Sanat ve toplumdaki dönüşümlerde teknolojinin her türü önemli roller oynamıştır; örneğin fotoğrafın bulunuşu sanatın işlevi sorununu getirmiştir. Özellikle foto-mekanik yeniden üretimin kullanımı, sanat yapıtının kopyalarında "biriciklik" sorunsalını gündeme getirmiştir. Bu tür olgular sanatçıları, yapıtlarında yeni bir sosyal işlev katmaya, yeni bir konu bulmaya, yeni bir görme biçimi oluşturmaya, yeni sanat formaları ile deneyselliklere ve özgün yapıtın değerinin zıttı olarak kopya sorununu dışlamaya itmiştir. Fotoğrafın getirdiği bu yeni olgularla karşılaşmak yerine  "saf" sanat gibi temelinde doğaüstü kavramlar içeren,  büyülü bir  kategorileşmeye dayanan modernist estetiği geliştirmişlerdir. Buna karşın, postmodernizm, elektronik olarak yönlendirilen toplumlarda bir çok farklı disiplinleri bilgilendiren dinamik ve sistematik bir durum oluşturmuştur. Bilgisayar görüntüsü , sentetik görüntüden oluşmuş "simulakrum"lu toplumlarda birçok yönlerden postmodern özellikleri yansıtmaktadır. Bu makale, bilgisayar görüntüsünün, geleneksel ve çağdaş yansıtma kuramlarında biçim ve içerik açışından ortaya çıkan olguları açıklar.