VİYOLONSEL EĞİTİMİYLE İLGİLİ ARAŞTIRMA SONUÇLARININ ALANA KATKISI VE UYGULANABİLİRLİĞİ

Viyolonsel eğitimiyle ilgili araştırmaların içerik olarak nasıl bir eğilim gösterdiğini belirlemek; bu araştırma sonuçlarının viyolonsel eğitimi alanına katkısını ve sunulan önerilerin sahada uygulanabilirliğini değerlendirmek, bu araştırmanın temel amacıdır. Bu doğrultuda çalışmaya viyolonsel eğitimiyle ilgili Türkiye’de eğitim fakültelerinde yapılan tezler ile eğitim fakültesi dergilerinde yayımlanan makaleler dahil edilmiştir. Bu çerçevede araştırma bir durum çalışmasıdır. Araştırma, iki aşamada ve iki nitel veri toplama tekniği ile yürütülmüştür. İlk olarak viyolonsel eğitimiyle ilgili tezler ve makaleler bir döküm niteliğinde derlenmiş ve incelenmiştir. 52 araştırma, kategorisel olarak analiz edilmiştir. Daha sonra viyolonsel eğitimiyle ilgili araştırmaların sonuç ve önerileri, alana katkısı ve uygulanabilirliği açısından 10 viyolonsel eğitimcisinin görüşüne sunulmuştur. Görüşme verileri, tematik olarak çözümlenmiştir. Sonuç olarak viyolonsel eğitimiyle ilgili araştırmaların belirli konular etrafında yoğunlaştığı; araştırmaların genellikle alanda bilinen durumları ve uygulanan yöntem-teknikleri doğrulama düzeyinde kaldığı; yeni önerilerin bir kısmının ise Türkiye’de viyolonsel eğitimi bağlamında uygulanabilir olmadığı ortaya çıkmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda yeni araştırmalarda tekrara düşülmesinin önüne geçilebileceği; çalışmalarda yeni yöntem, teknik ve yaklaşımların uygulamasını içeren deneysel araştırmalara ağırlık verilebileceği; viyolonsel eğitimiyle ilgili yapılacak çalışmaların temel müzik eğitimi ile özengen müzik eğitimini de hedeflemesinin alana yenilik getirebileceğine ilişkin öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Çalgı eğitimi, viyolonsel eğitimi

PDF

___

Aktaş-Cansız, M. (2016). Nitel veri toplama araçları. M. Metin (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (339-343). Ankara: Pegem Akademi.
Demirbatır, R. E. (2001). Yaylı çalgılar yüksek lisans, doktora ve sanatta yeterlik tez bibliyografyası. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 143-150.
Saraç, A. G. (1996). Türkiye’de eğitim fakülteleri müzik eğitimi bölümlerinde çalgı eğitiminin bir boyutu olarak viyolonsel öğretim programlarında belirlenen devinişsel hedefler ve hedef davranışların gerçekleşme dereceleri Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Say, A. (2005). Müzik ansiklopedisi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Sertöz, A. (2003). Dünya viyolonsel ekollerinin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki viyolonsel eğitimine yansımaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi: Temel kavramlar-ilkeler-yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. Ankara: Evrensel Müzikevi.
Yıldırım-Orhan, Ş. (2011). Türkiye’de viyolonsel alanında yapılmış yüksek lisans, doktora ve sanatta yeterlilik tezleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (2), 701-716.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.