Kültürel İstihdam: Türkiye ve AB Karşılaştırması

Küresel ve ulusal ekonominin giderek önemli bir parçası haline gelen kültür sektörünün, kapsamlı bir ekonomik büyümenin yaratılmasında da belirgin bir rolü vardır. Kültürel istihdam verileri, kültür ekonomisinin potansiyelini göstermesi açısından önemlidir. 

___

  • Ellmeier, A. (2003). “Cultural Entrepreneurialism: On The Changing Relationship Between the Arts, Culture and Employment”, The International Journal of Cultural Policy, Vol:9 (1), pp.3-16. ESSnet-CULTURE (2012). Europen Statistical System network on Culture Final Report, Luxembourg. European Comission (2001). Exploitation and development of the job potential in the cultural sector in the age of digitalisation, Final Report – Summary, June, presented by MKW Wirtschaftsforschung GmbH, Munich. Erişim: http://www.economix.org/pdf/cALL.pdf (17.03.2017). Eurostat (2016), Cultural Statistics 2016 Edition, Luxembourg: Publications Office of the European Union. Eurostat, Erişim: http://ec.europa.eu/eurostat/data/database Erataş, F. Alptekin, V. Uysal, D. (2013), Türkiye’de Kültür Ekonomisinin Gelişimine Yerel Bir Bakış, ANEMON Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:1, Sayı:2, Aralık, ss.25-47. Falk, M, Katz-Gerro, T. (2016). Cultural participation in Europe: Can We Identify Common Determinants? Journal of Cultural Economics,40:127–162 DOI 10.1007/s10824-015-9242-9 Feist, A. (2000). Cultural Employment in Europe, Cultural Policy Research and Development Unit, Policy Note No:8, Council of Europe Publishing. Grossi, E. Blessi, G.T., Sacco , P.L., Buscema, M. (2012). The Interaction Between Culture, Health and Psychological Well-Being: Data Mining from the Italian Culture and Well-Being Project, Journal of Happiness Studies, 13:129–148 Haans, Richard F.J., Witteloostuijn, Arjen van (2016). Expected Job Creation Across the Cultural Industries: A Sectoral Division and its İmplications for Cultural Policy, International Journal of Cultural Policy, DOI: 10.1080/10286632.2015.1128420. Hardt, M., ve Negri, A., (2008), İmparatorluk, (çev. Abdullah Yılmaz), Ayrıntı Yayınları, İstanbul. Hardt, M., ve Negri, A., (2011), Çokluk İmparatorluk Çağında Savaş ve Demokrasi, (çev. Barış Yıldırım),. Ayrıntı Yayınları, İstanbul Işık, E., Serim, H. (2017) Kültür Sektöründe Genç İstihdam: Eğreti Çalışma Deneyimleri, Ed. (Koç et al), in Kayıt Dışı İstihdam ve Ekonomi, Küv Yayınları. KEA, (2006). The Economy of Culture in Europe, Study prepared for the European Commission, , http://www.keanet.eu/ecoculture/executive_summary_en.pdf KEİG (2015), Çalışma Yaşamında Eğretilik, Eğreti İstihdam ve Atipik İstihdam İlişkisi, KEİG Yayınları Dizisi: Araştırma Raporu, İstanbul. http://www.keig.org/wp-content/uploads/2016/03/egretiweb.pdf Lazzarato, M. (1996) ‘Immaterial Labor’, trans. P. Colilli and E. Emery, in M. Hardt and P. Virno (eds.) Radical Thought in Italy: A Potential Politics. Minneapolis and London: University of Minnesota Press, 133-147. http://www.e-flux.com/wp-content/uploads/2013/05/2.-Maurizio-Lazzarato-Immaterial-Labor.pdf. Lazzeretti, L., Capone, F., Seçilmiş, İ.E. (2014), “Türkiye’de Yaratıcı ve Kültürel Sektörlerin Yapısı”, Maliye Dergisi Sayı 166 Ocak-Haziran, ss.195-220. Lena, F.(2016). Türkiye’de Kültürel Sektörlerin Ülke Ekonomisine Katkısı, Kültür Politikaları ve Yönetimi Araştırma Merkezi, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 571, Kültürel İncelemeler 15, İstanbul. Lhermitte, M., Perrin, B. ve Blanc, S. (2015). Culturel Times: The first Global Map of Culturel and Creative Industries, UNESCO ve EY, Erişim: http://www.unesco.org/new/fileadmin/MULTIMEDIA/HQ/ERI/pdf/EY-Cultural-Times2015_Low-res.pdf Liemt, G. V. (2014). Employment Relationships in Arts and Culture”, ILO Working Paper, WP 301, Geneva. Lorey, I. (2014). “Yönetimsellik ve Kendini Güvencesizleştirme: Kültür Üreticilerinin Normalleştirilmesi Üzerine”, Derleyen: Ali Artun, Çevirenler:E.Gen, S.Yardımcı, Ö.Çelik, N.Örge, E.Soğancılar, Z.Baransel, Sanat Emeği: Kültür İşçileri ve Prekarite, İletişim Yayınevi, İstanbul. ss.145-167. Savul, G. (2015). Gayri-Maddi Emeğin Üretkenleşmesi: “Talihsizliğin” Görünümleri, Çalışma ve Toplum, 1, ss.293-321. Seçilmiş, İ. Erdem; (2015). “Türkiye’de Yaratıcı Endüstrilerin Kümelenmesi”, Ege Akademik Bakış, Cilt 15, Sayı 1, ss.9-18 Şen, F. (2017). Türkiye’de Kültür Ekonomisinin Boyutları, Kaynak Yayınları, No:891, Ankara. TAYA (2011). Türkiye’de Aile Yapısı Araştırması 2011, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Ankara. Temiz, H.E. (2004). “Eğreti İstihdam: İşgücü Piyasasında Güvencesizliğin ve İstikrarsızlığın Yeni Yapılanması”, Çalışma ve Toplum Dergisi, 2, ss.55-80. Throsby, David (2008). Modelling the Cultural Industries, International Journal of Cultural Policy, 14:3, 217-232, DOI: 10.1080/10286630802281772 TÜİK (2016), Haber Bülteni, Kültürel İstihdam.,www.tuik.gov.tr UNESCO (1969). Cultural policy: a preliminary study, Studies and documents on cultural policies 1, Paris: UNESCO. UNESCO (2001). UNESCO Universal Declaration on Cultural Diversity. Paris: UNESCO UNESCO (2012). Measuring Cultural Participation, 2009 Framework for Cultural Statistics Handbook, No: 2. Wiesand, A. , Söndermann, M., (2005). The “creative sector” – an engine for diversity, growth and jobs in Europe. An overview of research findings and debates prepared for the European cultural foundation. Amsterdam: European Cultural Foundation.
  • http://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/Culture_statistics_-_cultural_employment