A. Jaba el yazma eser koleksiyonunda her biri farklı bir yazara ait olan üç tane Leyla ile Mecnun nüshası bulunmaktadır. Kurd 30 nolu nüshada Sewadi’nin, Kurd 31 nolu nüshada Mela Mehmûdê Bazîdî’nin ve Kurd 14 nolu nüshada ise Fuzûlî’nîn Leyla ile Mecnunları bulunmaktadır. Her üç nüsha da kodikolojinin tamlık, anlaşılırlık ve eskilik gibi kriterlerine göre değerli nüshalardır. Her üçünde de istinsah kayıtları mevcuttur. Fuzûlî nüshasının istinsah kaydında müstensihin adına yer verilmiş, diğer ikisinde ise buna yer verilmemiştir. Bununla birlikte eldeki veriler Bazidi nüshasının Bazîdî’nin kendisi tarafından istinsah edildiğini ortaya koymaktadır. Fuzûlî ve Bazîdî nüshalarının istihsah yılları kayedilmiş, Sewadi nüshasınınki ise kaydedilmemiştir. Fuzûlî’ninkisi 1218 (1803/1804), Bazîdî’ninki ise 1274 (1858-59) yılında istinsah edilmiştir. Eldeki veriler Sewadi’nin Leyla û Mecnûn’unun istinsah tarihini 1759 ve 1857 aralığı olarak belirlemektedir. Bazidi nüshasının zahriyesinde bu eserin aslının Türkçe Leyla ile Mecnun olduğuna dair bir not yazıldığı için, bu nüshanın aslı konusu gündeme gelmiştir. Bu konuda görüş belirten A. Jaba’ya göre bu Leyla ile Mecnûn’un aslı, Fuzûlî’nin Türkçe Leyla ile Mecnûn’u, Rudenko’ya göre ise Sewadî’nin Kürtçe Leyla ile Mecnun’udur. Metinler arasında yaptığımız karşılaştırmalı inceleme, Rudenko’nun görüşünün yerinde olduğunu ortaya koymuştur.