Çok uluslu işletmelerin bağlı işletmeleri arasında varlık transferlerinde belirledikleri fiyatlar, bu işletmelerin ödeyecekleri vergi borçlarının tutarlarını değiştirebilmektedir. Bu nedenle, fiyatların belirlenmesinde kullanılabilecek yöntemin seçimi önem arz etmektedir. Çok uluslu işletmeler tarafından en çok seçilen ve vergi otoritelerince de kabul edilen yöntemlerden biri maliyet artı yöntemidir. Maliyet artı yöntemin transfer fiyatlarının belirlenmesinde seçilmesi ise, maliyet dağıtımında daha hassas ve gerçek bilgi veren faaliyet esasına dayalı maliyetleme yönteminin önemini bir kat daha artırmaktadır. Bu makalede, geleneksel ve faaliyet esasına dayalı maliyetleme yöntemlerine göre çeşitli bölgelerde üretilen mamullere ait transfer maliyetlerinin nasıl hesaplandığı karşılaştırmalı bir şekilde açıklanmıştır. Bununla birlikte, geleneksel ve faaliyet esasına dayalı maliyetleme yöntemlerinin transfer fiyatlama ile oluşan vergi borçları üzerindeki etkisi bir örnek uygulamayla gösterilmiştir.

The prices that multinational companies set in transferring assets among their subsidiaries could change the amount of tax debts that they would pay. Therefore the selection of the method that would be used in setting the prices becomes important. One of the methods which are mostly chosen by multinational companies and which are approved by taxation authorities is the cost plus method. The selection of the cost plus method in setting transfer prices raises the importance of the activity based costing method which gives more sensitive and accurate information in the distribution of costs. In this paper how the transfer costs of products which are produced in various regions is calculated according to the traditional and activity based costing methods is explained. Moreover, the impacts of the traditional and activity based costing methods on tax debts that occurred as a result of transfer pricing is shown by using a sample.