İşletmelerde kârın tamamının dağıtılmayıp bir kısmının işletmede bırakılmasının, işletmelerin sermaye yapılarının iyi durumda olmasının ve yetkili otoritelerce alınan tedbirlerin ne derece önemli olduğu; 2008 yılında Amerika’da başlayan ekonomik krizin tüm Dünyayı etkilemesiyle daha da iyi anlaşılmıştır. Yine ekonomik kriz, tamamen borca dayalı büyüme modelinin ne firmalar, ne de dünya için geçerli bir yöntem olmadığını yatırımcılara ve ülkelere acı bir biçimde göstermiştir. Bu yüzden işletmeler sermaye yapılarını güçlendirmek ve sermaye oranlarını daha iyi duruma getirmek için iç ve dış kaynaklardan sermaye artırım yoluna gitmek zorundadırlar. İşletmeler ister iç kaynaklardan ister dış kaynaklardan sermaye artırım yoluna gitmek istesinler, tabi oldukları mevzuata göre belirli kanuni yükümlülükleri yerine getirmek zorundadırlar. Sermaye artırım işlemlerinde mevzuatlarda farklı düzenlemelerin olması, muhasebe sonuçlarının da farklı olmasına neden olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de muhasebe uygulamalarına yön veren, Türkiye Muhasebe Standartları (TMS), 6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu (TTK), 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu (KVK) ve 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nda (VUK) yer alan sermaye artırım hükümleri ve sermaye artırım işlemlerini incelemek ve muhasebeleştirme sürecini ele almaktır.

2008 global financial crisis revealed that how the dividend policy and capital structure decisions for companies is important and the growth models based on debt caused the difficulties. Because of that companies have to increase their capital and strengthen their capital structure. Existence of different arrangements in legislation for capital increase transactions causes the accounting results to differ. In this study, capital increase provisions and process of recognition which are ranked on Turkish Accounting Standards (TAS), Turkish Commercial Code (TCC) and Tax Procedure Law (TPL), Corporate Tax Law (CTL) have been analyzed.