Okul Öncesi Çocuklarda Uyum ve Davranış Problemleriyle Başa Çıkmada Ailenin Rolü

Okul öncesi dönemde birçok nedene bağlı olarak çocuklarda problem davranışlar meydana gelebilmektedir. Problem davranışların bir kısmı gelişim sürecinin bir parçası olmakla birlikte gelişim süreci sonrasında da sıklıkla devam ediyorsa problem olarak değerlendirilmektedir. Diğer taraftan çocuğun sosyal ve duygusal gelişim sürecinin sağlıklı gerçekleşebilmesinde aile önemli bir etkendir. Aile ve ailenin bulunduğu sosyal çevreye ilişkin faktörler çocuğun olumlu ya da olumsuz davranış biçimlerini kazandırmaktadır. Eşler arası problemler ve bu problemlerin boyutları, boşanma, anne ya da baba yoksunluğu, anne baba tutumları ve anne babanın çocukla iletişim biçimi, cinsiyete göre farklı davranış biçimleri ailenin etkisinde kaldığı kültürel özellikler çocuklardaki problem davranışların boyutunu belirleyebilmektedir. Problem davranışlarla başa çıkmak için öncelikle çocuğun aile ile olan ilişkilerinin düzenlenmesi; ailenin ebeveyn olma becerileri, çocuk gelişimi ve eğitimi ve problem çözme becerileri gibi konularda bilgi ve becerilerini arttırmaları gerekmektedir. Bu bağlamda makalede okul öncesi dönemde görülen uyum ve davranış problemlerinde ailenin yeri ve önemi üzerinde durularak konu ile ilgili ailelere önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Okul öncesi, çocuk, davranış problemleri, uyum problemleri, aile

The Role of Family to Cope With the Behavior Problems in Pre-School Children

There are many reasons for problem behaviors in pre-school aged period children. Some of behavior problems, as part of the development process.If continues after the development process problem can be considered. On the other hand, the family is an important factor on child’s social and emotional development process.Family and social environment impact on the child’s problem behavior; such as problems between the mother and father, divorce, the mother or father deprivation, attitudes of parents, the quality of parents and children communicate, gender and cultural characteristics. To deal with problem behavior firstly; required to increase knowledge and skills.; such as positive relationships between children and their families, parenting skills, areas child development and education and problem solving skills. In this context, the article shown behavior problems in pre-school period with emphasis on important issues and provide recommendations were related to family

Keywords:

Preschool, child, problem behavior, adjustment problems, family,

PDF

___

Auerbach, J.G; Yirmiya, N.; Kamel,F.N (1996). “Behavior Problems in Israeli Jewish and Palestinian Pres- chool Children”. Journal of Clinical Child Psycho- logy, Vol. 25. 398 – 405.
Aydoğmuş, K.(1999). “Çocuklarda Uyum ve Davranış Bozuklukları”.Ana Baba Okulu.8.Basım. Remzi Kitabevi.
Bailey, C.M (2006).“Dealing With Problem Behavior”. Furtherance Of The Acts of Congress. Publis- hed 1988; Reprinted February 2006.1-2
Barling, J. (1986). “Fathers’ Work Experiences, the Father-Child Relationship and Children’s Beha- viour”. Journal of Occupational Behaviour. Vol.7, No. 1 . 61-66.
Baykoç Dönmez, N.(2000).Üniversite Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bölümü ve Kız Meslek Lisesi Öğ- rencileri İçin Oyun Kitabı. Esin Yayınevi.
Brophy, J.(1996). “Working With Shy or Withdrawn Stu- dents”.ED402070.
Dızman, H.(2003). Anne-Babası ile Yaşayan ve Anne Yoksunu Olan Çocukların Saldırganlık Eği- limlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yük- sek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilim- leri Enstitüsü Ev Ekonomisi Yüksek Okulu Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bilim Dalı: Ankara.
Dönmezer, İ. (1999). Ailede İletişim ve Etkileşim. Sis- tem Yayıncılık. İstanbul.
Elias, M.J.; Zins, J.E.; Weisberg, R.G.; Frey, K.S.; Gre- enberg, M.T.; Haynes,N.M.;Kessler,R.;Schwab- Stone, M.E. and Shrıver,T.P. (1997). Promoting Social and Emotional Learning: Guidelines for Educators. Printed United States.
Engels,N.; Fiorentino,L.; Karpman,S. and Turnley, M. (2004). Family Front and Centre: A Support Resource Promoting Healthy Child Develop- ment. Book 3: Anxiety. Public Health Agency of Canada. of Oregon. Proquest Information and Learning Company.
Sanders,M,R.(1999). “Triple P-Positive Parenting Prog- ram: Towards an Empirically Validated Multilevel Parenting and Family Support Strategy for the Prevention of Behavior and Emotional Problems in Children.” Clinical Child and Family Psyc- hology Review. Volume 2, Number 2 / June, 71-90.
Stadelmann,S., Perren, S., Wyl, A.W. and Klitzing,K.W. (2007). “Associations between family relations- hips and symptoms/strengths at kindergarten age: what is the role of children’s parental repre- sentations?” Journal of Child Psychology and Psychiatry. Vol:48 (10) . 996–1004.
Şehirli, N.(20007).Çocuk Davranışları Değerlendirme Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Bazı Değişkenle- re Göre İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitimi Bilimleri Enstitüsü. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı: Ankara.
Tezel Şahin, F. ve Özbey, S.(2007). “Aile Eğitim Prog- ramlarına Baba Katılımının Önemi.” Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi. Cilt 18,Sayı:1.Nisan. 39-48.
Trunzo, A. C. (2006). Engagement Parenting Skills, and Parent-Child Relations As Mediators of The Relationship Between Parental Self-Ef- ficacy and Treatment Outcomes for Children With Conduct Problems Ph. D.Theses. Univer- sity of Pittsburgh.
Yavuzer, H.(2007). “Ana-Baba Okulu Projesi.” Okul Ön- cesi Eğitimde Güncel Konular. Yay. Haz: Ayla Oktay ve Özgül Polat Unutkan. 365-372.Morpa Kültür Yayınları, İstanbul.
Wortham, S.(1998). Early Childhood Curriculum. Se- cond Edition. Merril an imprint of Prentice Hall.
Yörükoğlu, A. (1998). Çocuk Ruh Sağlığı. Özgür Yayın- ları. İstanbul.8. Basım.
ge of Education and the School of Universty