen refah devleti,gelişmekte olan ülkelerde ve “Akdeniz refah rejimi”ülkelerinde hızlı bir değişim içindedir. Bu çalışmada,Keynezyen uzlaşma döneminde gelişmiş refah devletianlayışı dikkate alındığında sosyal politikanın iki işleviolduğu öne sürülmektedir. Bu işlevlerden birincisiPolanyi’nin “sanal metalar” yaklaşımı ile ilişkilendirileniktisadi işlevi, ikincisi ise Marshall’ın vatandaşlık tanımıve refah devletinin savaş sonrası döneme ait bir ulusinşası projesi olduğu gerçeği de göz önüne alınaraktanımlanan sosyal işlevidir.Dünya iktisadi düzeninde “Davos ikilemi” ile sembolizeedilen son dönem başta ataerkil aile olmaküzere savaş sonrası refah devletinin dayandığıvarsayımları geçersiz kılmakta, iktisadi olarak refahdevletlerini kısıtlamakta, değişim içerisinde olan refahrejimlerini yeni bir sosyal dayanışma tanımına itmektedir.Bu refah rejimlerinde aile politikası, korporatistrefah devletlerindeki gibi, “aileselcilik” kavramı olarakkabul görmekte ve belirsiz değerler üzerinden tanımlananbir tür “politika benzeri” (“quasi policy”) oluşturulmaktadır.Bu yaklaşım hem Davos dönemininiktisadi gereklilikleri ile uyumsuzluk ortaya koymaktahem de liberal bir ekonomik düzende “ailevi değerlerinzayıflaması” ve “bireysel özgürlüklerde aşırı yükseliş”dikotomisini ikincisi lehine yaratarak kendi amaçları ileçelişmektedir. İki ebeveynli çekirdek aile oluşturulmasınadayalı bir hayatın dahi yeni kuşak tarafındanrağbet görmemesi ise “gündelik hayatın aşırı metalaşması”ve “piyasanın tek tüketici lehine işlemesi” ileifade edilmekte ve refah rejimi yerine bireysel ailehayatlarını düzenlemeyi amaçlayan bir “moral regülâsyonun”başarısızlığa mahkûm olduğu belirtilmektedir.

Transformation of Welfare State, New Solidarity and Families in Davos Period A Critical Approach to Conceptual Positioning of Family Policy During Recent Transformation of Developing Welfare Regimes

Welfare state which historically corresponds to anoriginal structure belonging to the period after theSecond World War has been in transition indeveloping countries and in “Mediterranean welfareregime” countries. In this study, it is claimed that socialpolicy has two functions, when the welfare stateapproach developed during Keynesian consensus isconsidered. First of these functions is the economicalfunction related to the “fictitious commodities”approach of Polanyi, second one on the other hand isthe social function which is defined by considering thecitizenship definition of Marshall and the fact thatwelfare state is a nation building project belonging topost-war period.The final period in world economic ordersymbolized by “Davos dilemma” has left theassumptions of the post-war welfare state – especiallypatriarchal family – invalid, economically constrainingwelfare states, and creating a pressure towards a newdefinition of social solidarity. In the mentionedcountries, family policy is accepted as a “familialism”concept like in corporatist welfare states and a “quasipolicy” is formed which is defined through indefinitevalues. This approach is in contradiction witheconomical requirements of the Davos period and itis also in contradiction with its own aims creating adichotomy of “decline of family values” and“expansion of individual rights” in favor of the second.The reason behind the fact that not even a life stylebased on forming a nuclear family with two parents isdemanded by young people is explained with“over-commoditized daily life” and “operation ofmarket in favor of single consumer.” It is also declaredthat a “moral regulation” aiming to regulate individualfamily lives instead of the welfare regime is bound tofail.