OYUNLARIN DEĞİŞİK ALANLARDA KULLANIM GEÇERLİLİĞİ VE SİMÜLASYON YAKLAŞIMI

Öz Günlük hayatta pek çok karmaşık yada içinden çıkılması zor olan problemlerle karşılaşırız. Bu tür problemlerin üstesinden gelmenin değişik yolları vardır. Bu yollardan biriside simülasyon yaklaşımıdır. Simülasyon yaklaşımıyla gerçeğin basitleştirilmiş bir modeli kurularak, basitleştirilmiş modelden bilgi elde edilir. Elde edilen bilgiler gerçek probleme uygulanarak problem çözülür. Araştırmacı, hedeflemiş olduğu araştırmasında istediği bilgiyi elde etmek için, araştırma sorularını cevaplamada oyuna başvurabilir. Oyuna başvurma işleminde çeşitli yaklaşımlar yada yöntemler kullanılır. Bu çalışmada; simülasyon yaklaşımı ve geçerlilik kavramları üzerinde durularak, bir araştırma aracı olarak oyun, bir üretim aracı olarak oyun, bir öğretim aracı olarak oyun ve oyunların tehdit edilmesi konuları simülasyon yaklaşımı ve geçerliliği araştırıldı. Üzerinde durulan oyunların geçerliliğini ve tasarım sürecini göstermek için matematiksel oyun yaklaşım(Yoshinobu Teraoka ve Yasuyoshi Yamada’s 1995:59-67) modellerinden faydalanıldı. Tehditleri önlemek için öneriler sunuldu.

___

Cook, T. and Campbell, D.T. (1979) ‘‘Quasi experimentation. Design alanysis issues for field settings’’. pp.125,Chicago: Rand McNally.

Cronbach, L.J. and Meehl, 0.E. (1995) ‘‘Construct validity in psychological tests’’. Psychological Bulletin, pp. 281-302.

Geurts, j., & Van Wierst, P. (1991). Spelsimulatie: Oefenen met complexiteit [Gaming: Exercising complexity]. In J. Kessels & C. Smit (Eds.), Spelsimulatie in managementopleidingen [Gaming in management training] (pp. 1-16). Deventer, The Netherlans: Kluwer.

Greenblat, C., and Duke R. (1975). Principles and practices of gaming/simulation. Beverly Hills,pp.52, CA: Sage.

Guba, E. G., & Lincoln, Y.S. (1982) Epistemological and methodollogical bases of naturalistic ingiuiry. Educational Communication and technology Journal, 30, pp.233-252.

LeCompte, M.D., & Goetz, J.P. (1982). ‘‘Problems of reliability and validiyt in ethnographic researec’’. Review of Educational Research, pp.52.

Raser, J. C. (1969). ‘‘Simulations and society: An exploration of scientific gaming’’. Pp.142-145,148 Boston: allyn & Bacon.

Sarıaslan, H. (1982), ‘‘Sıra Bekleme Sistemlerinde Simülasyon Tekniği’’, Fak. Yay.,İstanbul, s.1

Tekin, M., (1995), ‘‘Kantitatif Karar Verme Teknikleri’’, Kuzucular Ofset, Konya, s.247

Tulunay, Y. (1982). ‘‘İşletme Matematiği’’, İşletme fakültesi Yayın No: 269,s.5, İstanbul

Vissers, G., Heijne, G., & Petes, V. (1995). Spelsimulatie en bestuurskundig onderzoek [Gamingand research on public administration]. Bestuurskunde, 4(4), pp.178-187.

Yasuyoshi Yamada and Y. Teraoka,( 1995),a silent-noisy game for duopolistic territory, Proceeding Of APORS’94 (World Scientific, Singapore), pp.59-67

Yoshinobu Teraoka (1993), A Game Theory For A Duopolistic Territory, Proceeding Of Australia-Japan Workshop On Stochastic Models In Enineering Technology And Management, pp.555-559

Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-4646
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Yayıncı: Atatürk Üniversitesi İİBF