Göç ve Çocuk Suçluluğu

Son yıllarda çocuk ve suç kavramlarının birlikte anılması aslında sosyal bir sorunun varlığını gündeme getirmektedir. Bu nedenle suç işleyen çocuktan öte, çocuğun suç işlemesine neden olan sosyo-psikolojik faktörlerin üzerinde durulup incelenmesi gerekmektedir. Bu araştırmada suç işleyençocuklar içerisinden seçilen örneklem grubu ilesuç işlemeyen çocuklar arasından seçilen örneklem grubunun aile ilişkileri ve saldırganlık davranışları karşılaştırılarak, göç ile çocuk suçluluğu arasındaki ilişkinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Kullanılan “Aile Değerlendirme Ölçeği” ve “Saldırganlık Ölçeği”ne göre suç işleyen çocukların, suç işlemeyen çocuklara göre daha saldırgan eğilimlere sahip oldukları ve suç işleyen çocukların suç işlemeyen çocuklara göre aile ilişkilerini daha sağlıksız algıladıkları tespit edilmiştir. Araştırmada çıkan en önemli sonuç ise, çocukların gerek saldırgan davranışlar göstermesinde, gerekse suça yönelmesinde en temel nedenin son yıllarda ailelerin kırsal kesimden kente göç etmiş olmasıdır.

Migration and Juvenile Delinquency

In the recent years, usage of the terms child andcrime together in a sentence indicates existence ofa social problem. For this reason sociopsychologicalfactors that direct children to crimehas to be analyzed, rather than “JuvenileDelinquency”. In this study we aimed to make firmsocio-demographic characteristics that directchildren to commit a crime. We compare the familyrelations and aggressive behaviours of two samplegroups to find the connections between migrationand Juvenile Delinquency. One of the groups wasselected among children who had committed acrime and other was selected among children whonever had committed a crime. At the end of thestudy we found that children who had committeda crime have more aggressive behaviours thanother group and we proved that their familyrealtions are also unhealty relative to the crimecommited group using “Family Evaluation Scaleand Aggressiveness Scale”. The most importantoutcome of this study is that migration of thefamilies from rural to urban areas inthe last fewyears is the main reason of the aggressivebehaviours of children and their being directed tocrime.

___

  • ATAUZ, Sevil (2001), “Sokak Çocukları Grup Çalışması Su- nuş Bildirisi”, Sosyal Hizmet Sempozyumu, 20-21- 22 Ekim 1999, Diyarbakır , T.C. Başbakanlık GAP Böl. Kal. İdaresi Başk. Ve H.Ü. Sos. Hiz. Yükseko- kulu Yayını.
  • BULUT, Işıl (1990), Aile Değerlendirme Ölçeği El Kitabı. An- kara: Özgüzeliş Matbaası.
  • ÇAĞLAR, D. (1981), Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi, İkinci Basım, A.Ü. Eğitim Fak.Yayınları, 103. A.Ü. Basıme- vi, Ankara.
  • DE ROSİER (1994), Grup Social Content and Children’s Agressive Behavior.Child Development,65.
  • ERKAN, Rüstem, (2002), “GAP Bölgesinde Nüfus Hare- ketleri ve Göç,” GAP Yöresinde Nüfus, Çevre ve Kalkınma Konferansı, Türkiye Çevre Vakfı Yayını, Ankara.
  • FICHTER, Joseph, (1990), Sosyoloji Nedir? Çev. Nilgün Çelebi, Selçuk Üniversitesi Yayınları, Konya.
  • GIBBONS,Don C. (1970), Delinquent Behaviour, Prentin- ce-Hall Inc, New Jersey.
  • GIDDENS, Anthony (2000)
  • Sosyoloji, Yayına Haz. Hüse
  • yin ÖZEL, Cemal GÜZEL, Ayraç Yayınevi, Ankara.
  • GÜREL; Sümer, (2001), “Türkiye’de Göç ve Bütünleşme Sorunsalı”, 21. Yüzyılın Karşısında Kent ve İnsan, Yayına Hazırlayan: Firdevs Gümüşçüoğlu, Bağlam Yayınları, İstanbul.
  • HANCI, Hamit (1999), Çocuk Suçluluğuna Yol Açan Sos- yal Bir Yara, İç Göçler Ve Çarpık Kentleşme. (www.med.ege.edu.tr).
  • İÇLİ, Tülin Günşen (2004), Kriminoloji, Martı Kitap ve Yayı- nevi, Ankara.
  • İÇDUYGU; A., Ünalan, T, (1998), “Türkiye’de İç Göç: So- runsal Alanları ve Araştırma Yöntemleri” Türkiye’de İç Göç, Tarih Vakfı Yayınları, İstanbul.
  • KARTAL, S. Kemal, (1978), Kentleşme ve İnsan, TODAİE Yayınları, Yayın No: 175, Ankara.
  • KİEDROWSKİ, John (1998), Development and Crime. In- ternational Development Information Centre
  • KÖROĞLU, Ertuğrul (2002), Atılganlık Nedir?; Güncel Psi- koloji Dergisi, HYB yayıncılık, Cilt:3, Sayı:2. Anka- ra.
  • KÜÇÜKKARACA, Nilgün (2001), Göç ve Çalışan Çocuklar: Diyarbakır’da Çalışan Çocuklar, Sosyal Hizmet Sempozyumu, 20-22 Ekim Diyarbakır
  • ÖZER, İnan (2004), Kentleşme, Kentlileşme ve Kentsel De- ğişme, Ekin Kitabevi, Bursa. 90
  • ULUĞTEKİN, Sevda (1984), “Çocuk Yetiştirme Yöntemleri açısından Ana-Baba Çocuk İlişkileri”. H.Ü. Sosyal Hizmetler Yüksek Okulu Dergisi: 21-69,Ankara.
  • YAVUZER, Haluk (1994), Çocuk ve Suç, Remzi Kitapevi, İs- tanbul.
  • YÖRÜKOĞLU, A. (1983), Çocuk Ruh Sağlığı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara.
Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi-Cover
  • ISSN: 2148-9424
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2012
  • Yayıncı: Aile,Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı